Crkvena nova godina ujedno označava i početak godišnjeg bogoslužbenog kruga, a njega čine praznici koje proslavljamo u toku godine.
SPC danas proslavlja crkvenu Novu godinu.
Ona se proslavlja 1. septembra po starom kalendaru, odnosno 14. septembra po novom, prema odluci Prvog Vaseljenskog sabora. Na ovaj dan se praznuje i spomen na Prepodobnog Simeona Stolpnika, koji se odlučio na težak podvig – život na stubu (stolpu), po čemu je nazvan Stolpnik. On je danonoćno stajao na stubu u neprestanoj molitvi i postu.
Crkvena nova godina ujedno označava i početak godišnjeg bogoslužbenog kruga, a njega čine praznici koje proslavljamo u toku godine. Prvi u nizu tih praznika jeste Rođenje Presvete Bogorodice – Mala Gospojina, koja se proslavlja 21. septembra.
Kako je objašnjeno na sajtu vjeronauka.net, načalo indikta ili crkvene Nove godine vuče poreklo iz perioda cara Konstantina, koji je 312. odlučio je da se početak nove godine proslavlja ne 1. januara, već 1/14. septembra.
To je, pre svega, bilo zbog sistema utvrđivanja i naplate poreza, odnosno početka nove finansijske godine, a nazivao se indikt (od latinskog indictio - odrediti cenu, proceniti).
Kasnije je etimologija reči "indikt“ u grčkom jeziku pretrpela izmenu i postala je sinonim za reč "godina“. Smatra se, takođe, da je 1. septembra 312. godine, Sveti ravnoapostolni car Konstantin Veliki pobedio rimskog cara Maksencija.
Upravo u uoči ove odlučujuće bitke svetom caru Konstantinu se prikazao Krst na nebu. Ova bitka otvorila je put potpisivanju Milanskog edikta 313. godine, značajnog dokumenta koji je izjednačio prava hrišćana i pagana. Ovaj dokument zaustavio je progon hrišćana i omogućio slobodu.
Oci Prvog vaseljenskog sabora 325. godine, u znak sećanja na ovaj veliki događaj, odlučili su da se Nova godina otpočne 1. septembra – od dana koji je postao početak "hrišćanske slobode“. Inače, mesec septembar bio je kod Jevreja početak nove građanske godine (2 Mojs 23,16), mesec zbiranja plodova i prinošenja žrtvi blagodarnosti Bogu.
Ipak, u hrišćanskoj crkvi ova tradicija nije odmah prihvaćena. Tek u 6. veku, za vreme vladavine cara Justinijana I, u život Crkve ulazi tradicija proslavljanja početka nove godine 1/14. septembra.
U besedi za 14. nedelju po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički pokazuje da bez Slova Božjeg ništa ne može da se shvati – ni smisao čoveka, ni početak sveta, ni tajna večnosti.
Crkvena nova godina ujedno označava i početak godišnjeg bogoslužbenog kruga, a njega čine praznici koje proslavljamo u toku godine.
On je jeo samo jednom sedmično.
U predsedničkoj palati u Istanbulu izrečene su reči koje odjekuju celim pravoslavnim svetom – sveta mesta moraju ostati "izvor jedinstva i nade".
Američki predsednik potvrdio uloga pastora koji je posredovao između oca i osumnjičenog, pokazavši moć duhovnog autoriteta u kritičnim trenucima i važnost Crkve u očuvanju života i mira.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Otkrijte kako pivo pretvara ovo jednostavno jelo u ukusnu salatu sa istorijom dugom vekovima, zapisanu još 1855. u "Srbskom kuvaru" jeromonaha Jerotija iz Krušedola.
Skromne namirnice, otmen ukus – manastirski zapis iz 1855. godine vraća na trpezu zalogaj koji je nekada krasilo srpsko dvorsko posluženje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Starinski specijalitet bez mesa osvojiće vas na prvi zalogaj, a možete ga jesti i u danima belog mrsа.
On je jeo samo jednom sedmično.
Spomen u ime velikog čuda.
Bio je knez celih 27 godina, a uz to je bio i posvećeni pravoslavac.
Praznik seća na mučeničko stradanje Svetog Jovana Krstitelja, čija je glava posečena po naredbi cara Iroda, jer ga je javno razobličavao zbog nemoralnog života.
Od prvog ubistva u ljudskoj istoriji, kada je zavist navela Kaina da digne ruku na brata Avelja, do današnjih dana osećaj nepravde nikada nije prestao da razdire čoveka. Iguman manastira Ribnica otkriva šta je zapravo u korenu ovog zla.
Marko koristi grčku reč tekton, koja se tradicionalno prevodi kao "drvodelja", ali zapravo znači "radnik" ili "majstor" u kamenu, drvetu ili metalu.
Svedočanstvo Brendona Ransona otkriva kako je poznati američki komentator, dok je odgovarao na pitanja pred publikom, izgovorio dirljive reči vere pre nego što je pogođen u pucnjavi koja je odjeknula univerzitetom Juta.
Meštanin Nenad Nikaljević brutalno je vređao igumana Nikona Kokotovića, monahinje i Srpsku pravoslavnu crkvu, dok vernici upozoravaju da je reč o udaru na svetinju i duhovno nasleđe Crne Gore.
Tina Pulu, sopran Atinske opere, opisala je kako joj je poklonjenje pred Časnim Pojasom Presvete Bogorodice donelo mir, snagu i iznenadno isceljenje, pretvorivši njen život u živu priču o veri i nadi.
Gusta čorba od mesa i povrća koja se vekovima pripremala u selima, danas vraća miris doma i tradiciju starih majstora kuhinje.
Pravoslavlje nas uči da svaki događaj nosi Božiji smisao, da sreća nije nagrada izvan Boga i da je život vođen ljubavlju i milošću Pravednog – lekcija koja menja pogled na svaki naš trud i odluku.
