Foto: SPC/Eparhija buenosajreska i južno-centralnoamerička
U Hramu Rođenja Presvete Bogorodice okupili su se episkopi iz Srbije, Rusije, Libana i Argentine, služeći svetu liturgiju koja je ujedinila pravoslavne vernike iz cele Južne Amerike.
Pod svetim svodovima Srpskog pravoslavnog sabornog hrama Rođenja Presvete Bogorodice u Buenos Ajresu, ovogodišnja slava bila je svedočanstvo duhovnog jedinstva, koje prevazilazi geografske granice i spaja vernike pravoslavne vere iz različitih krajeva sveta. Iako udaljeni hiljadama kilometara od matice Srpske pravoslavne crkve, vernici u Argentini, zajedno sa predstavnicima nekoliko pomesnih pravoslavnih crkava, proslavili su praznik u duhu jedinstva i ljubavi prema Bogu.
Foto: SPC/Eparhija buenosajreska i južno-centralnoamerička
Vladika Kirilo
Svečanu liturgiju služio je vladika Buenos Ajresa i južno-centralne Amerike Kirilo, a sasluživali su mu mitropolit Buenos Ajresa i cele Argentine, Antiohijske patrijaršije, Jakov, episkop Karakasa i Južne Amerike, Ruske zagranične pravoslavne crkve, Jovan, kao i episkop Buenos Ajresa i Južne Amerike, Moskovske patrijaršije, Leonid. Pod jednim svodom, arhijereji iz različitih crkvenih jurisdikcija ujedinili su se u službi, šaljući snažnu poruku o tome kako vera prevazilazi sve granice, bilo nacionalne, bilo geografske.
- Zaista je važno da učestvujemo u ovakvim proslavama u kojima se svi ujedinjujemo u istoj Crkvi,“ naglasio je mitropolit Jakov u svojoj besedi i dodao:
- Svi smo mi došli sa raznih strana: iz Srbije, Rusije, Libana, Argentine, ali svi mi delimo istu pravoslavnu veru. Crkva je iznad nacionalnosti.
Foto: SPC/Eparhija buenosajreska i južno-centralnoamerička
Slava Hrama Rođenja Presvete Bogorodice u Buenos Ajresu
Svečanom bogosluženju prisustvovali su i mnogobrojni vernici, među kojima su bili i zvaničnici Srbije u Argentini – ambasador Republike Srbije Veljko Lazić, kao i otpravnik poslova Dejan Blagojević. Vernici su uzeli učešća u litiji oko hrama, noseći barjake, Jevanđelje i ikonu Rođenja Presvete Bogorodice, pre nego što su prisustvovali tradicionalnom činu osvećenja slavskog kolača.
Vladika Kirilo se tokom liturgije osvrnuo na suštinu praznika Rođenja Presvete Bogorodice, ističući veru i smirenje koje su pokazali njeni roditelji, Sveti Joakim i Ana, kroz mnoge životne nedaće:
- Njihova vrlina smirenja je kruna svih vrlina. Bog daruje blagodat kada je prisutno smirenje, a upravo tu obilnu blagodat vidimo u ličnosti Djeve Marije.
Foto: SPC/Eparhija buenosajreska i južno-centralnoamerička
Vernici u porti Sabornog hrama Rođenja Presvete Bogorodice
Slavska svečanost nastavila se u parohijskoj sali, gde su okupljeni vernici, monaštvo i sveštenstvo uživali u svečanom ručku. Članovi Crkveno-upravnog odbora hrama, zajedno sa igumanijom Manastira Svetog Save, mati Marijom, pripremili su bogatu trpezu, a ambijent u crkvi i sali bio je ispunjen radošću i zahvalnošću.
Ambasador Lazić je istakao značaj okupljanja srpske zajednice u Buenos Ajresu, rekavši:
- Velika mi je čast da učestvujem u slavskoj proslavi i veoma sam radostan što se okupio veliki broj ljudi. Ambasada Srbije je uvek spremna da sarađuje sa vama.
Ove godine, slavska proslava bila je više od liturgijskog obeležavanja – bila je simbol nade, vere i zajedništva, koja ujedinjuje pravoslavce širom sveta, podsećajući nas da Crkva nema granice i da njeno srce kuca u svakom kutku sveta, gde god da se vernici okupe da proslave svoje praznike u ime Gospoda.
Protojerej Tarasije Zabudjko rasvetljava nedoumicu o kojoj se u parohijama najčešće govori tiho, objašnjavajući da se suština ove zabrane ne tiče vrednovanja žene, već svetosti mesta na kojem se savršava Bezkrvna Žrtva.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Dvodnevni skup posvećen Prvom vaseljenskom saboru – 1.700 godina trajnog nasleđa na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu okupio je teologe, istoričare i crkvene velikodostojnike, uz izložbu umetničkih dela i bogat program predavanja.
Služeći liturgiju u hramu Svetog Pantelejmona u Oraovcu, mitropolit zvorničko-tuzlanski besedio je o veri koja se potvrđuje delima kroz obnovu crkvenog života i zajedništvo vernika.
Na mestu Hristovog Krštenja, na Međunarodnoj konferenciji, poglavar Srpske pravoslavne crkve govorio je o ljubavi jačoj od mržnje, veri koja ne deli i miru koji ne nastaje dogovorima, već ličnim preobražajem čoveka.
Svetejši u Al-Magtasu prima dar koji će zlatnim slovima ostati upisan u istoriji SPC, istovremeno jačajući međureligijski dijalog i očuvanje svetih hrišćanskih tragova.
Iguman Arsenije kroz poređenje sa svetiteljem iz Amerike upozorava da se duhovno stanje ne skriva - ono se oseti i onda kada mnogi misle da ga niko ne primećuje.
Skoro tri decenije ovaj zanatlija iz Ježevice izrađuje voštanice po manastirskom predanju, učeći nas da se prava sveća ne stvara mašinom, već strpljenjem, iskustvom i verom koja se ne gasi ni kada plamen dogori.
Na manastirskom imanju, nakon požara i decenija bez uzgoja, bratstvo uz pomoć svetogorskih monaha i molitvu igumana Metodija obnavlja poljoprivrednu tradiciju, dajući novi život ekonomiji i duhovnom životu manastira.
Od dečaka koji je tragao za Bogom do episkopa čije su mošti ostale netruležne - život ovog svetitelja spojio je Studenicu, Rusiju, Čikago i Libertvil, ostavljajući srpskom narodu u Americi duhovno uporište koje traje do danas.
Pravoslavci danas proslavljaju Svete mučenike Paramona i Filumena po starom kalendaru, a po novom Svetog Spiridona Čudotvorca, dok katolici slave Gospu Guadalupsku, a u islamu i judaizmu je dan posvećen redovnoj molitvi i svakodnevnim verskim obavezama.
Jedna jednostavna, ali duboka metoda svetogorskog podviznika pokazuje kako se fokusiranom borbom protiv glavne strasti oslobađa duša i otvara put ka istinskoj unutrašnjoj slobodi.
