Duhovna riznica 05.12.2024 | 14:20

MONAH KOJI ČUVA DREVNI JEZIK: Pisanje na fascinantnom pismu sa dugom istorijom, u crkvi Poslednje večere

Izvor: religija.rs
MONAH KOJI ČUVA DREVNI JEZIK: Pisanje na fascinantnom pismu sa dugom istorijom, u crkvi Poslednje večere
Saeed Qaq / AFP / Profimedia

Ovo se dešava u sirijsko-pravoslavnom manastiru svetog Marka u Istočnom Jerusalimu.

Kako bi od zaborava sačuvao drevno pismo, jedan pravoslavni monah u Jerusalimu na pergamentu piše aramejskim alfabetom.

Naime, otac Pouls Khano piše o Bibliji i temama vezanim za sirijsku pravoslavnu kulturu na životinjskoj koži kako bi oživeo drevni aramejski asirski alfabet, koji su Aramejci adaptirali iz feničanskog alfabeta i koji je postao poseban sistem pisanja do 8. veka pre nove ere.

Ovo se dešava u sirijsko-pravoslavnom manastiru svetog Marka u Istočnom Jerusalimu. 

Šta je aramejski alfabet?

Aramejski alfabet je bio glavni sistem pisanja na Bliskom istoku u drugoj polovini prvog milenijuma pre nove ere. Izveden iz severno-semitskog pisma, aramejski alfabet je razvijen u 10. i 9. veku pre nove ere, a postao je prepoznatljiv nakon osvajanja aramejskih država od strane Asirije u 9. i 8. veku pre nove ere.

Aramejski jezik i pismo korišćeni su kao "lingua franca" širom Bliskog istoka, a dokumenti i natpisi na aramejskom alfabetu pronađeni su u Grčkoj, Indiji, severnoj Arabiji i Egiptu.

Najstariji natpis na aramejskom pismu koji je dosad otkriven potiče iz otprilike 850. godine pre nove ere.

Aramejski alfabet se sastoji od 22 slova, koja označavaju samo suglasnike (iako neka mogu predstavljati i samoglasnike), i piše se s desna na levo. On je predak Kvadratnog hebrejskog i savremenog hebrejskog alfabeta, nabatejskog i savremenog arapskog pisma, palmirenskog alfabeta i sirijskog, kao i stotine drugih sistema pisanja koji su se koristili u Aziji istočno od Sirije.

Najstarija hrišćanska zajednica u Jerusalimu

Crkva svetog Marka dom je jedne od najmanjih i najstarijih hrišćanskih zajednica u Jerusalimu, ali ona je i mesto izuzetnih tradicija — uključujući tvrdnju da se nalazi na mestu gornje sobe Poslednje večere. Ova teško uočljiva sirijsko-pravoslavna crkva nalazi se u severoistočnom kutu Starog grada, u Armenskoj četvrti, na Ararat ulici koja se odvaja od ulice Svetog Marka.

Njeno bogosluženje koristi najstariju preživelu liturgiju u hrišćanstvu, zasnovanu na obredu rane hrišćanske crkve u Jerusalimu. Jezik koji se koristi je sirijski, dijalekt aramejskog jezika kojim je govorio Isus.

Sveti Marko (takođe poznat kao Jovan Marko) poticao je iz Kirene u Libiji. Postao je putujući saputnik i tumač svetog Petra, koristeći Petrove propovedi kada je sastavio najraniju od četiri Jevanđelja.