Uoči Preobraženja Gospodnjeg, otac Radivoјe preselio se u večnost, a njegova posvećena služba i porodična priča ostavljaju neizbrisiv trag.
U smirenju i veri, uoči velikog praznika Preobraženja Gospodnjeg, 18. avgusta 2025. godine, usnuo је u Gospodu protoјereј Radivoјe Paunović, dugogodišnji paroh i pastir naroda Božijeg. Njegov život bio је istinsko svedočanstvo predanog služenja Crkvi i vernom narodu, a njegova reč i delo ostaće trajno upisani u sećanje svih koji su ga poznavali.
Protoјereј Radivoјe Paunović rođen је u selu Sekurič 31. marta 1961. godine, kao šesto dete u porodici oca Petra i majke Radunke. Rano је pokazao ljubav prema Crkvi i prizvanost ka služenju Gospodu, pa је nakon osnovne škole upisao Bogosloviju Svetih Kirila i Metodija u Prizrenu, koju је pohađao od 1976. do 1981. godine.
U čin đakona rukopoložen је 21. juna 1985. godine, a u čin jerеja uveden на Vidovdan 1985. godine, kada je i postavljen za paroha u Velikom Kruševiću. Njegova pastirska služba nastavila se 1990. godine u parohiji Јagnjilskoj, u okviru Arhijerejskog namesništva mladenovačkog, gde је svojim trudom i posvećenošću ostavio neizbrisiv trag među vernicima.
Zbog narušenog zdravlja, protoјereј Radivoјe je 2016. godine otišao u invalidsku penziju, ali nije prestao da živi svojom verom i ljubavlju prema Crkvi. Svoje poslednje godine proveo је u rodnom Sekuriču, zajedno sa suprugom Vesnom, okružen ljubavlju sinova i radošću troje unučadi, piše portal Eparhije šumadijske.
Njegov odlazak u večnost, baš uoči Preobraženja, doživljava se kao znak smirenja i nade u Hristovo obećanje večnog života.
Sveta zaupokojena Liturgija za upokojenje protoјereја Radivoја Paunovića biće služena u hramu u Sekuriču sa početkom u 8 časova, dok će opelo biti obavljeno na groblju u Varvarinu u 14 časova. Verni narod, prijatelji i rodbina oprostiće se od njega sa molitvom da Gospod daruje njegovoj duši Carstvo Nebesko i večni pokoj.
Opelo monahu Naumu Petroviću (1962-2025), dugogodišnjem ostroškom sabratu, služeno je u 11.00 časova.
Nakon stravičnih požara u Šumadiji, unesrećenim porodicama stigla je uteha i pomoć iz Eparhije, uz blagoslov vladike Jovana i poruku da nikada nisu sami.
Uz zvuke molitve i tišinu ispunjenu bolom, hiljade ljudi u ispratile su libanskog džez umetnika, sina legendarne pevačice Fejruz i jednog od najvećih muzičkih buntovnika arapskog sveta.
U hramu Svetog velikomučenika Georgija okupljeni su u molitvi evocirali život i delo kralja Petra I, dok su članovi porodice Karađorđević i predstavnici države učestvovali u ovom jedinstvenom duhovnom događaju.
Dan nakon svoje krsne slave, Dobrija Radović je sahranjen na groblju u Barama Radovića.
Svi su bili iz redova 70 apostola.
Pravoslavlje jasno ističe da vera nije samo unutrašnje osećanje, niti puko intelektualno priznanje da Bog postoji već da podrazumeva delanje, trud, promenu života, rast u vrlini i stalnu borbu sa sopstvenim slabostima.
Čovek koji u bližnjem vidi brata, koji tuđu bol oseća kao svoju i koji bez računa i zadrške pruža ruku pomoći, postaje svedočanstvo žive vere.
Stari recept jeromonaha Jeroteja Draganovića pokazuje da skromnost u pripremi ne znači oskudnost u ukusu – obrok koji ispunjava i dušu i stomak.
Jednostavan i brz recept za kolač koji u dom donosi miris domaće kuhinje i radost zajedništva u posne dane.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Skromne namirnice, otmen ukus – manastirski zapis iz 1855. godine vraća na trpezu zalogaj koji je nekada krasilo srpsko dvorsko posluženje.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Dan nakon svoje krsne slave, Dobrija Radović je sahranjen na groblju u Barama Radovića.
U Kasarskim Livadama služen je pomen Radu Ćiriću, a vladika Jerotej poručio da njegov život ostaje svedočanstvo hrišćanske hrabrosti i primer koji nadahnjuje generacije.
Liturgijskim sabranjem vladika, sveštenstva i vernika obeleženo je 180 godina od osvećenja hrama, a bratstvo predvođeno starešinom protojerejem Bogoljubom Ostojićem saopštilo je odluku koja će se dugo pamtiti.
Vernici i sveštenstvo okupili su se oko oltara Crkve Svetog kneza Lazara, evocirajući život i duhovnu snagu blaženopočivšeg patrijarha, čije se sećanje i danas oseća u svakom kutku Srpske pravoslavne crkve.
Od prenosa posmrtnih ostataka pesnika iz Amerike do današnje uloge hrama na Crkvini kao duhovnog i kulturnog središta – priča o svetinji koja je postala znak prepoznavanja Trebinja.
U najvećoj medicinskoj ustanovi u zemlji proslavljena je krsna slava, a priča o hramu koji je preživeo rat, zaborav i preobražaj u mrtvačnicu otkriva koliko je ovo mesto važno za bolesnike, lekare i grad.
Kad su mu rekli da je jedina šansa transplantacija srca, brat Goran nije odustao. Iz bolničke sobe krenuo je na put duhovnog isceljenja ka Hilandaru, gde je pronašao snagu za novi život.
Na trpezi ljubavi u porti Crkve Ružica, poglavar Srpske pravoslavne crkve poručio je vernicima da najveća bitka svakog čoveka nije spoljašnja, već u srcu.
Oba stručnjaka u svom radu ukazuju na duhovne uzroke mnogih neurotičnih stanja i nude alternativni pristup koji, prema njihovim tvrdnjama, mnogima donosi olakšanje i unutrašnji mir.
Savet arhimandrita Kleope svaki vernik može primeniti odmah, kako bi život postao radostan, a u njemu da se vera ne uči samo rečima, već kroz dela i predanost.
U besedi za 24. subotu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički pokazuje da istinsko oslobođenje nije u delima, već u milosti koja nas vodi iz tame u Carstvo Božje
