Groblja su mesta gde čovek stoji u tišini i molitvi, gde se pale sveće i ostavlja cveće u znak ljubavi prema onima kojih više nema. U pravoslavnom predanju, groblje je sveto tlo – prostor gde se zemlja sjedinjuje sa nebom i gde duše pokojnika čekaju vaskrsenje mrtvih. Zato je svako skrnavljenje grobova duboka rana, ne samo porodicama, već i celom narodu.
Nažalost, srpska pravoslavna groblja na Kosovu i Metohiji godinama su na udaru – od razbijenih i oborenih spomenika do paljevina i oskrnavljenih krstova. Najnoviji primer dolazi iz Čaglavice, nadomak Prištine, gde je tišina groblja narušena prizorom nedostojnim i najudaljenijih sela – gomilom smeća u samoj porti.
Gomila otpada uz same spomenike
Portal KiM objavio je fotografije sa pravoslavnog groblja u Čaglavici, na kojima se jasno vidi gomila smeća nagomilana unutar ograde, svega nekoliko metara od prvih spomenika.
Po prirodi otpada, kao i po njegovoj količini, jasno je da taj otpad nisu ostavili oni koji u molitvi obilaze grobove svojih najmilijih. Još je strašnija činjenica da se neposredno preko puta groblja nalazi još veća deponija, pretrpana građevinskim otpacima i smećem. Umesto da otpad završi tamo, nesavesni pojedinci ga sručuju upravo na tlo koje za Srbe ima sveti karakter.
Čaglavica – mesto podeljene stvarnosti
Čaglavica je naseljeno mesto u oblasti Prištine, koje je prema popisu tzv. „kosovskih vlasti“ iz 2011. godine podeljeno između opština Prištine i Gračanice. Prema tim podacima, u Čaglavici je živelo oko 10% Srba, mada je brojka bila veća jer je deo stanovništva bojkotovao popis.
Za preostale Srbe, ovo nije samo pitanje higijene ili komunalnog reda. Za njih je to poruka da ni grobovi njihovih predaka nisu sigurni i da sećanje na pokojnike ne može biti poštovano.
Skrnavljenje kao rana celog naroda
Smeće na groblju u Čaglavici još je jedan u nizu primera kako se srpski identitet na Kosovu i Metohiji pokušava nipodaštavati, ne samo kroz napade na žive, već i kroz ponižavanje mrtvih.
Za pravoslavnog hrišćanina, skrnavljenje groba je mnogo više od čina nepoštovanja – to je greh, jer je svako telo, makar i pokojno, hram Duha Svetoga. Groblje je svetilište. Zato se molitva za mrtve smatra delom milosrđa, a svako ruglo na groblju – udarom na sam temelj ljudskog dostojanstva.
Iguman manastira Sveti arhangeli, već 35 godina čuvar svetinje kod Prizrena, otkriva kako prisustvo svakog čoveka obnavlja manastire, zašto vera raste iz poniženja i kako se Srbi u južnoj pokrajini više uzdaju u molitvu nego u politiku.
Povodom navoda da Srpska pravoslavna crkva pregovara s kosovskim institucijama o pravnom statusu Crkve na Kosmetu, usledio je odlučan demanti uz razotkrivanje motiva plasiranja lažnih vesti.
"Nikakvi pregovori o navodnom "Temeljnom ugovoru" se ne vode, niti taj obrazac može biti obrazac koji je recimo primenjen u Crnoj Gori, u čemu sam lično učestvovao, ali i u Hrvatskoj, Sloveniji, BiH ili Mađarskoj."
Narod se sabrao u molitvi i sećanju, dok vikarni episkop patrijarha Porfirija podseća na Hristov zagrljaj i snagu vere koja nadjačava bol i nepravdu.
