Na praznik Rođenja Presvete Bogorodice, manastir u Bua Saleru postao je duhovno utočište pravoslavnih vernika iz čitave Evrope, ujedinjenih u molitvi, radosti i ljubavi.
Na Malu Gospojinu, u manastiru Rođenja Presvete Bogorodice u francuskom mestu Bua Saler, vernici iz raznih krajeva Evrope sabrali su se oko oltara u liturgijskom jedinstvu i molitvenoj radosti.
Svetu liturgiju je, uz sasluženje brojnih sveštenika iz više pravoslavnih crkava, služio njegovo preosveštenstvo episkop pariski i zapadnoevropski Justin, dok je načalstvovao i episkop Simeon, vikar arhiepiskopa Jovana – poglavara Arhiepiskopije parohija ruske tradicije u Zapadnoj Evropi. Prisutni su bili i sveštenici iz Grčke, Rusije, Srbije i drugih pravoslavnih naroda, što je ovom prazniku dalo još snažniji duh saborne Crkve Hristove.
Praznično svetkovanje otpočelo je još uoči praznika svečanim večernjim bogosluženjem i bdenijem, u kojem su se uz pesmu, tamjan i molitvu pripremala srca za liturgiju.
Jedan od najlepših trenutaka slavskog dana bilo je osvećenje novog freskopisa u manastirskoj crkvi, koji je tokom ove godine u potpunosti završen uz pomoć vernika i darodavaca. Novi freskopis, oslikan u duhu vizantijske tradicije, prikazuje ključne momente iz života Presvete Bogorodice, kao i Hristove praznike i svetitelje, služeći kao tihi propovednici večne istine svima koji u crkvu uđu.
Episkop Justin je u besedi naglasio da freskopis nije samo ukras hrama, već i „ikona Carstva Božijeg“ i poziv svima da pogled usmere ne samo na zidove, već i na dubinu svoga srca.
– Neka ove freske budu podsetnik da nas Bog nikada ne ostavlja, i da nas sveti Njegovi vode molitvama ka spasenju – poručio je vladika, pozivajući vernike da ne zaborave da je svaka crkva, pa i ova u Francuskoj, deo istog tela Hristovog.
Po završetku liturgije, osvećeni su slavski kolač i žito, uz pesmu i molitvu, a zatim je usledila trpeza ljubavi, koju su sa radošću pripremili kumovi slave i sestre manastira. Bratska atmosfera i duhovno zajedništvo pretočili su se u razgovore, pesmu i osmehe – svedočanstvo istinske vere i ljubavi koja prevazilazi granice jezika i nacija.
Manastir Rođenja Presvete Bogorodice u Bua Saleru postao je prepoznatljivo mesto duhovnog okupljanja pravoslavnih vernika iz Zapadne Evrope. Praznik Male Gospojine još jednom je potvrdio značaj ovakvih svetilišta kao prostora molitve, zajedništva i vere koja se živi i prenosi, ne samo kao tradicija, već kao svakodnevna potreba savremenog čoveka.
Istog dana osvećenjem slavskog kolača i svetosavskom priredbom molitveno je proslavljen Sveti Sava, slava đaka Srpske dopunske škole u Marseju.
Patrijarh srpski Porfirije uputio je čestitku povodom Roš Ašane, izražavajući poštovanje i pozivajući na mir, dijalog i zajedništvo u ovim izazovnim vremenima.
Pravoslavni vernik Boga ne doživljava samo kao sudiju, već prvenstveno kao oca i lekara duše.
Uobičajena fraza "Bog je svemoguć“ potiče direktno iz Svetog pisma, ali to ne znači da Bog može da učini apsolutno sve
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Tokom emotivnog krštenja u jedinici intenzivne nege saturacija male Ane Vitorije porasla je sa 91% na 98%, izazivajući radost i nadu kod njene porodice i lekara.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Otkrijte kako pivo pretvara ovo jednostavno jelo u ukusnu salatu sa istorijom dugom vekovima, zapisanu još 1855. u "Srbskom kuvaru" jeromonaha Jerotija iz Krušedola.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Skromne namirnice, otmen ukus – manastirski zapis iz 1855. godine vraća na trpezu zalogaj koji je nekada krasilo srpsko dvorsko posluženje.
Starinski specijalitet bez mesa osvojiće vas na prvi zalogaj, a možete ga jesti i u danima belog mrsа.
Monasi su prijavili oštećenja na srpskoj carskoj lavri, Dohijaru i Iveronu, dok stručnjaci naglašavaju da se podrhtavanja tla mogu nastaviti, ali bez opasnosti po život i liturgijski život Svete gore.
Jutro na Svetoj gori bilo je ispunjeno neobičnim podrhtavanjem zemlje koje je potreslo manastire i probudilo srca monaha.
Dok se zidovi hrama pretvaraju u mete vandala, Srbi u ovoj enklavi žive u stalnom strahu, a iz Kancelarije za KiM upozoravaju da Priština želi da iskoreni njihovo prisustvo na Kosovu i Metohiji.
Arheolozi potvrđuju da svetinja nije benediktinski samostan, već prostor sa antičkim korenima i tajanstvenim grobovima koji vekovima čuvaju duhovnu snagu Hercegovine.
Patrijarh srpski Porfirije uputio je čestitku povodom Roš Ašane, izražavajući poštovanje i pozivajući na mir, dijalog i zajedništvo u ovim izazovnim vremenima.
Vernici su se sabrali u crkvi Svetih Joakima i Ane kako bi proslavili krsnu slavu, dok je patrijarh istakao prisustvo Božje blagosti i čuda u svakodnevnom životu.
U redovima za pričešže čekalo se više od sat vremena, vernici su dobili blagoslov i poruku igumana Dimitrija da je Tumane postalo duhovna bašta u vremenu smutnje i otuđenosti.
U Vrtu časti na Povlenu, vladika Isihije i akademik Matija Bećković otkrili su skulpturu Svetog Vladike Nikolaja, simbol nade i jedinstva srpskog naroda u teškim vremenima.
Od Svetog Jovana Kronštatskog do Starca Emilijana – saznajte zašto ni najveći svetitelji nisu mogli uvek prosuditi ljudska srca i kako čistota duše otvara pogled na istinsku prirodu ljudi.
U svojoj besedi za 16. utorak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski I Žički razotkriva zamku lakih užitaka i kako grešni biraju put koji miluje slabosti, dok težina Hristove istine odbija mnoge.
K njima su dovodili bolesnike radi iscelenja.
