Na praznik Rođenja Presvete Bogorodice, manastir u Bua Saleru postao je duhovno utočište pravoslavnih vernika iz čitave Evrope, ujedinjenih u molitvi, radosti i ljubavi.
Na Malu Gospojinu, u manastiru Rođenja Presvete Bogorodice u francuskom mestu Bua Saler, vernici iz raznih krajeva Evrope sabrali su se oko oltara u liturgijskom jedinstvu i molitvenoj radosti.
Svetu liturgiju je, uz sasluženje brojnih sveštenika iz više pravoslavnih crkava, služio njegovo preosveštenstvo episkop pariski i zapadnoevropski Justin, dok je načalstvovao i episkop Simeon, vikar arhiepiskopa Jovana – poglavara Arhiepiskopije parohija ruske tradicije u Zapadnoj Evropi. Prisutni su bili i sveštenici iz Grčke, Rusije, Srbije i drugih pravoslavnih naroda, što je ovom prazniku dalo još snažniji duh saborne Crkve Hristove.
Praznično svetkovanje otpočelo je još uoči praznika svečanim večernjim bogosluženjem i bdenijem, u kojem su se uz pesmu, tamjan i molitvu pripremala srca za liturgiju.
Jedan od najlepših trenutaka slavskog dana bilo je osvećenje novog freskopisa u manastirskoj crkvi, koji je tokom ove godine u potpunosti završen uz pomoć vernika i darodavaca. Novi freskopis, oslikan u duhu vizantijske tradicije, prikazuje ključne momente iz života Presvete Bogorodice, kao i Hristove praznike i svetitelje, služeći kao tihi propovednici večne istine svima koji u crkvu uđu.
Episkop Justin je u besedi naglasio da freskopis nije samo ukras hrama, već i „ikona Carstva Božijeg“ i poziv svima da pogled usmere ne samo na zidove, već i na dubinu svoga srca.
– Neka ove freske budu podsetnik da nas Bog nikada ne ostavlja, i da nas sveti Njegovi vode molitvama ka spasenju – poručio je vladika, pozivajući vernike da ne zaborave da je svaka crkva, pa i ova u Francuskoj, deo istog tela Hristovog.
Po završetku liturgije, osvećeni su slavski kolač i žito, uz pesmu i molitvu, a zatim je usledila trpeza ljubavi, koju su sa radošću pripremili kumovi slave i sestre manastira. Bratska atmosfera i duhovno zajedništvo pretočili su se u razgovore, pesmu i osmehe – svedočanstvo istinske vere i ljubavi koja prevazilazi granice jezika i nacija.
Manastir Rođenja Presvete Bogorodice u Bua Saleru postao je prepoznatljivo mesto duhovnog okupljanja pravoslavnih vernika iz Zapadne Evrope. Praznik Male Gospojine još jednom je potvrdio značaj ovakvih svetilišta kao prostora molitve, zajedništva i vere koja se živi i prenosi, ne samo kao tradicija, već kao svakodnevna potreba savremenog čoveka.
Istog dana osvećenjem slavskog kolača i svetosavskom priredbom molitveno je proslavljen Sveti Sava, slava đaka Srpske dopunske škole u Marseju.
U besedi za 22. subotu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički govori o tome kako doći do unutrašnjeg mira i osloboditi se briga.
Sura El Gašije upozorava na ruganje Božijim rečima i prolaznost Zemlje, ali ujedno pokazuje kako zahvalnost i vera vode unutrašnjem miru i sigurnosti.
Na današnji dan, kada Srpska pravoslavna crkva proslavlja ovog ugornika Božjeg, pravoslavni vernici pozvani su da mu uzdignu molitvu i zatraže Božju pomoć u nevoljama.
Veliki svetitelj i duhovni učitelj pokazuje kako krsni znak i potpuna predaja Bogu uklanjaju teskobu i donose unutrašnji mir u svakodnevni život.
U svečanom prijemu u Patrijaršiji, srpski patrijarh Porfirije poručio je novorukopoloženim đakonima da njihova služba nije samo čast, već i sveta odgovornost — da životom i delom svedoče Hrista i budu stubovi vere u savremenom svetu.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Jednostavan i brz recept za kolač koji u dom donosi miris domaće kuhinje i radost zajedništva u posne dane.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Skromne namirnice, otmen ukus – manastirski zapis iz 1855. godine vraća na trpezu zalogaj koji je nekada krasilo srpsko dvorsko posluženje.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Kult Svete Petke duboko je ukorenjen u srpskoj tradiciji, a brojna mesta širom Srbije posvećena su upravo njoj.
Usamljeni hram kod sela Edelevo u Rusiji, za koji se kaže da do njega stižu samo oni kojima vera pokaže put, zbunjuje naučnike, inspiriše vernike i privlači avanturiste iz celog sveta.
Poznata pod imenom Isus Mladenac, freska se nalazi na severnom zidu crkve i predstavlja jedini živopis unutar ove pećinske svetinje.
Na ostrvcetu od svega 100 kvadratnih metara, svetinja Svetog Andreja Prvozvanog očarava posetioce bajkovitim prizorom i duhovnim mirom, postajući nezaobilazna destinacija za vernike i turiste.
Na trpezi ljubavi u porti Crkve Ružica, poglavar Srpske pravoslavne crkve poručio je vernicima da najveća bitka svakog čoveka nije spoljašnja, već u srcu.
Sabrani verni narod zajedno sa državnim zvaničnicima u tišini i molitvi odali poštovanje stradalima dok su patrijarhove reči o miru i jedinstvu dirnule srca svih prisutnih.
Uz nekoliko sastojaka i malo strpljenja, svaka domaćica može da oblikuje ruže, listiće i cvetove od testa koji će slavski kolač pretvoriti u istinski simbol vere, lepote i porodičnog blagoslova.
Na blagoslovenom mestu gde se spajaju Dunav i Sava, patrijarh srpski služio je liturgiju i predvodio litiju do kapele Svete Petke, pozvavši vernike da se saberu u veri i Hristovu reč postave kao temelj života.
Na trpezi ljubavi u porti Crkve Ružica, poglavar Srpske pravoslavne crkve poručio je vernicima da najveća bitka svakog čoveka nije spoljašnja, već u srcu.
Posni kolači iz „Srbskog kuvara“ iz 1855. postaju prava poslastičarska molitva koja okuplja porodicu.
Jerej Srpske pravoslavne crkve poručio je da bolest nije kazna, već poziv na duhovno buđenje — i upozorio da savremeni čovek, u pokušaju da pobedi bol i smrt tehnologijom, gubi ono najvrednije: smisao, ljubav i veru.
