Prema istorijskim podacima, oficire Jovana Mišnića, Dmitra Krgovića, Petra Krgovića, Blaža Radenovića, Janka Gaševića i Nikolu Baltića ubili su komunisti, a njihova tela bačena su u Bliškovsku jamu na planini Kovren.
U Mojkovcu, Crna Gora, su izmešteni zemnih ostataka šest oficira Jugoslovenske vojske, koji su ubijeni u decembru 1941, tokom Drugog svetskog rata. Prema istorijskim podacima, oficire Jovana Mišnića, Dmitra Krgovića, Petra Krgovića, Blaža Radenovića, Janka Gaševića i Nikolu Baltića ubili su komunisti, a njihova tela bačena su u Bliškovsku jamu na planini Kovrenn.
Zahtev za izmeštanje posmrtnih ostataka uputile su porodice stradalih, a Opština Mojkovac, na čelu sa predsednikom Veskom Delićem, preduzela je sve neophodne korake kako bi ispunila njihovu volju. Pribavljene su saglasnosti nadležnih državnih organa, a u celi proces uključena je i Eparhija budimljansko-nikšićka, koja je dala blagoslov da se zemni ostaci ovih nevino stradalih ljudi sahrane u zajedničkoj kosturnici u porti Hrama Hristovog Roždestva u Mojkovcu.
Važno je podsetiti da su tela ovih oficira 15. juna 1942. godine bila prenesena i sahranjena na tadašnjem groblju u Mojkovcu. Opelo je tada služio paroh prota Tihomir Balšić. Ipak, izgradnjom magistralnog puta Bijelo Polje – Mojkovac – Kolašin, tadašnje komunističke vlasti odbile su zahteve porodica da posmrtni ostaci budu izmešteni, te je asfaltni put sagrađen direktno preko njihovih grobova.
Prema svedočenjima očevidaca, kao i dokumentaciji Državnog arhiva Crne Gore, mesto gde su oficiri sahranjeni nalazi se u pravcu sadašnjeg ulaza u Hram Hristovog Roždestva. Na samoj sahrani 1963. godine, Teofil Davrov Radenović, otac Blaža Radenovića, okupljenima je uputio reči opomene i pomirenja, kazavši:
- Što se prosu, ne pokupi se. Dajmo da spasavamo što se spasiti može. Ako uđemo u krvavo kolo, utrijećemo se.
Danas, više od osam decenija nakon njihove smrti i šest decenija nakon što su njihovi grobovi prekriveni asfaltom, konačno je ispravljena višedecenijska nepravda prema ovim žrtvama i njihovim potomcima. Izmeštanjem kostiju i dostojanstvenim sahranjivanjem njihovih zemnih ostataka vraćeno im je dostojanstvo koje im je bilo uskraćeno u prethodnim decenijama, javlja aloonline.me.
Dok pravoslavni vernici čine ubedljivu većinu u Crnoj Gori, Eparhija budimljansko-nikšićka dobila je višestruko manje sredstava od verskih organizacija s daleko manjim brojem pripadnika i teritorijalnim obuhvatom.
U prisustvu episkopa Metodija i brojnih vernika, četiri iskušenice dobile su nova monaška imena i postale deo nebeske zajednice, svedočanstvo da Crkva diše punim dahom i u našem vremenu.
Odluka da se 12. maj proslavlja kao dan Svetog Vasilija Ostroškog proglašena je neustavnom, iako je ovaj svetitelj vekovima duhovni stub Nikšića i simbol vere za milione pravoslavnih vernika širom regiona.
Na mestu gde je pre tačno osam decenija Sveti Joanikije Lipovac služio svoju poslednju liturgiju pre mučeničke smrti, podignuta je svetinja u selu Razboj kod Srpca, a srpski narod je, uz arhijereje i sveštenstvo, obnovio pamćenje kroz suze, pesmu i liturgiju – u ime vere koja ne umire.
U katoličkoj tradiciji 31. decembar nosi više od odbrojavanja sekundi do Nove godine - nosi priču o Svetom Silvestru koji je oblikovao veru, odnos Crkve i vlasti i sudbinu Rimskog carstva
Pitanje koje svake zime deli vernike dobija jasan odgovor sveštenika koji, bez popuštanja veri ali i bez straha od radosti, objašnjava gde je prava granica.
U besedi za 30. sredu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički govori o jednostavnoj, ali moćnoj odluci koja je u trenutku bola i tuge oblikovala carevu lozu i otvorila put do proroka i najvećeg među carevima.
Pravoslavni vernici danas slave Svetog Sevastijana po starom kalendaru, a Svetu Melaniju Mlađu po novom. Katolici proslavljaju Svetog papu Silvestera I, dok Jevreji i muslimani ovaj dan provode u redovnim molitvama prema svojim verskim običajima.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Pripremite ove nežne kolačiće po receptu koji se čuva generacijama i otkrijte kako svaki zalogaj može da probudi sećanja, poveže porodicu i upotpuni praznično slavlje.
Podignuta na temeljima vizantijske bazilike, sa sačuvanim ugovorom o gradnji iz 1281. i grobovima potomaka loze Nemanjića, ova svetinja kod Brodareva svedoči o veri, razaranju i tihom opstanku uprkos pljačkama, ruševinama i zaboravu.
Nakon zemljotresa, ratova i sistematskog uništavanja, završna faza građevinskih radova na hramovima Svetog Spiridona, Svetog Nikole i parohijskog doma u Petrinji budi nadu pravoslavnih vernika u ovom kraju.
U vreme kada je vera bila progonjena, a javno ispovedanje Hrista smatrano prestupom, dogodilo se čudo koje je stotine, pa i hiljade ljudi vratilo Bogu.
Džuman Al-Kavasmi prvi put javno govori o životu u okruženju gde je mržnja bila obaveza, o sumnjama koje su je razdirale i iskustvu koje ju je odvelo na put potpuno suprotan onome na koji je bila usmeravana.
Proterivanje otvara neprijatno pitanje dvostrukih aršina, selektivne tolerancije i toga kome je dozvoljeno da peva, a kome ne — čak i na praznik koji bi trebalo da nosi poruku mira i praštanja.
