Manastir Geghard ili Geghardavank je čudo arhitekture koje privlači veliki broj turista u Jermeniji i daje uvid u bogatu kulturnu baštinu ove zemlje.
U prevodu sa jermenskog Geghardavank označava manastir koplja, jer se veruje da se u njemu čuvalo koplje kojim je Isus Hrist ranjen na raspeću, a koje je kasnije prebačeno u Ečmijadzin.
Tri verzije koplja
U svetu postoje tri koplja za koja se tvrdi da pripadaju svetom Longinu, rimskom vojniku koji je, prema predanju, probo Isusov bok, kasnije se obrativši i postavši hršćaninom.
Osim relikvije koja se čuva u muzeju u Ečmijazdinu, druga dva koplja nalaze se u Beču i Vatikanu.
Geghard je zapravo manastirski kompleks Jermenske apostolske crkve u pokrajini Kotajk koji je oko 45 minuta vožnje udaljen od glavnog grada Jerevana.
Nalazi se okružen strmim stenama oko kanjona reke Azat i stavljen je na UNESCO-ov popis svetske baštine 2000. godine.
Podzemni pećinski sistem
Neke građevine u manastiru isklesane su u steni poput zapanjujuće kapele Svetog Grgura, dok su druge preoblikovane iz pećine. Dokaz su domišljatosti i umeća jermenskih monaha.
Izvorni manastir izgrađen je još u 4. veku, a osnovao ga je Sveti Grgur prosvetitelj. Pet vekova kasnije je uništen, dok je veliku obnovu doživio u 12. i 13. veku koja je uglavnom bila finansirana od strane hodočasnika.
Enterijer ovog srednjovekovnog manastira ukrašen je zamršenim rezbarijama i kamenim krstovima hačkarima. Ispod glavnog kompleksa nalazi se podzemni pećinski sistav koji skriva mnoge tajne – koristio se nekad za meditaciju i molitvu, kao i grobnica za monahe.
U samom manastiru posebno je zanimljiva kapela Svetog Trifuna, manastirska kosturnica u kojoj se mogu videtu stotine lobanja i kostiju u kriptama iza rešetaka.
Posetioci imaju osećaj kao da su usred oaze do koje se dolazi malim drvenim mostom i preporučuju da ovo mesto nikako ne zaobilazite.
Manastirska biblioteka bila je od velikog značaja kroz vekove, sa bogatom kolekcijom rukopisnih i štampanih bogoslužbenih knjiga.
U pitanju je molitvena prostorija unutar svetog drveta. Ujedno je glavna atrakcija botaničke bašte u Kutaisi, a pre deset godina dobila je trenutnu namenu.