Sa svojom dugom istorijom, crkva ne samo da je bila duhovni centar grada, već je igrala ključnu ulogu i u formiranju kulturnog identiteta Zemuna.
Zemunska crkva Svetog Nikole, smeštena u srcu starog Zemuna, jedno je od najznačajnijih i najlepših verskih i kulturnih spomenika ovog naselja.
Sa svojom dugom istorijom, crkva ne samo da je bila duhovni centar grada, već je igrala ključnu ulogu i u formiranju kulturnog identiteta Zemuna.
Nikolajevska crkva u Zemunu, posvećena Svetom Nikoli, je najstarija sačuvana pravoslavna crkva u Zemunu, a jedna od najstarijih na teritoriji šireg Beograda. Podignuta je između 1745. i 1752. godine na temeljima starije drvene crkve, koja se pominje još pre turskog osvajanja Zemuna 1521. godine.
Njena izgradnja označila je povratak pravoslavnog života u Zemun nakon austrijskog oslobođenja grada 1717. godine. U crkvenoj porti osnovana je i prva srpska osnovna škola u Zemunu, a u njoj je kao učitelj radio Joakim Vujić.
Zbog svog istorijskog i kulturnog značaja, crkva je 1948. godine proglašena spomenikom kulture. Njen ikonostas iz 1761. godine, delo rezbara Aksentija Markovića i slikara Dimitrija Bačevića, smatra se jednim od najlepših u srpskoj umetnosti 18. veka. Njena barokna fasada sa jedinstvenim detaljima, kao i interijer bogat umetničkim radovima, govori o velikom umetničkom značaju ove crkve.
Danas, crkva Svetog Nikole je važno mesto okupljanja vernika, ali i domaćin određenih kulturnih i duhovnih događaja. Posebnu pažnju privlači i tokom verskih praznika, kada je broj posetilaca najviše povećan.
Gavrilo Kovačević, predsednik opštine Zemun, ističe važnost očuvanja i negovanja ovakvih kulturnih spomenika.
- Zemunska crkva Svetog Nikole nije samo verski simbol, već i neizbrisiv deo istorije našeg grada. Ova crkva je mesto gde se susreću vera, umetnost i tradicija, a naš cilj je da očuvamo njenu lepotu i značaj za buduće generacije. Ulažemo u očuvanje kulturnih spomenika, jer verujemo da samo kroz očuvanje naše baštine možemo izgraditi bolju i stabilniju budućnost - izjavio je Kovačević.
Zemunska crkva Svetog Nikole je, bez sumnje, jedan od najlepših kulturnih i verskih spomenika na teritoriji Beograda, koji svojom bogatom istorijom, umetničkim vrednostima i duhovnim nasleđem neprestano inspiriše sve koji je posećuju. Ova crkva nije samo simbol vere, već i istorije, tradicije i kulture Zemuna, koja čini osnovu identiteta ovog prelepog dela Beograda.
BONUS VIDEO: U ovom manastiru se čuvaju mošti Svetog Lazara: I dalje ima trepavice na kapcima
Od kraja 1. veka, hrišćani su bili proganjani na teritoriji Rimskog carstva, zbog svoje vere.
Na dan Svete Trojice, s početkom u osam časova, održano je praznično jutrenje, a potom Božanstvena liturgija u devet časova i u nastavku Večernje po ustavu, litija - krsni vhod i rezanje slavskog kolača.
Ime je dobila u 8. veku. U to vreme se pojavila ikonoboračka jeres, a jedan od njenih najvećih protivnika je bio Jovan Damaskin. Zato što je pisao protiv ikonoborstva, odsečena mu je desna ruka.
Današnji izgled datira iz 1926. godine. Za razliku od pravoslavnih crkava, ovde postoje klupe, ali svi vernici u nekom trenutku mise ustaju i mole se, ponavljajući važne reči, pod prelepim mozaikom Krista Kralja.
Tokom razgovora o jednom duhovnom vikendu za devojke koje razmišljaju o duhovnom pozivu, časne sestre su pomenule pesmu koja govori o Božijem pozivu na redovnički život.
Zgrade su paljene dok su ljudi spavali, a svako ko je pokušao da pobegne napadnut je mačetama.
Rešenje, prema pravoslavnoj misli, nije u bežanju od tuge, već u promeni pogleda na život.
Nazivan špijunom i neprijateljem naroda, podgorički paroh stao je sam protiv sistema koji je ćutao dok je njegovo ime bilo gaženo. Presuda u njegovu korist sada otvara pitanje odgovornosti države i medija.
Đavo kuša sve i svakome pristupa na drugačiji način.
U vreme mrsnih dana, kada se mirisi mlečnih jela i toplog hleba šire konacima, monahinje pripremaju salatu od sremuša — lekovitog zelenog dara prirode, koji u ovom receptu postaje hranljiv i lagan obrok, pogodan za doručak ili večeru.
Protojerej Lambros iz Larise ispratio je još jedno dete na onaj svet. Njegova ćerka ubijena je nožem, a osumnjičeni je njen dvadesetjednogodišnji sin.
Nije Hristos vaskrsao da bismo mi farbali jaja, kaže otac Borislav.
Uvođenje obaveznog ličnog broja u Grčkoj izazvalo je burnu reakciju monaške zajednice sa Atosa, koja upozorava da bi digitalno povezivanje podataka svakog građanina moglo ugroziti versku slobodu i privatnost.
Dok su se vernici na Veliki petak molili pred plaštanicom u manastiru Tumane, dogodilo se čudo koje je svedočio i sam iguman Dimitrije. Po zastupništvu svetitelja Zosima i Jakova, Mića Grbić ostavio je štaku i prvi put posle tri meseca — stao na svoje noge.
Koncipirana je jednostavno kao jednobrodna građevina s poluobličastom apsidom i pevničkim prostorom i utvrđena za spomenik kulture 1948. godine.
Objašnjava da iako, naizgled, deluje kao da je sagorevanje nešto što je potencijalno zlo, ipak ima jedan delotvoran momenat, nakon kog se telo može oporaviti.
Nekoliko dana pre počeo je egzodus Srba iz Mostara kada je ovaj grad i dolinu Neretve napustilo oko 30.000 Srba, dok je njih 431 stradalo u tim junskim danima.
Nije to jedini put da je crkva odolela nepogodama. Novo čudo dešava se 1979. godine kada Crnu Goru pogađa razorni zemljotres.
Ovaj simbol ima istoriju koja seže u antičko doba.
Tokom razgovora o jednom duhovnom vikendu za devojke koje razmišljaju o duhovnom pozivu, časne sestre su pomenule pesmu koja govori o Božijem pozivu na redovnički život.
Sa svojom dugom istorijom, crkva ne samo da je bila duhovni centar grada, već je igrala ključnu ulogu i u formiranju kulturnog identiteta Zemuna.
Radi se zapravo o sećanju na posljednju večeru koju je dan uoči svoje muke i smrti Isus održao sa svojim učenicima.
Današnji izgled datira iz 1926. godine. Za razliku od pravoslavnih crkava, ovde postoje klupe, ali svi vernici u nekom trenutku mise ustaju i mole se, ponavljajući važne reči, pod prelepim mozaikom Krista Kralja.
Radi se zapravo o sećanju na posljednju večeru koju je dan uoči svoje muke i smrti Isus održao sa svojim učenicima.
Današnji izgled datira iz 1926. godine. Za razliku od pravoslavnih crkava, ovde postoje klupe, ali svi vernici u nekom trenutku mise ustaju i mole se, ponavljajući važne reči, pod prelepim mozaikom Krista Kralja.
U manastiru gde post ima ukus mira, mati Atanasija otkriva kako i najskromniji sastojci, uz molitvu i blagoslov, postaju trpeza dostojna praznika — donosimo vam recept iz knjige Srpski posni kuvar koji se ne zaboravlja.
