Festival crkvenih horova u crkvi Svetog Đorđa pretvorio se u retko duhovno sabranje, gde su molitva i pesma u isti glas progovorile o veri, zajedništvu i svetosti svakodnevnog života.
Na sunčanoj padini Oplenca, u tišini monumentalnog hrama Svetog velikomučenika Georgija, nad zvucima liturgijskog poја, sabralo se četrnaest horova iz raznih sela i gradova Eparhije šumadijske. Ne radi takmičenja, ni radi aplauza, već radi – zajedničkog svedočenja. Pesmom. I molitvom. I u onome što se ne izgovara, a što se sa horom uvek prenosi: duhom.
SPC
Na festivalu je učestvovalo 40 horova iz Eparhije šumadijske
Pojanje kao put, a ne ukras
Festival horova Eparhije šumadijske ove godine je još jednom pokazao da pojanje nije samo umetnost, već i put. Put ka sabornosti, put ka onome što mitropolit šumadijski Jovan naziva unutrašnjim hramom. Jer, kako je rekao u svojoj liturgijskoj besedi:
– Ne postanemo li mi hram Božji i hram Duha Svetog, neće nam pomoći ni ovi zidovi ovako lepo ukrašeni.
Njegove reči nisu zazvučale kao ukor, već kao poziv. Kao zvono koje ne poziva samo na početak službe, već i na početak jednog drugačijeg pogleda na svet, na sebe, na drugog čoveka. Jer prazna crkva, kako reče vladika, nije prazna zbog zidova, već zbog odsustva naroda koji se pričešćuje, naroda koji u Liturgiji ne učestvuje samo kao posmatrač, već kao deo tela Crkve.
SPC
Na kraju, svi horovi su primili gramate zahvalnosti mitropolita Jovana
Pesma koja nosi duh zajednice
Upravo zato je festival horova postao više od muzičkog događaja – postao je znak života, duhovnog pulsa eparhije. Svaki hor, bilo da dolazi iz sela pod Rudnikom ili iz gradske crkve u Kragujevcu, poneo je sa sobom specifičnu toplinu, onaj jedinstveni glas zajednice. I svaka nota koja se čula ispod kupola Oplenca nosila je sa sobom tiho i snažno svedočenje: nismo zaboravili dar koji smo primili.
– Gospod ne traži da nosimo Njegov krst jer je on težak za nas, ali traži da ponesemo naš svakodnevni krst – rekao je vladika Jovan, podsećajući da se hrišćanski život ne ogleda u izuzetnim trenucima, već u svakodnevnom trudu da se prepozna Božja blizina u običnosti.
SPC
Vladika Jovan lomi slavski kolač
Nasleđe koje traje – iz godine u godinu
Festival je zaključen osvećenjem slavskih darova, dok je deo slavskog kolača, kao simbol nasleđa i kontinuiteta, predao domaćin sledeće godine – protojerej-stavrofor Mića Ćirković iz Orašca. Time je završetak festivala istovremeno postao i najava njegovog nastavka. Jer hor, kao i Crkva – nikada ne staje. Nastavlja se iz glasa u glas, iz liturgije u liturgiju.
SPC
Festival crkvenih horova održan je u hramu Svetog Đorđa
Blagodarnost Crkve onima koji pevaju
Na kraju, svi horovi su primili gramate zahvalnosti vladike Jovana – ne kao priznanje uobičajenog protokola, već kao znak istinske blagodarnosti Crkve onima koji svojom pesmom hrane veru drugih. Jer crkveno pojanje nije samo muzički ukras Liturgije, već duhovni čin, način da se reč pretoči u zvuk, a zvuk u molitvu.
SPC
Svaki hor, bilo da dolazi iz sela pod Rudnikom ili iz gradske crkve u Kragujevcu, poneo je sa sobom specifičnu toplinu
Tamo gde je narod, tu je i Gospod
Na Oplencu toga dana nije bilo pompe, nije bilo reflektora, nije bilo štampe koja juri naslove. Ali je bilo nečega mnogo važnijeg – bilo je sabranja. I bilo je radosti. Jer tamo gde je Crkva puna onih koji pevaju i onih koji se pričešćuju – tamo je i Gospod.
Posle svetih tajni, mitropolit šumadijski uputio je snažne poruke nade i vere, govoreći o snazi molitve, čudotvornom dejstvu Svetog Vasilija i vremenu koje zahteva nepokolebljivo oslanjanje na Boga.
Delo akademika Svetislava Božića „Metohijska pojanja“ izvedeno je pred vrhom Srpske pravoslavne crkve i elitom srpske muzičke scene – pesma pretočena u ton, svetinje u notu, a bol u molitvu.
Arhiepiskop vršački i mitropolit banatski ove godine slavi pedeset godina od monaškog postriga i četiri decenije episkopske službe, a iza njega je put kroz ratove, izgnanstva, bogoslovije i hiljade duša koje mu duguju duhovno preobraženje.
Učenici i profesori Bogoslovije Svetih Kirila i Metodija našli su se u Hilandaru, gde im je mitropolit raško-prizrenski otvorio vrata duhovnog života koji se ne predaje pred tablom, već doživljava u molitvi i tišini Svetogorske lavre.
Na praznik posvećen Spomenu čuda Svetog Arhangela Mihaila, vernici prizivaju pomoć nebeskog vojvode, čiji koplje uništava demone, a molitve štite od bolesti, iskušenja i svakog neprijatelja.
Jedan neznabožac imao je gluvonemu ćerku, ali mu se, uprkos tome što nije bio hrišćanin, u snu javio arhangel Mihailo i poručio da ćerka treba da se umije na tom izvoru.
Nekadašnji iguman manastira Iviron i jedan od najznačajnijih duhovnih otaca 20. veka ostavio je neizbrisiv trag u životu Atosa i srpskoj bogoslovskoj misli, gde je generacijama prenosio duh liturgijske obnove i živu veru u Hrista.
Tragična smrt američkog aktiviste Čarlija Kirka otkriva njegov duboki odnos prema pravoslavlju, dok pravoslavni sveštenik upozorava na sve veće nasilje i duhovnu krizu u SAD.
Nakon što je pogođena metkom u glavu tokom masakra u katoličkoj školi u Mineapolisu, Sofija Forčas iz dana u dan pokazuje izvanredan napredak, a njena porodica veruje da je tajnu njenog izlečenja otkrila u usrdnoj molitvi i nepokolebljivoj veri.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Otkrijte kako pivo pretvara ovo jednostavno jelo u ukusnu salatu sa istorijom dugom vekovima, zapisanu još 1855. u "Srbskom kuvaru" jeromonaha Jerotija iz Krušedola.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
U hramu Svetog velikomučenika Georgija okupljeni su u molitvi evocirali život i delo kralja Petra I, dok su članovi porodice Karađorđević i predstavnici države učestvovali u ovom jedinstvenom duhovnom događaju.
Na južnim padinama Venčaca, manastir Brezovac, osnovan pre više od pet vekova, postao je dom novog hrama posvećenog Presvetoj Bogorodici, a ceo kraj proslavio istorijski događaj.
Nakon stravičnih požara u Šumadiji, unesrećenim porodicama stigla je uteha i pomoć iz Eparhije, uz blagoslov vladike Jovana i poruku da nikada nisu sami.
Mitropolit šumadijski Jovan i episkop švajcarski Andrej poslali su snažne poruke o veri, obnovi i duhovnoj snazi liturgije, dok je hram Svetih apostola Petra i Pavla u Aranđelovcu zablistao na veliki praznik.
Nekadašnji iguman manastira Iviron i jedan od najznačajnijih duhovnih otaca 20. veka ostavio je neizbrisiv trag u životu Atosa i srpskoj bogoslovskoj misli, gde je generacijama prenosio duh liturgijske obnove i živu veru u Hrista.
Arhimandrit kritskog porekla, nekadašnji iguman manastira Iviron, ostavio je za sobom bogato duhovno nasleđe, stotine duhovne dece i spise koji će nastaviti da svetle kao putokaz pravoslavlju u savremenom svetu.
U kripti Hrama Svetog Save sabrali su se arhijereji, sveštenstvo i vernici, dok je patrijarh Porfirije poručio da monaštvo nije bekstvo od sveta, već put ka slobodi u Hristu.
Nakon godinu dana pripreme i učešća na bogosluženjima mladi ljudi iz Holandije kršteni su i miropomazani u Srpskoj pravoslavnoj crkvi, potvrđujući da sve više Evropljana traži mir i istinu u pravoslavlju.
Tragična smrt američkog aktiviste Čarlija Kirka otkriva njegov duboki odnos prema pravoslavlju, dok pravoslavni sveštenik upozorava na sve veće nasilje i duhovnu krizu u SAD.
U prestonici Kazahstana sastali se patrijarh moskovski i cele Rusije i patrijarh jerusalimski kako bi razgovarali o jedinstvu pravoslavlja i podršci hrišćanima u teškim vremenima.
Prvi razgovor u četiri oka otvorio teme od opstanka hrišćana u Turskoj i na Bliskom Istoku, preko rata u Ukrajini, do priprema za obeležavanje 1700 godina od Prvog vaseljenskog sabora u Nikeji.
U svetinji pored Golupca, 21. septembra sabraće se verni iz svih krajeva Srbije i dijaspore da obeleže 90 godina od kada su ovu čudotvornu relikviju ruski monasi doneli u Srbiju.
Svakodnevni poslovi, koji nam često deluju kao prepreka veri, prema učenju jednog od najvećih svetitelja 19. veka mogu postati put ka spasenju – ako naučimo da u svemu vidimo Božije prisustvo.
U „Molitvi za spasenje od straha“ vladika Nikolaj Velimirović pokazuje kako senke nestaju pred Hristovim svetlom i otkriva put oslobođenja od nevidljivih pritisaka i unutrašnjih stega.
U besedi za 14. Četvrtak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički objašnjava kako kroz Duh Sveti i duhovni trud čovek prelazi sa starog u novi život u Carstvu Božjem
