Ova proslava pružila je vernicima priliku da se podsete na značajnu ulogu patrijarha u očuvanju vere i tradicije.
Arhijereji, monaštvo i sveštenstvo Rumunske pravoslavne Crkve sabrali su se poslednjeg dana septembra da proslave sedamnaestu godišnjicu ustoličenja svog šestog prvojerarha, patrijarha Danila. U patrijaršijskoj Sabornoj crkvi u Bukureštu, svečana liturgija, koju je predvodio sam patrijarh, okupila je vernike iz svih delova zemlje, ali i iz dijaspore, svedočeći o jedinstvu i snazi Crkve.
Ova svečanost, koja se odvijala u duhu molitve, bila je prilika da se osvetle postignuća i izazovi s kojima se suočava Rumunska pravoslavna Crkva u savremenom svetu. Patrijarh Danilo uveo je Crkvu u novo doba, usmeravajući je ka duhovnom obnavljanju i društvenoj angažovanosti.
Njegova briga za vernike, posebno one u dijaspori, potvrdila je njegovu predanost jedinstvu i ljubavi prema svim Rumunima, gde god da se nalazili. Na njegov predlog, 2009. godine, Sveti sinod je proglasio dan posvećen rumunskim iseljenicima, čime je dodatno ojačana povezanost između domovine i onih koji su potražili sreću daleko od nje.
U svojoj besedi, patrijarh je naglasio značaj proširenja humanitarnih inicijativa koje Rumunska pravoslavna Crkva sprovodi širom zemlje, ističući da je Crkva dužna da bude svetionik nade i pomoći svima koji su u potrebi. Tokom njegove patrijaraške službe, kanonizovano je više od četrdeset rumunskih svetitelja, što svedoči o bogatstvu duhovne tradicije koju Crkva neguje i promoviše.
Patrijarh Danilo, rođen 22. jula 1951. godine u selu Dobrešti u Tamiškoj županiji, od malih nogu pokazivao je sklonost ka duhovnom životu. Kao treće dete u porodici Aleksija i Stele Čibotea, započeo je svoj obrazovni put na Pravoslavnom bogoslovskom institutu u Bukureštu, gde je stekao temeljno teološko znanje pod mentorstvom uglednog profesora Dimitrija Staniloja. Njegova akademska ambicija vodila ga je do univerziteta u Strasbourgu i Frajburgu, gde je odbranio doktorsku tezu 15. juna 1979. godine.
Zamonašivši se 1987. godine u manastiru Sihastrija, patrijarh Danilo je brzo napredovao unutar Crkve, postavši jerođakon, a zatim jeromonah. Njegovo znanje i posvećenost doveli su ga do funkcije Patrijarhovog savetnika i direktora Komisije za savremeno bogoslovlje i ekumenski dijalog. Hirotonisan kao vikarnog episkopa 1990. godine, brzo je postao arhiepiskop Jašija, a 12. septembra 2007. godine izabran je za patrijarha Rumunske pravoslavne Crkve, ustoličen 30. septembra iste godine.
Patrijarh Danilo je kroz svoju službu izgradio temeljne inicijative, među kojima se posebno izdvaja izgradnja Nacionalne katedrale u Bukureštu. Njegova posvećenost humanitarnim radovima i duhovnom prosvetiteljstvu ostavila je dubok trag u srcima vernika, svedočeći o njegovom neprekidnom nastojanju da bude vodič i uzor.
Kao duhovni vođa, patrijarh Danilo i dalje inspiriše mnoge, vodeći ih ka Hristu i jačajući duh zajedništva u svakom od njih. U svetlu obeležavanja ove značajne godišnjice, vernici se okupljaju u molitvi i hvali, zahvalni za sve što je postignuto i nadajući se blagoslovima koje donosi budućnost.
Credit: Andreas SOLARO / AFP / Profimedia
Vaš komentar je uspešno snimljen i biće vidljiv nakon verifikacije administratora portala.
Ova proslava pružila je vernicima priliku da se podsete na značajnu ulogu patrijarha u očuvanju vere i tradicije.
U čast kralju Vukašinu i despotu Uglješi, mitropolit Damaskin u Grčkoj služio liturgiju i pomen palim ratnicima, a uskoro počinje izgradnja spomen-kapele na mestu sudbonosne bitke
Nakon godina borbe sa unutrašnjom tamom, ovaj mladić je u Svetom Pismu pronašao snagu da se kroz molitvu oslobodi svih patnji.
Gradska vlast Praga tražila je od sveštenstva da im sutra vrati ključeve ove crkve, koju su 1924. godine podigli ruski emigranti, izbegli posle Oktobarske revolucije, uz pomoć kralja Aleksandra I i koja je sve do 1947. godine bila pod jurisdikcijom SPC, kako bi je navodno "renovirali", ali u svom dopisu nisu naveli ni rok početka niti završetka radova.
Valerija je stajala na raskrsnici između izvršavanja vojnje i Božje zapovesti. Odluka da posluša Anđela promenila je, ne samo sudbinu ovog manastira i svih onih koji su u njemu bili, već i nju samu.
Religija.rs vas poziva da kroz svoje fotografije zabeležite najvažniji trenutak hrišćanskog života i osvojite zlatne darove koji, pored materijalne, nose i duhovnu vrednost, jer doprinose očuvanju bogate pravoslavne tradicije.
Starešina Hrama Svete Trojice u naselju Mudrakovac, protojerej Ivan Cvetković, ovu svetiteljku smatra zaštitnicom kruševačkog kraja i ističe da svakome ko se njoj molitveno obraća - ona preobilno daruje milost Božju.
Ikonopisanje je više od umetnosti - to je duhovni čin kroz koji se projavljuje božanska prisutnost. Episkop novobrdski za Religiju pripoveda o svom iskustvu u ikonopisanju i dubokoj vezi između vere i umetnosti.
Svedočanstvo o neobičnom događaju iz Banja Luke širi se društvenim mrežama. U domu ove porodice molitve su iznedrile čudo, dok ikona Bogorodice Trojručice i dalje mirotoči.
Nedavna dešavanja u Trsteniku potvrđuju da problemi u vezi sa pravom na slobodan izbor učenika i dalje traju, uprkos upozorenjima SPC i naporima državnih organa da se spreči neprihvatljivo ponašanje predstavnika nekih školskih ustanova.
Obeležavanje treće godišnjice ustoličenja mitropolita Joanikija na čelo Mitropolije crnogorsko-primorske, kroz molitveno sabranje u Cetinjskom manastiru, predstavlja priliku za prisećanje na korene ovog arhiereja SPC, njegov duhovni put i porodične vrednosti koje su oblikovale njegovu službu.
Na Ilindan, mnogobrojni vernici okupili su se u Mirijevu kako bi prisustvovali arhijerejskoj liturgiji koju je služio vladika Nektarije. Svečanost je obogaćena litijskim ophodom i osvećenjem slavskih darova, podsećajući na bogatu istoriju i duhovno nasleđe ove svetinje.
Nakon godina borbe sa unutrašnjom tamom, ovaj mladić je u Svetom Pismu pronašao snagu da se kroz molitvu oslobodi svih patnji.
Mlada žena sa juga Afrike, koja je došla u Srbiju iz ljubavi, ponela je sa sobom i želju za duhovnim ispunjenjem. Pre dve godine preselila se u Čačak i otkrila bogatstvo pravoslavne tradicije koja je za nju postala izvor snage i inspiracije.
Danas se molimo majci mučenica koja je svojim stradanjem i verom postala simbol nepokolebljive ljubavi prema Bogu.
Za 15. ponedeljak po Pedesetnici, Sveti Teofan Zatvornik koristi simbol krvotočive žene iz Jvanđelja po Marku kako bi ilustrovao unutrašnji proces isceljenja duše. On naglašava da je tečenje krvi metafora za strasne misli i grešne zamisli koje stalno izlaze iz srca koje nije očišćeno od greha. Ova "grešna bolest“ prepoznaje se posebno kod onih koji su se pokajali i žele da žive u čistoći, kako spolja, tako i unutra.
Ova ikona je naručena od strane ruske emigrantkinje Ije Dmitrijevne Šmit u Sjedinjenim Američkim Državama, nakon što je imala san o liku ovog cara.
Vladika niški Arsenije zamonašio je aprila 2021. godine igumaniju Temačkog manastira mati Efrosiniju u treći i najviši stepen monaštva Veliku shimu. Ovaj najviši stepen monaštva sleduje nakon Čina odevanja rase i kamilavke i Čina male shime.
Otkrivamo tajne neobičnog prikaza ovog svetitelja na freskama i ikonama, osvetljavajući dublje značenje simbolike koja na prvi pogled izaziva čuđenje.
Ovaj duhovni kompleks, smešten na živopisnom ostrvu, nudi jedinstvenu priliku za istraživanje bogate istorije i svetih relikvija. Vernici u ovoj svetinji otkrivaju unutrašnji mir u prostoru gde se tradicija i vera savršeno prepliću.
Bog čoveka vodi ka cilju neobičnim putevima, a ako ima vere ništa nije nemoguće, govori igumanija i jedina monahinja manastira Svetog Hristofora, zadužbine kralja Dragutina iz 13. veka, u Mislođinu, i navodi da je Božji poziv dobila mnogo ranije nego što je putem Gospodnjim krenula, ali da ga tada nije razumela.
