NA DANAŠNJI PRAZNIK VEKOVIMA SE DEŠAVAJU ČUDA: Patrijarh Porfirije i arhiepiskop Stefan danas predvode sabranje u Đunisu, na mestu javljanja Presvet Bogorodice
Molitveni skup u manastiru okuplja hiljade vernika koji traže utehu i isceljenje. Tradicija čudotvornih događaja u ovom svetom mestu traje već više od jednog veka.
Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici 14. oktobra proslavljaju veliki praznik – Pokrov Presvete Bogorodice, podsećajući se na čudotvornu zaštitu Majke Božije nad čitavim rodom hrišćanskim. Bogorodicu slavimo kao našu pokroviteljku i zagovornicu, koja neprestano moli za nas grešnike i posreduje kod Boga. Brojna čuda vezana su za ovaj sveti dan, od slavnog događaja iz Carigrada 911. godine do isceljenja koja se dešavaju i danas.
Jedno od najpoznatijih čuda dogodilo se u Carigradu za vreme cara Lava Mudrog, kada se Bogorodica ukazala tokom svenoćnog bdenja u crkvi Vlaherne. Sveti Andrej Jurodivi i njegov učenik Epifanije videli su Presvetu Bogorodicu kako je raširila svoj omofor iznad vernog naroda, moleći se za spas sveta. Ovaj događaj utemeljio je praznik Pokrova, podsećajući nas na milostivo i stalno pokroviteljstvo Majke Božije.
Foto: SPC
Patrijarh Porfirije i arhiepiskop Stefan sinoć su svečano dočekani u Eparhiji niškoj
Slično čudo zabeleženo je i u selu Đunis, nedaleko od Kruševca, gde se 1898. godine Bogorodica ukazala trinaestogodišnjoj devojčici Milojki Jocić, na mestu gde danas stoji manastir posvećen Pokrovu Presvete Bogorodice. Po predanju, Presveta Bogorodica je tada Milojki rekla da će se na tom mestu mnogi bolesnici isceljivati i da tu treba podići crkvu. Od tog trenutka, Đunis postaje mesto hodočašća za mnoge bolesne i nevoljne, koji traže isceljenje molitvama Bogorodici.
Manastir u Đunisu ima bogatu istoriju. Prvi hram podignut je 1934. godine po blagoslovu Svetog vladike Nikolaja Velimirovića, dok je izgradnja današnjeg velikog hrama počela 1977. godine, uz mnoge prepreke koje su vernici istrajno savladavali. Do danas, manastir je postao duhovni centar, sa živopisom koji krasi njegov hram i ikonostasom koji je delo ikonopisačke škole Manastira Žiča.
Schutterstock
U manastirskom kompleksu u Đunisu nalazi se čudotvorni izvor vode za koju se veruje da isceljuje
Izgradnja velikog hrama, koja je započeta 1977. godine, zbog zabrane tadašnjih vlasti prekinuta je 1985, da bi bila nastavljena tek 1993. Radovi su u potpunosti završeni 2001. godine. Hram je u potpunosti živopisan, a u kompleksu manastira podignuti su novi konaci i pomoćne zgrade. Stara drvena crkva brvnara porušena je 1997. godine, a na njenom mestu podignuta nova, koja je osvećena 1998. godine, na stogodišnjicu javljanja Presvete Bogorodice.
Schutterstock
Izgrasnja novog manastirskog hrama završena je 2001. godine, a podignut je na mestu nekadašnje stare crkve brvnare
Na dan Pokrova Presvete Bogorodice, 14. oktobra, manastir u Đunisu postaje središte velikog crkvenog sabranja. Hiljade vernika iz zemlje i inostranstva dolaze da učestvuju u molitvenom slavlju, tražeći utehu i isceljenje. Ove godine, liturgiju predvode srpski patrijarh Porfirije i arhiepiskop makedonski i ohridski Stefan, osnažujući duh okupljenih vernika i obnavljajući njihovu veru u zaštitnički pokrov Presvete Bogorodice. Praznična liturgija i akatist na izvoru gde se Bogorodica ukazala simbolizuju neprekinutu povezanost neba i zemlje, dok čudesna isceljenja koja se i danas dešavaju svedoče o njenom prisustvu među nama.
Bog čoveka vodi ka cilju neobičnim putevima, a ako ima vere ništa nije nemoguće, govori igumanija i jedina monahinja manastira Svetog Hristofora, zadužbine kralja Dragutina iz 13. veka, u Mislođinu, i navodi da je Božji poziv dobila mnogo ranije nego što je putem Gospodnjim krenula, ali da ga tada nije razumela.
Crkva je bila ispunjena pobožnim narodom i svi su bili duboko utonuli u molitvu. Pri dnu crkve nalazili su se Sveti Andrej Jurodivi i njegov učenik Epifanije, a onda se dogodilo čudo.
Svečani čin doksologije u Sabornom hramu okupio je verni narod i visoke crkvene velikodostojnike, obeležavajući dolazak dvojice duhovnih vođa u Eparhiju nišku.
U besedi o pravednicima čije telo postaje svedočanstvo neba, Sveti Nikolaj Ohridski I Žički otkriva tajnu Božje sile - da ni pepeo ne može sakriti ono što je Gospod odabrao da vaskrsne.
Veliki duhovnik sa Svete gore iz 20. veka nas podseća da svaka tuga nosi svoju svrhu; kroz molitvu i predanje, pravoslavlje pretvara teške trenutke u put ka istinskoj slobodi i miru.
Jerej Moskovske eparhije objašnjava zašto istinsko dobro nije pitanje moralne pristojnosti, već traganja za svetošću i Božijom blagodaću u svakodnevnom životu.
Na blagoslovenom mestu gde se spajaju Dunav i Sava, patrijarh srpski služio je liturgiju i predvodio litiju do kapele Svete Petke, pozvavši vernike da se saberu u veri i Hristovu reč postave kao temelj života.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Na liturgiji i svepravoslavnom molebanu, vernici iz cele zemlje i Balkana sabrali su se da mole za mir, zaštitu napaćenog naroda i blagoslov svojih porodica, stvarajući prizor koji očarava i duhovno i vizuelno.
U manastiru koji kroz vekove čuva identitet i duhovnost srpskog naroda, na praznik čudotvorne ikone, sabrani vernici iz otadžbine i rasejanja ponovo su se poklonili svetinji poznatoj kao Krasnica Pećka – zaštitnici srpskog roda.
Presvete Bogorodice sa Mladencem Hristom u naručju počela da ispušta miro pred očima oca Simeona, a vernici ovo retko čudo vide kao snažan znak s neba i poziv na veru, molitvu i pokajanje.
Godinama je živela u patnji, mučena pokajanjem i tugom, ali kada je ponovo kročila u manastir, pred njom se ukazala Bogorodica i učinila nešto što će zauvek ostati urezano u njenom srcu.
U besedi o pravednicima čije telo postaje svedočanstvo neba, Sveti Nikolaj Ohridski I Žički otkriva tajnu Božje sile - da ni pepeo ne može sakriti ono što je Gospod odabrao da vaskrsne.
Veliki duhovnik sa Svete gore iz 20. veka nas podseća da svaka tuga nosi svoju svrhu; kroz molitvu i predanje, pravoslavlje pretvara teške trenutke u put ka istinskoj slobodi i miru.
Jerej Moskovske eparhije objašnjava zašto istinsko dobro nije pitanje moralne pristojnosti, već traganja za svetošću i Božijom blagodaću u svakodnevnom životu.
Od molitava za zdravlje i porodičnu sreću do isceljenja koja se prepričavaju generacijama — žene širom Srbije svedoče kako im je Sveta Petka vratila snagu, veru i mir u srcu.
Na blagoslovenom mestu gde se spajaju Dunav i Sava, patrijarh srpski služio je liturgiju i predvodio litiju do kapele Svete Petke, pozvavši vernike da se saberu u veri i Hristovu reč postave kao temelj života.
Od molitava za zdravlje i porodičnu sreću do isceljenja koja se prepričavaju generacijama — žene širom Srbije svedoče kako im je Sveta Petka vratila snagu, veru i mir u srcu.
Uz svetlost sveća i miris tamjana, verni narod se okuplja da prinese darove, osvešta slavske kolače i pokloni se moštima najpoštovanije svetiteljke u srpskom narodu.
U besedi za 21. Ponedeljak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički Vladika objašnjava kako sila Božjeg anđela pomaže onima koji se Njega boje, razbijajući svaku nepravdu i donoseći utehu u najmračnijim trenucima života.
Od vizantijskog stila do lokalnih motiva, ikonografski prikazi Prepodobne mati Paraskeve čuvaju priču o njenom asketskom životu, zagovorništvu i vezi sa narodom kroz vekove.
Velika je sila reči upućenih ovoj prepodobnoj svetiteljki, čiji zagovor donosi utehu, snagu i mir duši, a vekovima je stub vere i nade u srcima srpskog naroda.
