Mnogi turisti iz pravoslavnih zemalja žele da prime Svete tajne u Sabornoj crkvi Svetog Jovana Vladimira, ali pravila su jasna – a za neke i iznenađujuća.
Letnji meseci u crnogorskom primorju donose veliki priliv turista, a među njima značajan broj vernika iz pravoslavnih zemalja koji žele da se pričeste u hramovima Srpske pravoslavne crkve. S obzirom na to da u Baru, posebno u Saborni hram Svetog Jovana Vladimira, dolaze hodočasnici i gosti iz svih krajeva sveta, postavlja se pitanje: ko zapravo može da pristupi Svetom Pričešću?
tolga ildun / Shutterstock.com
Sveta tajna pričešća
Pravila pričešća u Srpskoj pravoslavnoj crkvi
Otac Slobodan Zeković, arhijerejski namesnik barski i starešina Sabornog hrama, naglašava da su vrata crkve otvorena za sve ljude, ali da – sve Svete Tajne u pravoslavnoj crkvi, a na prvom mestu Sveto Pričešće, mogu da prime samo oni koji su kršteni u kanonskoj Pravoslavnoj Crkvi.
Kako objašnjava, svake nedelje i velikim praznicima u hramu se okuplja po nekoliko stotina vernika, pa sveštenici ne mogu poznavati svakoga lično. Nedavno je, tokom Liturgije, došlo do situacije da je pričešće primila žena koja nije bila član pravoslavne crkve, već Jermenske apostolske crkve.
Otac Slobodan ističe da Srpska pravoslavna crkva gaji poštovanje prema jermenskom narodu, ali podseća da – Jermenska crkva ne pripada porodici pravoslavnih crkava – i da vernici monofizitskih zajednica nemaju liturgijsku zajednicu sa pravoslavnom crkvom, te ne mogu primati Svete Tajne.
Starešina barskog hrama posebno se osvrnuo na situaciju sa vernicima iz Ukrajine, kojih tokom leta u Baru ima mnogo. – Ukrajina već godinama strada u krvavom ratu i mi duboko saosećamo sa stradanjem ljudi – rekao je, ali i dodao da u toj zemlji postoji samo jedna kanonska pravoslavna crkva – Ukrajinska pravoslavna crkva na čelu sa mitropolitom Onufrijem.
Sve druge zajednice, uključujući i tzv. pravoslavnu crkvu Ukrajine Epifanija Dumenka, Srpska pravoslavna crkva smatra raskolničkim, pa njihovi članovi ne mogu učestvovati u Svetim Tajnama Srpske pravoslavne crkve.
Upozorenje vernicima
Otac Slobodan poručuje vernicima da se o ovome informišu na vreme i da pričešću pristupaju sa punom pažnjom i odgovornošću
– Ko bez blagoslova i valjane pripreme pristupa Svetinjama Tela i Krvi Gospodnje, biće kriv Strašnome sudu .– kazao je otac Slobodan.
– Bog vas blagoslovio i svako dobro darovao – zaključio je starešina Sabornog hrama.
Samozvani episkop Nikola Džufka, kog nijedna pravoslavna crkva ne priznaje, šokirao je vernike prisustvom na svečanosti u makedonskom selu Tateš, uz najviše verske i političke zvanice - dok ostaje nepoznato kako je uopšte ušao u Makedoniju u crkvenom odelu i sa lažnim dekretima.
Posle naloga vlasti za uklanjanje, meštani Zaostra preneli su spomenik u portu crkve Svete Petke, što je izazvalo incidente, dolazak policije i hitno saslušanje paroha, otvarajući pitanje odnosa države prema istorijskom pamćenju i ulozi Crkve u očuvanju identiteta.
U mirijevskom hramu izgrađenom uz blagoslov i kamen sa Hilandara, patrijarh srpski Porfirije poručuje da Crkva ne podleže vremenskim trendovima, već da preobražava duh epoha i poziva vernike na jedinstvo i molitvu za spasenje i mir u svetu.
Posle bogosluženja u jednom od najstarijih pravoslavnih hramova u Beogradu, patrijarh Porfirije podsetio da je misija Crkve da vodi ljude ka večnosti i preobražava svet blagodaću Hristovom, a ne da se svodi na trenutne društveno-političke ciljeve.
Od tihog monaškog postriga u manastiru Krupi do vođenja eparhije u kojoj su nikli deseci novih hramova – mitropolit banatski Nikanor obeležio jubilej koji otkriva priču života posvećenog Bogu i narodu.
I među verujućima se događa prekid trudnoće, a tada ostaje teško pitanje koje ne prestaje da progoni roditelje – gde odlaze nevine duše? Protojerej Aleksandar Ermulin govori o složenosti ovog pitanja i Božjem promislu.
Mnogi turisti iz pravoslavnih zemalja žele da prime Svete tajne u Sabornoj crkvi Svetog Jovana Vladimira, ali pravila su jasna – a za neke i iznenađujuća.
U vreme mrsnih dana, kada se mirisi mlečnih jela i toplog hleba šire konacima, monahinje pripremaju salatu od sremuša — lekovitog zelenog dara prirode, koji u ovom receptu postaje hranljiv i lagan obrok, pogodan za doručak ili večeru.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Otkrijte kako pivo pretvara ovo jednostavno jelo u ukusnu salatu sa istorijom dugom vekovima, zapisanu još 1855. u "Srbskom kuvaru" jeromonaha Jerotija iz Krušedola.
Na praznik Svetog Kirila Aleksandrijskog, umirovljeni episkop Jovan, nekadašnji iguman manastira Ostrog, služio je Liturgiju i održao potresnu besedu o zavisti među Srbima, postu koji nije dijeta i svetosti kao jedinom putu spasenja.
Na liturgiji koju je služio mitropolit Atanasije sabralo se mnoštvo vernika, a najemotivniji trenutak nastao je kada su najmlađi prilazili da prime svetu tajnu. Vladika je u besedi naglasio da ne postoji važnija hrana od one nebeske – koja ispunjava i telo i srce.
U mnogim hramovima šapatom se prenosi upozorenje da se ne ljubi ikona neposredno nakon primanja Svetih Tajni. Da li je to zaista crkveno pravilo ili samo lično tumačenje? Sveštenik Jevgenij Murzin daje jednostavan odgovor.
I među verujućima se događa prekid trudnoće, a tada ostaje teško pitanje koje ne prestaje da progoni roditelje – gde odlaze nevine duše? Protojerej Aleksandar Ermulin govori o složenosti ovog pitanja i Božjem promislu.
Pravoslavna misija u Ugandi rođena je iz duboke potrebe naroda koji je, razočaran plodovima delovanja nekadašnjih kolonijalnih misionara, počeo da traga za izvornim i nepromenjenim hrišćanskim predanjem.
Nekada spas u siromašnim vremenima, danas neodoljivi zalogaj koji osvaja mirisom i ukusom – pogledajte korak po korak kako da ga spremite da svi traže još.
U svojoj besedi za 10. ponedeljak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički objašnjava kako strpljenje Boga krije duboku želju za spasenjem svake duše, pozivajući na iskreno pokajanje pre nepovratnog trenutka koji dolazi.
