Pitanje koje svake zime deli vernike dobija jasan odgovor sveštenika koji, bez popuštanja veri ali i bez straha od radosti, objašnjava gde je prava granica.
Svake zime, gotovo po pravilu, među vernicima se iznova javlja isto pitanje: ako smo u Božićnom postu, da li je greh otići na doček Nove godine, čak i onda kada je trpeza posna, a okupljanje mirno i porodično? Nedoumica nije nova, ali odgovor često zavisi od toga da li se gleda forma ili suština. Upravo tu razliku jasno i smireno razjašnjava sveštenik Dušan Kolundžić, autor brojnih tekstova i knjiga o crkvenom životu, poznat po tome što na dileme vernika odgovara bez strogoće, ali i bez relativizacije vere.
O ovoj temi otac Dušan je zapisao sledeće:
- Nova godina nije praznik, pa ni ona koju mi pravoslavni Srbi obeležavamo na Praznik obrezanja Hristovog i Svetog Vasilija Velikog. To je smena jednog godišnjeg kruga, pa bio on po bilo kom računanju. To što je kod Srba zadržano slavljenje Nove godine iz vremena komunizma, kojoj su dati neki elementi Božića, kićenje jelke i pokloni, ne treba da buni pravoslavne hrišćane. Smenu godišnjeg kruga treba i obeležiti.
U bogoslužbenim knjigama se nalazi i moleban u kome zahvaljujemo za sva dobra koja nam je Gospod dao u protekloj godini i molimo Ga da nam i u nastupajućoj podari mir, zdravlje, dobru volju među ljudima, ljubav i slogu, kao i da otkloni od nas sve opasnosti. Čita se i Jevanđelje u kome se govori da su i proroci svedočili o blagoslovu godine Gospodnje - objasnio je otac Dušan, prenosi portal svetosavlje.org.
Otac Dušan potom daje jasan i nedvosmislen odgovor na pitanje koje najčešće muči vernike:
- Da li pravoslavni hrišćanin može ići na doček Nove godine? Odgovor bi bio: isto kao i na ostale svečanosti koje nisu verskog, crkvenog karaktera. Pravoslavni hrišćanin može ići na svadbeno veselje svojih rođaka i prijatelja iako venčanje nije bilo u crkvi. Tada mu je, ipak, dužnost da na neki način skrene pažnju na taj propust i da izrazi svoje neslaganje, ali zbog rodbinskih i prijateljskih odnosa ne izostaje sa porodične radosti.
Protojerej-stavrofor Dušan Kolundžić dalje očinski savetuje da vernik prema Novoj godini treba da ima odnos sličan onom koji ima prema svim slavljima koja nemaju crkveni karakter:
- Hrišćanin može ići na rođendane, imendane, godišnjice brakova, ali se uvek treba ponašati hrišćanski, što znači ne odavati se razbludnim igrama, bahanalijama i nemoralnom ponašanju. Isto važi i za trpezu, odnosno da poštuje posne dane, čak i ako ih domaćin ne poštuje - zaključio je otac Dušan, a potom poželeo srećne Božićne praznike uz radosni pozdrav: „Mir Božji, Hristos se rodi“.
Iz reči oca Dušana jasno je da pravoslavlje ne meri veru satnicom ni kalendarom, već načinom na koji čovek stoji pred Bogom i ljudima. Doček Nove godine sam po sebi nije ni greh ni vrlina, on to postaje tek kroz ponašanje, meru i unutrašnji stav onoga ko u njemu učestvuje.
Zašto je Božićni post mnogo više od uzdržanja od hrane, kako nas uči sporosti, milosrđu i tihom iščekivanju, i zbog čega Badnji dan predstavlja vrhunac puta ka Rođenju Gospoda Isusa Hrista.
Protojerej Dušan Kolundžić ističe da se iza naizgled razigranog običaja krije snažna poruka o ljubavi, oproštaju i ponovnom vezivanju porodice, koja ove dane čini jednim od najdubljih trenutaka srpskog duhovnog kalendara.
Protojerej Dušan Kolunđić u jednom od svojih dela ostavio je zapis o tome kako “vezivanje” i “razvezivanje” u porodičnom krugu povezuje generacije i priprema srce za radost Rođenja Hristovog.
Dok se pred doček 2026. godine figurice po istočnom kalendaru nude kao amajlije za sreću, njihovo biblijsko značenje otvara neprijatna, ali važna pitanja o granici između dekoracije, sujeverja i hrišćanske savesti.
Predsednik Rusije u novogodišnjoj čestitki ističe važnost vere, tradicije i uloge Crkve u očuvanju jedinstva društva.
Dok mediji najavljuju ludačku proslavu Nove godine, sveštenik iz Malog Palančišta poziva vernike na molitvu, post i pokajanje pred Rođenje Hrista, ističući opasnosti idolopoklonstva i praznoslovlja.
Pouka ovog monaha pokazuje kako skromnost, ljubav prema bližnjima i predanje Božijoj volji mogu promeniti svakodnevicu i doneti mir u haotičan život.
Od ljubičastog kupusa do bebi spanaća: recept koji traje manje od 2 minuta pripreme i idealan je za praznični ili posni obrok.
U katoličkoj tradiciji 31. decembar nosi više od odbrojavanja sekundi do Nove godine - nosi priču o Svetom Silvestru koji je oblikovao veru, odnos Crkve i vlasti i sudbinu Rimskog carstva
Jednostavan i brz recept za kolač koji u dom donosi miris domaće kuhinje i radost zajedništva u posne dane.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Ovi brzi kolači sa keksom, pistaćima i brusnicama donose raskošni slatki užitak za slavsku trpezu, spremni za posluženje za manje od sat vremena.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Pripremite ove nežne kolačiće po receptu koji se čuva generacijama i otkrijte kako svaki zalogaj može da probudi sećanja, poveže porodicu i upotpuni praznično slavlje.
Dok mediji najavljuju ludačku proslavu Nove godine, sveštenik iz Malog Palančišta poziva vernike na molitvu, post i pokajanje pred Rođenje Hrista, ističući opasnosti idolopoklonstva i praznoslovlja.
U katoličkoj tradiciji 31. decembar nosi više od odbrojavanja sekundi do Nove godine - nosi priču o Svetom Silvestru koji je oblikovao veru, odnos Crkve i vlasti i sudbinu Rimskog carstva
Predsednik Rusije u novogodišnjoj čestitki ističe važnost vere, tradicije i uloge Crkve u očuvanju jedinstva društva.
Dok mediji najavljuju ludačku proslavu Nove godine, sveštenik iz Malog Palančišta poziva vernike na molitvu, post i pokajanje pred Rođenje Hrista, ističući opasnosti idolopoklonstva i praznoslovlja.
Pouka ovog monaha pokazuje kako skromnost, ljubav prema bližnjima i predanje Božijoj volji mogu promeniti svakodnevicu i doneti mir u haotičan život.
U besedi za 30. sredu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički govori o jednostavnoj, ali moćnoj odluci koja je u trenutku bola i tuge oblikovala carevu lozu i otvorila put do proroka i najvećeg među carevima.
Iza drvenih zidova Lazarice kod Prolom banje kriju se čudni simboli i predanja koja i danas intrigiraju verni narod, ali i sve putnike namernike.
U vreme kada je vera bila progonjena, a javno ispovedanje Hrista smatrano prestupom, dogodilo se čudo koje je stotine, pa i hiljade ljudi vratilo Bogu.
Džuman Al-Kavasmi prvi put javno govori o životu u okruženju gde je mržnja bila obaveza, o sumnjama koje su je razdirale i iskustvu koje ju je odvelo na put potpuno suprotan onome na koji je bila usmeravana.
Freska „Dobar pastir“ iz 3. veka prikazuje mladog Isusa, simbol božanske zaštite i ranog hrišćanskog života u Anadoliji.
U besedi za 30. sredu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički govori o jednostavnoj, ali moćnoj odluci koja je u trenutku bola i tuge oblikovala carevu lozu i otvorila put do proroka i najvećeg među carevima.
Pravoslavni vernici danas slave Svetog Sevastijana po starom kalendaru, a Svetu Melaniju Mlađu po novom. Katolici proslavljaju Svetog papu Silvestera I, dok Jevreji i muslimani ovaj dan provode u redovnim molitvama prema svojim verskim običajima.
Jedna iskrena reč starca razbija iluziju univerzalnog spasenja i pokazuje da vera nije pasivna uteha, već put dela i lične odgovornosti.
