Ova svetiteljka posvetila je svoj život pomaganju stradalnicima, prkoseći nepravdi, gladi i progonima. Njeno mučeništvo i dela milosrđa ostaju večna inspiracija za sve generacije koje traže snagu u veri i žrtvi.
Svetu velikomučenicu Anastasiju, svetiteljku koja je svojom verom, ljubavlju prema Gospodu i nesebičnim služenjem drugima ostavila neizbrisiv trag u istoriji hrišćanstva, Srpska pravoslavna crkva slavi 4. januara. Njen život svedoči o snazi duha, nepokolebivoj veri i žrtvi za istinu i ljubav Hristovu.
Rođena u Rimu, u domu bogatog senatora, od paganina za oca i hrišćanke za majku, Anastasija je još u detinjstvu osetila duboku ljubav prema Gospodu Isusu Hristu. Njena pobožna majka i učitelj Hrisogon uvodili su je u tajne hrišćanskog života i učvrstili je u veri.
Primorana od strane oca da stupi u brak s neznabožačkim vlastelinom Publijem, Anastasija je ostala nepokolebljiva u odanosti Hristu. Odbijala je da podlegne paganskim običajima, što je izazvalo gnev njenog supruga. Zatvarao ju je i mučio, ali čak i u tim teškim trenucima, ona je nalazila snagu da tajno pomaže zatvorenim hrišćanima – donosila im hranu, lečila rane i bodrila ih u veri.
SPC
Ikona Svete velikomučenice Anastasije
Božijim promislom, oslobođena je ovog zemaljskog tereta kada je njen muž stradao na putu u Persiju. Oslobođena životnih okova, Anastasija se potpuno posvetila služenju bližnjima, koristeći svoje bogatstvo da pomaže siromašnima i mučenima.
Svojim nesebičnim delima svedočila je i pratila stradalnike, poput učitelja Hrisogona, koji je mučenički završio svoj život. Anastasija je s ljubavlju sahranjivala tela mučenika, čuvajući njihovu svetost za večnost.
Njena misija milosrđa odvela ju je i do Makedonije, gde je prepoznata kao hrišćanka. Bila je uhapšena i mučena, ali njene muke bile su ispunjene molitvom i nadom u Gospoda. Svoj život završila je kao mučenica, privezana nad ognjem, predajući svoju dušu Bogu 304. godine.
Sveštena hrabrost Svete Anastasije i njena spremnost da položi život za veru ostaju večni primer snage duha i ljubavi prema Bogu. Praznik Svete Anastasije podseća nas na neprolaznu vrednost hrabrosti, vere i milosrđa u životu svakog hrišćanina.
U besedi nakon bogosluženja, iguman Arsenije pozvao je vernike da decu uče o istinskom značaju darivanja i da se oslobode obmana savremenog doba oličenih u simbolu Deda Mraza, ističući Svetog Nikolu kao uzor milosrđa i zajedništva.
Molitva je za dušu nasušna potreba, isto kao što je vazduh nasušna potreba za naša pluća. I kao što bez vazduha telo ne može da živi, tako ni duša ne može bez molitve.
Budući crkveni delatnici pokazuju pravo značenje Božića kroz gest ljubavi prema deci kojima je ona najpotrebnija. Podela paketića nosi poruku solidarnosti i hrišćanske odgovornosti koja se širi van zidova Bogoslovije.
Manastir Svetog Stefana u Slancima već 12. godinu zaredom organizuje akciju deljenja osveštanih badnjaka, uz prikupljanje dobrovoljnih priloga za porodice u nevolji, od 4. do 6. januara, na brojnim lokacijama u Beogradu.
Priča o ovom Hristovom učeniku, jednom od Sedamdesetorice odabranih, podseća nas na krštenje kneza Avgara, posle kojeg je potpuno ozdravio, i na grad Edesu koji je postao prvi hrišćanski centar.
Delo arhimandrita Dimitrija „Ona nikada ne spava – Tumanska krasnica“, nastalo u čast 90 godina čudotvorne ikone Tumanske Bogorodice, deo je humanitarne akcije „Jedna knjiga – jedan obrok“
Na obali između Herceg Novog i Prevlake verni su se okupili u jedinstvenom molitvenom pohodu, prisećajući se mučenika i istorije svetinje, ali i svedočili da se Božije ime proslavlja i sa mora i sa gora.
Umesto dijaloga i traženja rešenja za sablazan koja potresa jedan od najstarijih manastira u hrišćanskom svetu, Carigradska i Jerusalimska patrijaršija ušli su u otvorenu polemiku, ostavljajući vernike u nedoumici kome da veruju i gde da traže duhovni oslonac.
U manastiru Sukovo Sveti Hristofor je oslikan sa magarećom glavom, a Bogorodica ima krila. U Visokim Dečanima na fresci Hristovog raspeća nalaze se dva neidentifikovana leteća objekta. U crkvi svetog Petra i Pavla Isus je ćelav...
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Otkrijte kako pivo pretvara ovo jednostavno jelo u ukusnu salatu sa istorijom dugom vekovima, zapisanu još 1855. u "Srbskom kuvaru" jeromonaha Jerotija iz Krušedola.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Priča o ovom Hristovom učeniku, jednom od Sedamdesetorice odabranih, podseća nas na krštenje kneza Avgara, posle kojeg je potpuno ozdravio, i na grad Edesu koji je postao prvi hrišćanski centar.
Delo arhimandrita Dimitrija „Ona nikada ne spava – Tumanska krasnica“, nastalo u čast 90 godina čudotvorne ikone Tumanske Bogorodice, deo je humanitarne akcije „Jedna knjiga – jedan obrok“
U manastiru Sukovo Sveti Hristofor je oslikan sa magarećom glavom, a Bogorodica ima krila. U Visokim Dečanima na fresci Hristovog raspeća nalaze se dva neidentifikovana leteća objekta. U crkvi svetog Petra i Pavla Isus je ćelav...
Njegovo "poslušanje" jeste da odgovara na pitanja vernika i posetilaca, pomaže u rezervaciji konaka i pruža podršku svima koji žele da se bliže upoznaju sa manastirom i njegovim svetim čudotvorcima, Svetim Zosimom i Jakovom.
Dok tehnologija povezuje, ali ne ispunjava srca, savet svetog starca otkriva da prazninu ne uklanjamo traženjem pažnje, već darovanjem ljubavi kroz veru i brigu za bližnje.
Na praznik Nerukotvorenog obraza Gospodnjeg, episkop bihaćko-petrovački predvodio je svetu Liturgiju u manastiru gde pedesetak preostalih meštana i raseljeni sa svih strana sveta zajedno obnavljaju hram, konak i nadu za budućnost sela.
