Patrijarh carigradski istakao je da su on i blaženopočivši papa Franja blisko sarađivali na tom cilju.
U besedi održanoj 11. maja 2025. godine u Crkvi Svetog Nikole u Kolonakiju, Vaseljenski patrijarh Vartolomej uputio je snažnu poruku jedinstva Rimokatoličkoj crkvi, izražavajući želju da se ponovo pokrene inicijativa za utvrđivanje zajedničkog datuma proslave Vaskrsa za sve hrišćane.
Poglavar Vaseljenske patrijaršije istakao je da su on i blaženopočivši papa Franja blisko sarađivali na tom cilju, dodajući:
- Nadamo se da će novi papa Lav XIV nastaviti ovaj trud na dobro svih vernika širom sveta, a naročito mešovitih porodica u zemljama dijaspore.
Vaseljenska patrijaršija je i ranije upućivala slične apele kako Rimokatoličkoj sinodi, tako i na međureligijskim forumima preko Svetskog saveta crkava, ali do danas nije postignuto konačno približavanje po tom pitanju.
Grčki primer i izbegavanje podele
Patrijarh Vartolomej je kao pozitivan primer naveo praksu koja se već sprovodi u Grčkoj, gde Rimokatolička crkva dopušta svojim vernicima da proslavljaju Vaskrs zajedno sa pravoslavnima. Prema njegovim rečima, to se sprovodi „bez ikakve dogmatske zabune, bez zajedničkih liturgija i uprkos napadima sumnjivih krugova.“
- To je pitanje pastirske odgovornosti, a ne teološkog spajanja - naglasio je, dajući ton pristupu koji ujedinjuje, a ne izjednačava.
Tom prilikom je predložio i da novi papa poseti istorijsku Nikeju, mesto održavanja Prvog vaseljenskog sabora, kao i da 30. novembra, na praznik Svetog apostola Andreja, poseti i Vaseljensku patrijaršiju u Fanaru.
U istoj besedi, patrijarh Vartolomej je proširio svoju teološku poruku i na politički nivo.
- Očekujemo od novog pontifeksa da doprinese miru ne samo na društvenom, već i na geopolitičkom planu - izjavio je.
Posebno se osvrnuo na potrebu da Rimokatolička crkva pomogne u rešavanju krize u Ukrajini i na Bliskom istoku, kao i u sprečavanju sukoba između Indije i Pakistana, ističući ulogu Crkve kao posrednika i stuba mirnog suživota. Podseća se i da je Vaseljenski patrijarh nedavno imao kontakte sa predstavnicima Ministarstva spoljnih poslova Grčke, fokusirajući se na podršku verskoj diplomatiji sa centrom u istočnom Mediteranu.
Završna poruka: "Nada za novu epohu"
- Nadam se da možemo otvoriti novu epohu u našim međusobnim odnosima - zaključio je patrijarh, šaljući poruku Vatikanu, ali i svima koji teže približavanju Istoka i Zapada uz poštovanje dogmatskih razlika.
Zajednički datum Vaskrsa jedno je od retkih pitanja koje, pod određenim uslovima, može poslužiti kao most između dve hrišćanske tradicije – sa naglaskom ne na dogmatski sinkretizam, već na pastirsku brigu i zajedničko svedočanstvo Hrista u savremenom svetu, navodi grčki sajt.
Profesorskim umom i pastirskim srcem, otac Darko razotkriva savremene zablude o jedinstvu crkava, govori o raskolu Moskve i Carigrada, veri u doba sinkretizma i zašto su ljudi sve češće u potrazi za nepokolebljivim.
Obraćajući se rimokatoličkim i anglikanskim hodočasnicima, patrijarh Vartolomej govorio je o neostvarenim snovima ekumenskog dijaloga, nadajući se da će novi papa nastaviti putem jedinstva – iako većina pravoslavnih to ne vidi kao put koji vodi u pravcu istine.
U duhu ljubavi i bratske solidarnosti, poglavar Srpske pravoslavne crkve čestitao je papi Lavu XIV uz molitvu za mir, jedinstvo i obnovu duhovnih vrednosti u svetu punom iskušenja.
Za današnju Ameriku, gde se vlada sve više naginje tradicionalnim vrednostima (setimo se posete katoličkog potpredsednika SAD Dž. D. Vensa Vatikanu uoči smrti pape Franje ili svakodnevnih brifinga koje Trampova sekretarka za štampu Kerolajn Livit počinje molitvom), ovo pitanje je ključno. I tu je američka levica već napravila nesrećan gaf.
U mladosti je bio vojnik, a pošto je bio veoma obrazovan i hrabar, veoma se dopao caru Dioklecijanu, koji ga je postavio za načalnika svoje dvorske garde.
Proterivanje otvara neprijatno pitanje dvostrukih aršina, selektivne tolerancije i toga kome je dozvoljeno da peva, a kome ne — čak i na praznik koji bi trebalo da nosi poruku mira i praštanja.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Pripremite ove nežne kolačiće po receptu koji se čuva generacijama i otkrijte kako svaki zalogaj može da probudi sećanja, poveže porodicu i upotpuni praznično slavlje.
Zvanično hvaljena kao "istorijski trenutak jedinstva", poseta poglavara Rimokatoličke crkve izaziva zabrinutost teologa i klirika – da li se radi o dijalogu ili političko-verskoj igri?
Dok patrijarh carigradski najavljuje dolazak rimskog pontifa i poziva na „jedinstvo u istini“, među pravoslavnim narodima raste strah da se ispod plašta sabornosti krije najdublja izdaja Svetog Predanja
U prvom privatnom susretu nakon ustoličenja, poglavar Rimokatoličke crkve i vaseljenski patrijarh razgovarali su o zajedničkom Vaskrsu, budućoj proslavi u Nikeji i potrebi teološkog i duhovnog zbližavanja pravoslavlja i katoličanstva.
Ako se poseta održi, to će biti prilika za novog poglavara Rimokatoličke crkve da se sastane sa patrijarhom Vartolomejem, poglavarom Istočne pravoslavne crkve, navodi agencija.
Beseda mitropolita šumadijskog u Ralji otvorila je pitanja bez lakih odgovora: gde počinje prava ljubav, zašto bez Boga nema istinskog odnosa među ljudima i kako se vera proverava tek onda kada naiđe na greh drugoga.
Episkop valjevski upozorio je da i blagoslovene životne stvari mogu postati prepreka ako potisnu Boga, te podsetio da se smisao rada, braka i svakodnevice otkriva tek kada su postavljeni u pravu hijerarhiju vrednosti.
Od prizrenske Bogoslovije do parohija niškog kraja, život sveštenika Srboljuba Kaplarevića bio je posvećen ljudima, a ne javnosti; njegov odlazak otvorio je sećanja na službu koja se merila poverenjem, a ne rečima.
U vreme kada je vera bila progonjena, a javno ispovedanje Hrista smatrano prestupom, dogodilo se čudo koje je stotine, pa i hiljade ljudi vratilo Bogu.
Džuman Al-Kavasmi prvi put javno govori o životu u okruženju gde je mržnja bila obaveza, o sumnjama koje su je razdirale i iskustvu koje ju je odvelo na put potpuno suprotan onome na koji je bila usmeravana.
Dok se pred doček 2026. godine figurice po istočnom kalendaru nude kao amajlije za sreću, njihovo biblijsko značenje otvara neprijatna, ali važna pitanja o granici između dekoracije, sujeverja i hrišćanske savesti.
