Dok patrijarh carigradski najavljuje dolazak rimskog pontifa i poziva na „jedinstvo u istini“, među pravoslavnim narodima raste strah da se ispod plašta sabornosti krije najdublja izdaja Svetog Predanja
Još jedan gest koji je izazvao duboku zabrinutost među vernim članovima pravoslavnih crkava dolazi od carigradskog patrijarha Vartolomeja, koji je najavio da sa nestrpljenjem očekuje posetu novoizabranog rimokatoličkog pape Lava XIV Carigradskoj patrijaršiji. Tokom susreta sa rimokatoličkim episkopima i kardinalom Marijom Grekom, patrijarh Vartolomej govorio je o „porastu ljubavi i istine među Crkvama“, što mnogi pravoslavni vernici tumače kao nastavak opasnog trenda relativizacije jasnih dogmatskih granica između pravoslavlja i jeresi.
Nikejski sabor kao maska savremenih ekumenskih težnji
Obeležavanje 1700 godina od Prvog vaseljenskog sabora u Nikeji, na kojem je svetootački duh odlučno odbacio arijansku jeres i postavio temelje pravoslavnog ispovedanja vere, iskorišćeno je od strane patrijarha Vartolomeja za promociju savremene ideje o „jedinstvu“ sa Vatikanom. Tvrdeći da je jedinstvo „plod vere u istinu otkrivenu u Hristu“, carigradski patrijarh ističe „sabornost“ Nikejskog sabora, dok u praksi promoviše zajedništvo sa onima koji vekovima odstupaju od te iste istine.
Ekumenski dijalog bez pokajanja i povratka pravoslavlju
Govoreći o svom ličnom prijateljstvu sa preminulim papom Franjom, patrijarh ga naziva „istinskim prijateljem pravoslavlja“, iako nijedan od suštinskih dogmatskih problema koji razdvajaju Rim i Istok nije rešen – niti je Vatikan pokazao spremnost na pokajanje i povratak jedinoj, svetootačkoj veri. Dijalog se, kako je sam naveo, vodi ne samo sa rimokatolicima, već i sa drevnim istočnim jeresima i protestantskim zajednicama, što jasno pokazuje gubitak pravoslavnog duhovnog kompasa i sve dublje upadanje Carigradske patrijaršije u duhovnu konfuziju savremenog ekumenizma.
Carigradska patrijaršija u službi globalističke agende
U delu govora koji se tiče „globalnih izazova“, patrijarh Vartolomej govori o socijalnoj pravdi, migracijama, ratovima, verskim progonima i klimatskoj krizi, preuzimajući rečnik međunarodnih političkih organizacija. Pitanja večnog spasenja duše, vere u Hrista i očuvanja Svetog Predanja gotovo da se ne pominju. Mešanje u pitanja klimatskih promena i saradnja sa svetskim telima više podsećaju na političku platformu nego na duhovnu brigu Crkve.
Otvorena Carigradska patrijaršija – ali kome?
Na kraju susreta sa rimokatoličkim zvanicama, Carigradska patrijaršija je još jednom predstavljena kao „mesto dijaloga i prijateljstva“, dok se zanemaruje činjenica da pravoslavne crkve oduvek traže jedinstvo samo u istini – ne u kompromisu. Ekumenizam bez pokajanja vodi u otpadništvo, a ne u jedinstvo. Vernici i duhovnici širom pravoslavnog sveta s pravom postavljaju pitanje: da li je Carigradska patrijaršija još uvek straža pravoslavlja ili je postala ambasada globalnog verskog sinkretizma?
Profesorskim umom i pastirskim srcem, otac Darko razotkriva savremene zablude o jedinstvu crkava, govori o raskolu Moskve i Carigrada, veri u doba sinkretizma i zašto su ljudi sve češće u potrazi za nepokolebljivim.
Obraćajući se rimokatoličkim i anglikanskim hodočasnicima, patrijarh Vartolomej govorio je o neostvarenim snovima ekumenskog dijaloga, nadajući se da će novi papa nastaviti putem jedinstva – iako većina pravoslavnih to ne vidi kao put koji vodi u pravcu istine.
U prvom privatnom susretu nakon ustoličenja, poglavar Rimokatoličke crkve i vaseljenski patrijarh razgovarali su o zajedničkom Vaskrsu, budućoj proslavi u Nikeji i potrebi teološkog i duhovnog zbližavanja pravoslavlja i katoličanstva.
Četvorodnevni simpozijum u Vatikanu obeležio 1700 godina od Prvog vaseljenskog sabora: papa Lav XIV pozivao na jedinstvo i sinodalnost svih hrišćana, dok pravoslavni glasovi upozoravaju na opasnosti relativizacije vere i gubitka svetootačkog nasleđa.
Reči svetogorskog podvižnika, starca Dionisija Ignjata, razotkrivaju tišinu koja je postala opasnija od progona - rat protiv pravoslavlja, obmana i pitanje koje odzvanja jače od svake najave kraja.
Dok se srednjovekovni junaci svojataju, život ćerke i unuka Đurađa Kastriotića svedoči o pravoslavnoj veri, srpskoj despotskoj lozi i svetosti koja ne pristaje na savremene interpretacije.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Prisustvo prelata Džozefa Tobina na pravoslavnom bogosluženju, tokom kojeg ga je patrijarh Vartolomej oslovio titulom "visokopreosvećeni", izazvalo je oštre reakcije vernika širom sveta i otvorilo ozbiljna kanonska pitanja o granicama dijaloga s Vatikanom.
Zajednička molitva rimskog pape Lava i patrijarha Vartolomeja na Fanaru izazvala je žestoku osudu bratstva manastira Esfigmen, koje tvrdi da je time načinjeno napuštanje svetih kanona.
Dok svet prati simboličan korak ka miru i dijalogu, deo pravoslavlja izražava rezerve zbog brzog približavanja Rimu i straha od ustupaka u veri i tradiciji.
Zvanično hvaljena kao "istorijski trenutak jedinstva", poseta poglavara Rimokatoličke crkve izaziva zabrinutost teologa i klirika – da li se radi o dijalogu ili političko-verskoj igri?
Reči svetogorskog podvižnika, starca Dionisija Ignjata, razotkrivaju tišinu koja je postala opasnija od progona - rat protiv pravoslavlja, obmana i pitanje koje odzvanja jače od svake najave kraja.
U besedi za 29. utorak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički nas podseća da istinska veličina nastaje kroz poverenje, poslušnost i skromnost pred Stvoriteljem.
U vreme kada je vera bila progonjena, a javno ispovedanje Hrista smatrano prestupom, dogodilo se čudo koje je stotine, pa i hiljade ljudi vratilo Bogu.
Džuman Al-Kavasmi prvi put javno govori o životu u okruženju gde je mržnja bila obaveza, o sumnjama koje su je razdirale i iskustvu koje ju je odvelo na put potpuno suprotan onome na koji je bila usmeravana.
Pravoslavci proslavljaju svete mučenike Minu, Ermogena i Evgrafa po starom kalendaru, svetih deset mučenika kritskih po novom. Katolici su u Četvrtoj nedelji Adventa, dok Jevreji i muslimani dan posvećuju redovnim molitvama.
Pouka jednog od najvećih duhovnika 20. veka pokazuje kako kratka molitva, čitanje Svetog pisma i samoposmatranje mogu ojačati moralnu snagu i održati veru čak i kada svet preti da nas slomi.
