Episkop bihaćko-petrovački Sergije služio je svetu Liturgiju u manastiru Uspenja Presvete Bogorodice u Himelstiru, svetinji podignutoj na ruševinama evangelističke crkve, koja danas okuplja srpsku dijasporu i čuva pravoslavni identitet daleko od domovine.
U mirnom nemačkom gradiću, na mestu nekadašnje evangelističke crkve, vek kasnije uzdiže se svetionik pravoslavlja – manastir Uspenja Presvete Bogorodice u Himelstiru. Upravo tu, u jedinom srpskom pravoslavnom manastiru u Nemačkoj, na Duhovski utorak, sabralo se sveštenstvo i verni narod da proslave Silazak Svetog Duha na apostole– praznik Pedesetnice.
Svetu liturgiju služio je episkop bihaćko-petrovački Sergije, uz molitveno učešće vikarnog episkopa humskog Jovana. Sasluživali su protojereji-stavrofori Marinko Radmilo i Radivoje Krulj, protoprezviter Goran Goranović i protonamesnik Aleksandar Perković. Bila je to Liturgija nadahnuća, utvrđenja u veri, ali i podsećanja na čudesni put jednog manastira koji stoji kao čuvar pravoslavlja na tlu zapadne Evrope.
Manastir u Himelstiru nije samo arhitektonska svetinja, već duboko ukorenjeni duhovni dom Srba u Nemačkoj. Osnovan 1979. godine, blagoslovom episkopa Lavrentija, na temeljima crkve iz 19. veka, ovaj manastir je izrastao u centar duhovnosti i kulturnog okupljanja. U njegovim zidovima odzvanjaju molitve za rasutu decu pravoslavlja, ali i za sve koji tragaju za smirenjem i istinom.
Parohija pri manastiru obuhvata Hildeshajm, Hameln, Goslar i Holcminden, sa oko 150 registrovanih domaćinstava. To su vernici koji manastir ne doživljavaju samo kao liturgijski prostor, već kao svoj drugi dom i mesto gde se krštavaju, venčavaju, mole, tuguju i raduju.
Wikimedia/ Rabanus Flavus/Hildesheim_Himmelthür_Orthodox_church.JPG: Qasinka
Srpski manastir Uspenja Presvete Bogorodice u Himelstiru
I dok je danas sedište Eparhije diseldorfske i nemačke u Minhenu, manastir u Himelstiru ostaje trajno središte sabornosti. U njemu se redovno održavaju crkveni skupovi, simpozijumi, izložbe i predavanja, ali i Sabor srpske omladine Zapadne Evrope – manifestacija koja povezuje generacije raseljenih, a duhovno vezanih.
U duhu praznika, pod svodovima hrama, odjekivale su reči molitve, dok su se prisutni podsećali na ono što Pedesetnica znači – silazak Svetog Duha na apostole, ali i silazak utehe i snage na sve one koji se u veri sabiraju, ma gde se nalazili.
Prethodno, na sam praznik Pedesetnice, vladika Sergije služio je svetu liturgiju u hramu Svetog kneza Lazara u Kaselu, uz sasluživanje protoprezvitera-stavrofora Marinka Radmila i prezvitera Marka Radmila, nastojatelja hrama.
Osim manastira u Himelstiru, Srpska pravoslavna crkva u Nemačkoj ima i jedan skit – isposničku zajednicu posvećenu Svetom Spiridonu u Geilnauu, osnovanu 1989. godine. Ipak, manastir Uspenja ostaje duhovno srce srpske dijaspore – svedok vere koja ne poznaje granice i most koji povezuje nebo i zemlju, Srbiju i Nemačku, prošlost i večnost.
Jer, kako i sam praznik Pedesetnice svedoči – Crkva je tamo gde se sabiramo u Duhu Svetome. A toga dana, u Himelstiru, sabranje je bilo potpuno.
Na praznik Svetih cara Konstantina i carice Jelene, patrijarh srpski služio je liturgiju u Beogradu i u nadahnutoj besedi poručio da prava sloboda ne znači činiti šta god poželimo, već biti oslobođen od đavola, smrti i greha kroz zajednicu sa Hristom.
Na slavu zimske kapele manastira Pokrova Presvete Bogorodice okupili su se arhijereji Siluan, Jefrem i Sava, brojne sveštene ličnosti i verni narod, pretvarajući ovu svetinju u središte molitve, sabornosti i bratske ljubavi.
U Vašingtonu, Srpkinja Tatjana Rajić i Amerikanac Kristofer Rou pronašli su zajednički put kroz pravoslavnu veru, spajajući tradiciju i novu porodicu u jedinstvenom venčanju koje je okupilo prijatelje i porodicu, jačajući mostove između dva kontinenta.
Mitropolit nemački Grigorije služio je svetu liturgiju u Hramu Vaskrsenja Hristovog u Berlinu i u nadahnutoj besedi podsetio vernike da Crkva nije skup ideologija i figura – već prostor u kome Bog stanuje među nama, ako Mu to dopustimo.
Predstavnici OCA tvrde da crkva pripada vernicima i da će hram ostati otvoren za sve koji žele da učestvuju u bogosluženju u duhu kanonskog jedinstva i vere.
Reči svetitelja iz Grčke razotkrivaju najopasniju prevaru tame: đavo postaje moćan samo ako mu damo pravo i poverujemo u njegovu silu. Ali kada mu se suprotstavimo sa smirenjem i verom – on nestaje poput praha.
Na periferiji ruske prestonice, između svetlosti mozaika i senki istorije, uzdiže se hram koji čuva duhovnu snagu nacije i duboke simbole neispričanih sudbina.
U vreme mrsnih dana, kada se mirisi mlečnih jela i toplog hleba šire konacima, monahinje pripremaju salatu od sremuša — lekovitog zelenog dara prirode, koji u ovom receptu postaje hranljiv i lagan obrok, pogodan za doručak ili večeru.
Ne morate se odricati bogatih ukusa ni tokom posta – kombinacija crvenog pasulja, prepečenih oraha i začina trpezu će učiniti bogatom vitaminima i vlaknima.
Uvođenje obaveznog ličnog broja u Grčkoj izazvalo je burnu reakciju monaške zajednice sa Atosa, koja upozorava da bi digitalno povezivanje podataka svakog građanina moglo ugroziti versku slobodu i privatnost.
U duhovnom utočištu Srba iz parohije štutgardske, mitropolit Grigorije je u besedi pozivao vernike da postanu „hleb Božiji“ – simbol ljubavi i služenja
Poglavara SPC na aerodromu u Hamburgu svečano su ispratili mitropolit nemački Grigorije, episkopi vašingtonsko-njujorški i istočnoamerički Irinej i humski Jovan, a njegov višednevni boravak u rasejanju doneo je blagoslov vernom narodu u Nemačkoj.
Na Nedelju mironosica, Srbi, Rusi i Dominikanci zajedno su se okupili na bogosluženju u Punta Kani, u hramu čiju je izgradnju blagoslovio blaženopočivši mitropolit Amfilohije, a koji postaje duhovni oslonac pravoslavnih na egzotičnom tlu.
Uz praznične liturgije, osvećene grančice i reči vladike Siluana, pravoslavni vernici iz dijaspore sabrali su se u hramovima širom Melburna – slaveći Gospoda i oproštajući se od prote Petra Damnjanovića, čija služba ostaje duboko urezana u srca vernog naroda.
Delo akademika Svetislava Božića „Metohijska pojanja“ izvedeno je pred vrhom Srpske pravoslavne crkve i elitom srpske muzičke scene – pesma pretočena u ton, svetinje u notu, a bol u molitvu.
Na naučnom skupu u organizaciji Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Foči otvorena su najdublja pitanja hrišćanske teologije: da li arijanizam živi i danas, šta nas uči Sveti Sava i kako izgleda dijalog Jerusalima i Atine u vremenu razdvojenih svetova.
U prisustvu gradonačelnika i vernog naroda, praznik je obeležen liturgijom, slavskim kolačem i dodelom najvišeg crkvenog priznanja istaknutom pripadniku Vojske Srbije za izuzetnu saradnju Crkve i vojske.
Na ostacima hrišćanskog hrama iz VI veka služena je liturgija u okviru Dana Svetog Jovana Vladimira, a sabranje je obeležio dramatičan apel sveštenika zbog skrnavljenja svetog mesta koje propada pred očima svih.
Na periferiji ruske prestonice, između svetlosti mozaika i senki istorije, uzdiže se hram koji čuva duhovnu snagu nacije i duboke simbole neispričanih sudbina.
Na naučnom skupu u organizaciji Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Foči otvorena su najdublja pitanja hrišćanske teologije: da li arijanizam živi i danas, šta nas uči Sveti Sava i kako izgleda dijalog Jerusalima i Atine u vremenu razdvojenih svetova.
Rođen na Blagovesti, praznik na koji se i upokojio, ovaj duhovni gorostas proveo je ceo život između progonstva, molitve i borbe za istinu. Zbog svojih stavova bio je sklanjan, saslušavan i tiho gonjen – a danas ga narod slavi kao sveca koji i dalje menja ljudske sudbine.
Ne treba vam ništa skupo: od krompira, povrća i malo sira nastaje nezaboravno starinsko jelo koje se u različitim krajevima drugačije zove, ali svuda miriše na dom, tradiciju i ljubav.
