Dok Srbija prolazi kroz društvene podele i talas protesta, profesor Bogoslovskog fakulteta i šef Grupe za biblistiku upozorava na opasnost zloupotrebe Biblije za dnevnopolitičke borbe i pozive na neposlušnost Crkvi.
Dok se Srbija suočava s političkim previranjima, rastućim tenzijama i intenzivnim javnim raspravama o budućnosti zemlje, ni Srpska pravoslavna crkva nije ostala pošteđena unutrašnjih sukoba i podela. Na talasu građanskih protesta, blokada i rastuće polarizacije društva, sve češće se Biblija koristi kao oruđe za opravdanje različitih ideoloških stavova i ličnih uverenja.
Srpska pravoslavna crkva suočena sa zloupotrebom Svetog pisma
O ovom fenomenu, u svom autorskom tekstu koji prenosimo u celosti, piše profesor Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta i šef Grupe za biblistiku Predrag Dragutinović, ukazujući na opasnost „teologije bunta“ i zloupotrebe Svetog pisma u dnevnopolitičke svrhe:
– Poslednjih godina društvene turbulencije u našoj zemlji po pravilu prate unutarcrkvena previranja i sporovi, tokom kojih se neretko „argument iz Biblije“ poteže da opravda određeni politički stav ili ispravno političko ubeđenje. Onaj ko ima Bibliju na svojoj strani, pročitanu i citiranu na način koji on odabere, pokazuje se doslednim u svojoj veri, kao i u pravom, predanjskom i crkvenom poimanju političkih i socijalnih relacija datog trenutka, te miljenikom sekularnih političkih istomišljenika. Trend nije nov.
Vladimir Lukić
Protesti, Srbija 2025.
Teologija bunta i pucanje iz Biblije „kao iz mitraljeza“
Koncept nedavne „teologije bunta“ izgrađen je na ciljanom odabiru biblijskih odeljaka, na osnovu kojih se pozivalo na bunt protiv crkvenih autoriteta, da ne kažemo čak i na crkvenu neposlušnost. Argumentacija je pritom bila na nivou političkog pamfleta zaodenutog u biblijske narative istrgnute iz svakog konteksta – kako istorijskog, u kome su navođeni tekstovi nastali, tako i bogoslovsko-crkvenog, u kome se primenjuju.
U naše dane takva upotreba Biblije ponovo je aktuelna. Iz Biblije se pucalo kao iz mitraljeza da bi se utemeljio i opravdao jedan politički stav i pokazalo kako je neki drugi stav nebiblijski, necrkven, nehrišćanski. Čak su se na pojedinim transparentima tokom građanskih protesta mogli videti zloupotrebljeni biblijski citati, a u objavama na društvenim mrežama da i ne govorimo. Da apsurd bude veći, svojevoljno davanje otkaza na radnom mestu obrazlagano je doslednošću Bibliji.
SPC
Grb Srpske pravoslavne crkve
Studenti bez vaspitanja i predanjskog znanja
Kulminacija ove prakse predstavlja nedavni „post“ jednog studenta druge godine Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, dakle studenta koji jedva da je položio jedan ispit iz nekog biblijskog predmeta, koji dekana Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, časnog sveštenika i profesora, upućuje na čitanje Biblije – ako je može negde naći. To je izraz ne samo nedostatka elementarnog kućnog vaspitanja, nego i krajnje neupućenosti u to šta Biblija jeste i kakav je njen predanjski položaj u Crkvi.
Biblija nije oružje protiv Crkve
Pogrešno je misliti da je to protestantski manir, jer ni u protestantizmu se ne ide Biblijom protiv Crkve, kao što to već neko vreme čine medijski eksponirani teolozi, nego su traženi modeli zasnivanja Crkve „samo“ na Bibliji, što se uglavnom završilo rasparčavanjem na mnoge posebne crkvene zajednice unutar protestantizma.
Pozivanje medijski eksponiranih teologa na kritički potencijal Biblije, koji su sveti Oci često angažovali u cilju kritike određenih pojava u Crkvi, takođe nije uporedivo sa fenomenom koji se sreće u našoj Crkvi poslednjih godina. Naime, sveti Oci nikada nisu angažovali Bibliju protiv Crkve zarad ostvarenja nekog političkog stava, već je njihova kritika bila unutarcrkvena i u cilju bratskog izgrađivanja Crkve, ukazivanja na probleme i njihova rešenja među braćom u Hristu, i to prvenstveno kroz crkvenu propoved i unutarcrkvenu komunikaciju, a ne preko neznabožačkih i anticrkvenih kanala komunikacije, ili uz njihovu podršku.
Ako nekad pritom nisu nailazili na razumevanje svoje braće, nisu pribegavali buntu protiv Crkve, već su se potčinjavali njenoj volji, znajući da svetost međuljudskih odnosa unutar Crkve nema alternativu.
Biblija je crkvena knjiga i Reč Božja
Zloupotreba Biblije od strane medijski eksponiranih teologa pokazuje duboko nerazumevanje prirode biblijskog teksta, a samim tim i duboko nerazumevanje predanjskih okvira Biblije. Biblija je zbirka knjiga koje je Crkva delom usvojila iz judejske tradicije (Stari zavet), a delom sama iznedrila (Novi zavet).
Biblija je za Crkvu osnov njene vere da se čovek i svet spasavaju kroz Gospoda Isusa Hrista. U tom smislu, sve u Bibliji je relevantno za Crkvu kao verujuću zajednicu i ne mora imati nikakav značaj za one koji su izvan Crkve – kao što i nema, osim kada je potrebno formulisati neku političku parolu.
Shutterstock/Terelyuk
Sveto pismo
Upotrebljavati Bibliju protiv Crkve je apsurd. Biblija je crkvena knjiga; ona je formirana i vekovima čuvana kao svojina Crkve, koja peva, recituje, čita i sluša jedinstvenu poruku biblijskih glasova: da je Bog postao telo i tako nam darovao spasenje od smrti i propadljivosti.
Svakako, ukoliko neko ne želi da prihvati ovaj predanjski okvir, slobodan je da ga ne prihvati, s tim što za njega Biblija u tom slučaju ne može biti živa Reč Božja u Crkvi Hristovoj, već prosto tekst kojim može promovisati i pravdati šta god poželi – od ličnih frustracija do političkih programa, poručuje na kraju prof. dr Predrag Dragutinović.
Patrijarh je u prvom zvaničnom susretu, Ani Lugon-Mulen poželeo srdačnu dobrodošlicu i uspešan mandat u Beogradu, izrazivši uverenje da će njeno diplomatsko službovanje doprineti daljem unapređenju odnosa dveju bliskih zemalja.
Više od dve sedmice tužilaštvo u Bijelom Polju bezuspešno traži inspektora koji bi priveo i saslušao mitropolita budimljansko-nikšićkog zbog besede o Titu i četnicima – vernici u strahu, javnost u šoku.
Na praznik Prepodobnog Davida Solunskog, mitropolit šumadijski Jovan služio je Liturgiju i poručio da ljubav prema bližnjima ne postoji bez ljubavi prema Bogu, a tokom bogosluženja uručio je i visoka crkvena odlikovanja.
U besedi za 25. četvrtak po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički vodi nas kroz moć predanosti Hristu i unutrašnje snage koja nadilazi sve spoljne okove.
Ajeti 57:22-24 iz sure Al-Hadid pokazuju kako emocije i izbori oblikuju život, te zašto oslanjanje na Alaha donosi unutrašnju slobodu koju mnogi propuštaju.
Vernici, arhijereji, profesori i đaci okupili su se u crkvi Svetog Save kako bi zajedno proslavili četvrt veka škole koja oblikuje buduće pastire Hristove, uz poruke o veri, životu i službi Dobrog Pastira.
U manastiru Mrkonjići, samo nekoliko metara od ulaza u hram, stoji košćela stara više od četiri veka - mesto gde se susreću vera, predanje i čudo prirode.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Nakon što su pojedini mediji objavili da je studentima onemogućen ulazak u portu hrama u Štitaru, oglasila se Eparhija šabačka i otkrila šta se zapravo dogodilo, optužujući jednog političkog aktivistu za pokušaj zloupotrebe svetinje u političke svrhe.
Nakon oštrih reakcija na njegove tekstove, zajedničkog pisma šestorice vladika i medijskih spekulacija, mitropolit David ponovo se oglasio, jasno poručujući da ostaje dosledan svojim stavovima i da ne dozvoljava manipulacije njegovim rečima i delima.
U reakciji na optužbe koje su se pojavile u javnosti, arhijereji Srpske pravoslavne crkve apelovali na odgovorno izveštavanje, poštovanje mladih i očuvanje dostojanstva u društvu, pozivajući na ljubav, pravdu i jedinstvo u Crkvi.
Vernici, arhijereji, profesori i đaci okupili su se u crkvi Svetog Save kako bi zajedno proslavili četvrt veka škole koja oblikuje buduće pastire Hristove, uz poruke o veri, životu i službi Dobrog Pastira.
U Sabornom hramu u Podgorici, mitropolit nemački služio je liturgiju i besedio o hrabrosti, dostojanstvu i božanskom dodiru, naglašavajući da vera može preobraziti smrtnost u besmrtnost i doneti isceljenje svima koji veruju.
Vernici iz mnogih krajeva okupili su se u manastiru da prisustvuju svečanom bdeniju, celivaju netljene mošti Svetog Stefana Dečanskog i osete duhovnu tišinu kojom drevna lavra obavija ovaj veliki praznik.
U manastiru Mrkonjići, samo nekoliko metara od ulaza u hram, stoji košćela stara više od četiri veka - mesto gde se susreću vera, predanje i čudo prirode.
Od prenosa posmrtnih ostataka pesnika iz Amerike do današnje uloge hrama na Crkvini kao duhovnog i kulturnog središta – priča o svetinji koja je postala znak prepoznavanja Trebinja.
U najvećoj medicinskoj ustanovi u zemlji proslavljena je krsna slava, a priča o hramu koji je preživeo rat, zaborav i preobražaj u mrtvačnicu otkriva koliko je ovo mesto važno za bolesnike, lekare i grad.
Kad su mu rekli da je jedina šansa transplantacija srca, brat Goran nije odustao. Iz bolničke sobe krenuo je na put duhovnog isceljenja ka Hilandaru, gde je pronašao snagu za novi život.
Monahinja Atanasija u knjizi „Ko postii dušu gosti“ otkriva korak po korak pripremu posne poslastice na vodi čiji svaki zalogaj postaje nežan i raskošan doživljaj.
Umesto brojanja zalogaja i pravila, protojerej Aleksej Uminski ukazuje na unutrašnju borbu i lični odnos sa Bogom koji se ne da svesti na spiskove dozvola i zabrana.
