Manastir se gradio u dve faze, prva u periodu kraja 13. i početka 14. veka, a druga oko 1322. godine, sa arhitektonskim osobinama raške škole.
Kastaljan je smešten na istočnoj padini Kosmaja, u ataru sela Nemenikuća, na mestu koje meštani zovu Zidine ili Manastir.
Ostaci manastira su evidentirani od službe zaštite 1963. godine, da bi nakon iskopavanja arheologa tokom 1969-1971. godine bio otkriven manastirski kompleks koji se sastoji od crkve, konaka, trpezarije i ostataka nekropole.
Manastir se gradio u dve faze, prva u periodu kraja 13. i početka 14. veka, a druga oko 1322. godine, sa arhitektonskim osobinama raške škole. Smatra se da je despot Stefan Lazarević obnovio manastir, što potvrđuju arhitektonski detalji i istorijski izvori.
Crkva je zidana u kamenu kao jednobrodna građevina pravougaone osnove (dugačka je 12 i po, a široka 6 metara), sa polukružnom apsidom na istočnoj i pravougaonom pripratom na zapadnoj strani. Sa unutrašnje strane zidovi su ojačani masivnim prizidanim pilastrima, po tri uz južni i severni zid, što ukazuje na mogućnost postojanja kubeta. Crkva je zidana od lomljenog kamena, a spolja i iznutra je bila malterisana. Krov je bio dvoslivan, a pod od kamenih ploča. Tragovi fresaka nisu konstatovani u naosu, već u severozapadnom delu priprate, u donjim zonama zida. To su fragmenti fresaka sa predstavama draperija, stilizovanih ornamenata, delova ćiriličnih slova i drugih elemenata karakterističnih za dekoraciju srednjovekovnih crkava u Srbiji.
Južno od crkve na blagoj padini bio je sagrađen veliki konak koji je zatvarao južnu stranu manastirskog kompleksa.
Trpezarija je sagrađena zapadno od crkve i konaka i sa te strane zatvara manastirski kompleks. U prizemlje se ulazilo kroz dva ulaza, od kojih je veći portal bio zasveden poluobličastim svodom od opeke i kamena. Spratni deo imao je hodnik, predvorje i veliku odaju za obedovanje. U severnom delu bila je smeštena kuhinja sa ložištem.
Na prostoru ispred crkve otkrivena su tri monaška groba bez ikakvih belega i grobnih priloga. To je deo mlađe nekropole nastale od početka 15. veka do gašenja manastira, dok su stariji grobovi iz vremena gradnje crkve početkom 14. veka nađeni u sloju ispod temelja konaka.
Verni narod imaće retku priliku da se pokloni i celiva svetinju – ikonu „Umekšanje zlih srca“, koja već 25 godina mirotoči i donosi blagodat i isceljenje, a prošle godine su je dočekale nepregledne kolone vernika.
Dok mnogi govore o duhovnoj krizi na Zapadu, sve više ljudi upravo tamo pronalazi duboku, živu veru u Pravoslavlju. Dva nedavna talasa masovnih krštenja u Čileu i Holandiji svedoče o tome da istina nalazi put do srca, bez obzira na granice, kulturu ili jezik.
U Sistinskoj kapeli poglavar Rimokatoličke crkve i vrhovni gubernator Anglikanske crkve stali su rame uz rame u zajedničkoj molitvi — događaj koji svet vidi kao simbol pomirenja, duhovne zrelosti i nove hrišćanske epohe.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Ukoliko se optužbe za blokadu potvrde, pitanje prevazilazi unutrašnje sukobe bratstva i postaje problem međunarodne zaštite jednog od najstarijih i najznačajnijih manastira u hrišćanskoj istoriji.
Usamljeni hram kod sela Edelevo u Rusiji, za koji se kaže da do njega stižu samo oni kojima vera pokaže put, zbunjuje naučnike, inspiriše vernike i privlači avanturiste iz celog sveta.
Na ostrvcetu od svega 100 kvadratnih metara, svetinja Svetog Andreja Prvozvanog očarava posetioce bajkovitim prizorom i duhovnim mirom, postajući nezaobilazna destinacija za vernike i turiste.
Od Svetog Jovana Zlatoustog do starca Tadeja, sveti oci nas uče da jezik može biti izvor blagoslova ili prokletstva, a psovka otvara vrata duhovnim iskušenjima.
Usamljeni hram kod sela Edelevo u Rusiji, za koji se kaže da do njega stižu samo oni kojima vera pokaže put, zbunjuje naučnike, inspiriše vernike i privlači avanturiste iz celog sveta.
Na ostrvcetu od svega 100 kvadratnih metara, svetinja Svetog Andreja Prvozvanog očarava posetioce bajkovitim prizorom i duhovnim mirom, postajući nezaobilazna destinacija za vernike i turiste.
Na liturgiji i svepravoslavnom molebanu, vernici iz cele zemlje i Balkana sabrali su se da mole za mir, zaštitu napaćenog naroda i blagoslov svojih porodica, stvarajući prizor koji očarava i duhovno i vizuelno.
Sveti Nikolaj Ohridski i Žički u svojoj besedi za 20. četvrtak po Duhovima govori o unutrašnjoj borbi, demonima koji opsedaju pravednike i neuništivoj moći krsta koja pobedonosno sija kroz tamu.
U različitim krajevima srpskih zemalja recept dobija posebne oblike i ukrase, ali srž ostaje ista – svaka pletenica i krst od testa simbolizuju zajedništvo i blagoslov doma.
