Manastir se gradio u dve faze, prva u periodu kraja 13. i početka 14. veka, a druga oko 1322. godine, sa arhitektonskim osobinama raške škole.
Kastaljan je smešten na istočnoj padini Kosmaja, u ataru sela Nemenikuća, na mestu koje meštani zovu Zidine ili Manastir.
Ostaci manastira su evidentirani od službe zaštite 1963. godine, da bi nakon iskopavanja arheologa tokom 1969-1971. godine bio otkriven manastirski kompleks koji se sastoji od crkve, konaka, trpezarije i ostataka nekropole.
Manastir se gradio u dve faze, prva u periodu kraja 13. i početka 14. veka, a druga oko 1322. godine, sa arhitektonskim osobinama raške škole. Smatra se da je despot Stefan Lazarević obnovio manastir, što potvrđuju arhitektonski detalji i istorijski izvori.
Crkva je zidana u kamenu kao jednobrodna građevina pravougaone osnove (dugačka je 12 i po, a široka 6 metara), sa polukružnom apsidom na istočnoj i pravougaonom pripratom na zapadnoj strani. Sa unutrašnje strane zidovi su ojačani masivnim prizidanim pilastrima, po tri uz južni i severni zid, što ukazuje na mogućnost postojanja kubeta. Crkva je zidana od lomljenog kamena, a spolja i iznutra je bila malterisana. Krov je bio dvoslivan, a pod od kamenih ploča. Tragovi fresaka nisu konstatovani u naosu, već u severozapadnom delu priprate, u donjim zonama zida. To su fragmenti fresaka sa predstavama draperija, stilizovanih ornamenata, delova ćiriličnih slova i drugih elemenata karakterističnih za dekoraciju srednjovekovnih crkava u Srbiji.
Južno od crkve na blagoj padini bio je sagrađen veliki konak koji je zatvarao južnu stranu manastirskog kompleksa.
Trpezarija je sagrađena zapadno od crkve i konaka i sa te strane zatvara manastirski kompleks. U prizemlje se ulazilo kroz dva ulaza, od kojih je veći portal bio zasveden poluobličastim svodom od opeke i kamena. Spratni deo imao je hodnik, predvorje i veliku odaju za obedovanje. U severnom delu bila je smeštena kuhinja sa ložištem.
Na prostoru ispred crkve otkrivena su tri monaška groba bez ikakvih belega i grobnih priloga. To je deo mlađe nekropole nastale od početka 15. veka do gašenja manastira, dok su stariji grobovi iz vremena gradnje crkve početkom 14. veka nađeni u sloju ispod temelja konaka.
Verni narod imaće retku priliku da se pokloni i celiva svetinju – ikonu „Umekšanje zlih srca“, koja već 25 godina mirotoči i donosi blagodat i isceljenje, a prošle godine su je dočekale nepregledne kolone vernika.
Prepodobni Nikodim Svetogorac nas uči šta se dešava sa dušom i telom nakon pričešća, ali ukazuje i na situacije u kojima se može pričestiti i onaj kome je izrečena epitimija privremene odvojenosti od ove svete tajne.
Sveće koje se pale tokom opela simbolizuju Hristovu svetlost koja vodi dušu preminulog kroz tamu smrti do večnog života. One su simbol vere i nade u vaskrsenje.
Iguman manastira Ribnica objašnjava kroz konkretne primere da li iza nečijih problema stoji bolest ili delovanje zlih sila, daje duhovne savete i ukazuje na molitveni put koji otkriva pravu prirodu patnje.
Pitanje koje nije jasno mnogima tiče se načina na koji se tradicija proslavljanja kućnog sveca prenosi na ženske članove porodice, posebno u slučajevima kada žena dolazi u novu porodicu, nakon braka.
Na današnji praznik, prisećamo se svedočanstava o događaju koji se odigrao pred ikonom Svetog velikomučenika Dimitrija u Solunu. Ovaj neobični susret sa svetiteljem, u trenutku kada su sile protiv pravoslavlja bile brojčano nadmoćnije, postao je simbol borbe za slobodu, veru i opstanak srpskog naroda.
Crkva je posvećena Svetom proroku Iliji, a na severnoj strani crkve sačuvan je zapis urezan na gredi da je crkva građena 1821. godine. Crknu je sagradio seoski majstor Mitar Udovičić.
Mati Minodora (Ružić) poziva verni narod da zajedničkim snagama izgrade prvu svetinju u opštini Foča, koja će postati simbol duhovne snage i zajedništva.
Redosled u crkvi nije samo pitanje forme, već duboko ukorenjeno u duhovnim načelima i vrednostima koje pravoslavlje nastoji da očuva i prenese na svoje vernike.
Sveće koje se pale tokom opela simbolizuju Hristovu svetlost koja vodi dušu preminulog kroz tamu smrti do večnog života. One su simbol vere i nade u vaskrsenje.
Patrijarh Kiril je zahvalio predsedniku Putinu zbog njegovog odnosa prema vernicima Ruske pravoslavne crkve koje je patrijarh nazvao patriotama i za podršku mnogim važnim društvenim i prosvetnim inicijativama.
Čestice moštiju Svetog Spiridona, Svetog Aleksandra Nevskog i Svetog Sergija Radonješkog, ugrađene u ikone, biće svečano dočekane u Hramu Svetog Fjodora Ušakova u Herceg Novom.
Na Savindan, portal religija.rs pokrenuo je novu akciju u kojoj ćemo svake nedelje u 19 časova objavljivati pripovetke za najmlađe. U narednom periodu očekujte nove tekstualne i video verzije priča nadahnutih pravoslavnim predanjem, koje donose mudrost, ljubav i veru.
Od ratova, zemljotresa i epidemija do duhovnog preporoda – proročke reči podvižnika sa Svete gore ukazuju na iskušenja poslednjih vremena, ali i na put ka spasenju.
