ProfimediaBektaši se okupljaju na vrhu planine Tomor da odaju počast Abasu ibn Aliju, kojeg posebno poštuju
Poznati po tajnim ritualima i zabranjenim praksama, uključujući slobodu žena i jedinstvene obrede, Bektaši predstavljaju mističnu snagu u Albaniji, a nekada su upravljali profitabilnim rudnicima soli tokom osmanskog perioda.
Islamsko versko bratstvo Bektaša (Bektaši) derviša pripada sufijskom islamu i predstavlja važno poglavlje u istoriji islama na Bliskom Istoku, Maloj Aziji i Balkanu tokom osmanskog perioda. To je mešavina muslimanske vere, pravoslavnog monaštva i masonskog mističnog učenja. Vernici, odnosno pripadnici ove sekte, su monogamni, jedu svinjetinu i piju alkohol.
Bektaši u islamu su ono što su templari za hrišćanstvo, to jest, jeretički, mistični red sa vertikalnom strukturom, hijerarhijom, posebnim arhitektonskim hramovima i ekonomskom snagom. Vekovima su Bektaši upravljali profitabilnim rudnicima soli Osmanskog carstva. So iz tih rudnika nazivala se Hadži Bektas.
Profimedia
Bektaši nemaju javne verske obrede, svi njihovi rituali obavijeni su tajnošću
Bektaši, zajedno sa Mevlevijama i Naksbandijama, smatraju se najpoznatijim pravcima sufizma u doba Osmanskog carstva. Dok su Mevlevije i Naksbandije imale više uticaja na gradske zanatlije, trgovce i plemiće, Bektaši su imali veći odjek među siromašnim slojevima seoskih zajednica koje su činili seljaci i stočari.
Ideje Bektaša bile su povezane sa liberalnom mišlju francuskih filozofa iz 18. veka. Imali su kontakte sa jednom od mreža koja je promovisala ideje slobodnih zidara. Mnogi aktivni političari iz Istanbula bili su povezani sa masonima tokom 19. veka, u periodu kada su francuske i britanske lože osnovane u gradu. Članstvo u tim ložama poraslo je krajem 19. veka, a iz njih se pojavila grupa protivnika sultana Abdul Hamida II (1876–1909), poznata kao "Mladoturci."
Wikipedia
Osnivačem ovog islamskog verskog bratstva smatra se Hadži Bektas Veli
Osnivačem Bektaša smatra se Hadži Bektas Veli, putujući derviš iz 13. veka. Malo je poznato o njegovom životu, a neki istraživači čak tvrde da on nije stvarna ličnost. Njegova vizija bratstva suprotstavljala se ortodoksnom muslimanskom učenju, koje je zagovaralo kruti, puritanski religijski zakon kojem su svi morali slepo da se pokoravaju. Bratstvo koje je zamislio Hadži Bektas temeljilo se na antihijerarhijskom poimanju religije, gde je čovek bio u središtu.
Kada je engleski klasicista Frederik G. Haslak posetio Tursku 1913. godine, bio je uveren da je Turska sunitka. Na njegovo iznenađenje, otkrio je ne samo da je postojalo mnogo ljudi povezanih sa takozvanim jeretičkim sektama, već i da su neki imami iz službene religije takođe bili šeici (vođe) u derviškim tekijama!
Bektaši su se ukorenili i razvijali među narodnim slojevima Osmanskog carstva. U središtu njihove ideologije nalazi se islam, ali duboko u toj ideologiji kriju se svi tokovi osmanske istorije, običaji i tradicije koje su proizašle iz života raznih naroda koji su se mešali tokom pomeranja granica u 13. veku. Iz te mešavine razvila se narodna religija sa ciljem neposrednog kontakta čoveka sa spoznajom Boga.
Profimedia
Albanski verski vođa i svetski vođa Bektašijskog reda, Edmond Brahimaj, drži govor tokom Njuroz ceremonije u Svetskom bektaši centru u Tirani
Bektaši nemaju javne verske obrede. Zapravo, celokupni ritual reda Bektaša obavijen je tajnošću, što je izazvalo veliku znatiželju među istraživačima. Ako se tome dodaju i njihova uverenja o slobodi žena i ukidanju fanatizma među verskim vođama, ne čudi što su Bektaši zvanično ukinuti u granicama turske države.
Prema izvorima, članovi reda su podeljeni u šest glavnih kategorija: Ašik (povezani članovi koji nisu inicirani) i Muhib (inicirani Ašik koji imaju pravo da učestvuju u određenim ritualima Bektaša). Zatim dolaze derviši, koji daju zavet, stiču veštine u praktikovanju puta i imaju dozvolu da nose ritualnu odeću i simbole Bektaša. Sledi Baba, vođa lokalne tekije i zajednica. Oni nadziru derviše, Ahimbe i Ašike.
Na višim nivoima hijerarhije nalaze se derviši Mudzarad, koji daju zavet celibata, inicirani su u tajne rituale, žive samo u tekijama, briju brkove i bradu, te nose srebrnu minđušu u desnom uhu kao znak svoje pozicije. Na vrhu hijerarhije su Halifa, vođe regionalnih tekija, koje postavlja vođa sedišta Dede-Baba.
Profimedia
Predsednik turskog parlamenta Mustafa Sentop sastao se 2020. sa svetskim liderom Bektašijskog reda Edmondom Brahimajem (desno) tokom njegove posete Arabati Baba Tekeu u Tetovu
Godine 1789. na presto je došao Selim III, potomak Mehmeda II. Uvidevši opasnost koju konzervativni red janjičara predstavlja za njegovu vlast, smatrao je da opstanak Osmanskog carstva zavisi od njihove represije, kao i od suzbijanja Bektaša. Kaže se da se Selim zakleo da će pogubiti 70.000 Bektaša, i kada nije mogao da nađe toliko da pogubi, naredio je da se broje odsečene glave dok se ne dostigne taj broj!
Bektašijski odredi su delovali na prostoru današnje Albanije, Severne Makedonije, Srbije, Crne Gore, Hercegovine, Bosne i Grčke. Ideologija Bektaša prešla je u Albaniju sa ostrva Krf, preko derviša Sarija Saltika krajem 15. veka. On je osnovao sedam tekija, uključujući jednu u planinama iznad Kruje, gde legenda kaže da je ubio zmaja. Sekta se proširila širom zemlje, osim u katoličkim područjima na severu.
Poznati po tajnim ritualima i zabranjenim praksama, uključujući slobodu žena i jedinstvene obrede, Bektaši predstavljaju mističnu snagu u Albaniji, a nekada su upravljali profitabilnim rudnicima soli tokom osmanskog perioda.
Po učenju Svetog Jovana Zlatoustog „samo, Bože sačuvaj, ako si bolestan ili ako što postradaš. Ali inače nemoj izlaziti, jer ako izađeš pre završetka, podoban si Judi, koji je izašao sa Tajne večere, gdje behu za trpezom Spasitelj sa apostolima, i otišao je i prodao Hrista".
Nove izjave poglavara Carigradske patrijaršije dodatno produbljuju podele u pravoslavnom svetu, iako pozivaju na jedinstvo uprkos ruskom otporu priznanju ukrajinske autokefalije.
Od uspešnog sportiste i porodičnog čoveka koji je prevazišao teške životne izazove, do monaha koji bogosluži i poje na aramejskom, a kroz duhovnu muziku nadahnjuje i donosi utehu vernicima širom sveta.
Religija.rs vas poziva da kroz svoje fotografije zabeležite najvažniji trenutak hrišćanskog života i osvojite zlatne darove koji, pored materijalne, nose i duhovnu vrednost, jer doprinose očuvanju bogate pravoslavne tradicije.
Starešina Hrama Svete Trojice u naselju Mudrakovac, protojerej Ivan Cvetković, ovu svetiteljku smatra zaštitnicom kruševačkog kraja i ističe da svakome ko se njoj molitveno obraća - ona preobilno daruje milost Božju.
Svedočanstvo o neobičnom događaju iz Banja Luke širi se društvenim mrežama. U domu ove porodice molitve su iznedrile čudo, dok ikona Bogorodice Trojručice i dalje mirotoči.
Ikonopisanje je više od umetnosti - to je duhovni čin kroz koji se projavljuje božanska prisutnost. Episkop novobrdski za Religiju pripoveda o svom iskustvu u ikonopisanju i dubokoj vezi između vere i umetnosti.
Nedavna dešavanja u Trsteniku potvrđuju da problemi u vezi sa pravom na slobodan izbor učenika i dalje traju, uprkos upozorenjima SPC i naporima državnih organa da se spreči neprihvatljivo ponašanje predstavnika nekih školskih ustanova.
Albanska arhiepiskopija tvrdi da je broj pravoslavnih hrišćana u zemlji značajno potcenjen zbog metodoloških propusta i nedostatka intervjuisanja velikog broja vernika. Prema njihovim podacima, broj pravoslavaca je mnogo veći nego što je prikazano u zvaničnim rezultatima.
Sveta Stolica odobrila je pobožnosti na ovom hodočasničkom mestu, ali bez potvrde natprirodnog fenomena. Katolici iz svih krajeva sveta i dalje dolaze s nadom i verom u prisustvo Djeve Marije.
Kardinal Parolin služio misu i predvodio proslavu uz prisustvo patrijarha Porfirija, visokih crkvenih zvaničnika i državnih lidera, obeležavajući značajan trenutak u istoriji katoličke zajednice u Srbiji.
Božanski dar sa Istoka biće svečano dočekan 22. septembra u grkokatoličkoj katedrali u Križevcima, u Hrvatskoj, donoseći sa sobom moć isceljenja, novu nadu i duhovnu obnovu svim posetiocima.
Dok se ratni sukobi rasplamsavaju, poglavar rimokatoličke crkve glasno apeluje na očuvanje prava vernika u Ukrajini, upozoravajući da nijedna hrišćanska bogomolja ne sme biti zatvorena, jer molitva nije čin zla, već nade i pomirenja.
Vladika niški Arsenije zamonašio je aprila 2021. godine igumaniju Temačkog manastira mati Efrosiniju u treći i najviši stepen monaštva Veliku shimu. Ovaj najviši stepen monaštva sleduje nakon Čina odevanja rase i kamilavke i Čina male shime.
Vladika i jedinstveni duhovni vođa svog vremena, kao simbol duhovnosti i identiteta u materijalnom svetu, jedini je monah koji je ostavio svoj pečat na novčanici, podsećajući nas na značaj vere u svakodnevnom životu.
Na praznik Svetih Joakima i Ane, u prisustvu brojnih arhijereja, sveštenstva i vernika, obavljen je svečani čin hirotonije arhimandrita Pajsija za episkopa dioklijskog, vikara Mitropolije crnogorsko-primorske.
Ova crkvena odredba naglašava značaj moralne discipline i odgovornosti među episkopima, prezviterima, đakonima i monasima, uz podsećanje na očuvanje duhovnog integriteta u svakodnevnom životu. Ponašanje sveštenika u javnosti odražava ugled crkve i postavlja primer vernicima.
