KO SU BEKTAŠI KOJI U ALBANIJI DOBIJAJU AUTONOMNU DRŽAVU PO UZORU NA VATIKAN: Sve tajne mističnog islamskog verskog bratstva

Islamsko versko bratstvo Bektaša (Bektaši) derviša pripada sufijskom islamu i predstavlja važno poglavlje u istoriji islama na Bliskom Istoku, Maloj Aziji i Balkanu tokom osmanskog perioda. To je mešavina muslimanske vere, pravoslavnog monaštva i masonskog mističnog učenja. Vernici, odnosno pripadnici ove sekte, su monogamni, jedu svinjetinu i piju alkohol.

Bektaši u islamu su ono što su templari za hrišćanstvo, to jest, jeretički, mistični red sa vertikalnom strukturom, hijerarhijom, posebnim arhitektonskim hramovima i ekonomskom snagom. Vekovima su Bektaši upravljali profitabilnim rudnicima soli Osmanskog carstva. So iz tih rudnika nazivala se Hadži Bektas.

Profimedia

 

Bektaši, zajedno sa Mevlevijama i Naksbandijama, smatraju se najpoznatijim pravcima sufizma u doba Osmanskog carstva. Dok su Mevlevije i Naksbandije imale više uticaja na gradske zanatlije, trgovce i plemiće, Bektaši su imali veći odjek među siromašnim slojevima seoskih zajednica koje su činili seljaci i stočari.

Ideje Bektaša bile su povezane sa liberalnom mišlju francuskih filozofa iz 18. veka. Imali su kontakte sa jednom od mreža koja je promovisala ideje slobodnih zidara. Mnogi aktivni političari iz Istanbula bili su povezani sa masonima tokom 19. veka, u periodu kada su francuske i britanske lože osnovane u gradu. Članstvo u tim ložama poraslo je krajem 19. veka, a iz njih se pojavila grupa protivnika sultana Abdul Hamida II (1876–1909), poznata kao "Mladoturci."

Wikipedia

 

Osnivačem Bektaša smatra se Hadži Bektas Veli, putujući derviš iz 13. veka. Malo je poznato o njegovom životu, a neki istraživači čak tvrde da on nije stvarna ličnost. Njegova vizija bratstva suprotstavljala se ortodoksnom muslimanskom učenju, koje je zagovaralo kruti, puritanski religijski zakon kojem su svi morali slepo da se pokoravaju. Bratstvo koje je zamislio Hadži Bektas temeljilo se na antihijerarhijskom poimanju religije, gde je čovek bio u središtu.

Kada je engleski klasicista Frederik G. Haslak posetio Tursku 1913. godine, bio je uveren da je Turska sunitka. Na njegovo iznenađenje, otkrio je ne samo da je postojalo mnogo ljudi povezanih sa takozvanim jeretičkim sektama, već i da su neki imami iz službene religije takođe bili šeici (vođe) u derviškim tekijama!

Bektaši su se ukorenili i razvijali među narodnim slojevima Osmanskog carstva. U središtu njihove ideologije nalazi se islam, ali duboko u toj ideologiji kriju se svi tokovi osmanske istorije, običaji i tradicije koje su proizašle iz života raznih naroda koji su se mešali tokom pomeranja granica u 13. veku. Iz te mešavine razvila se narodna religija sa ciljem neposrednog kontakta čoveka sa spoznajom Boga.

Profimedia

 

 

Bektaši nemaju javne verske obrede. Zapravo, celokupni ritual reda Bektaša obavijen je tajnošću, što je izazvalo veliku znatiželju među istraživačima. Ako se tome dodaju i njihova uverenja o slobodi žena i ukidanju fanatizma među verskim vođama, ne čudi što su Bektaši zvanično ukinuti u granicama turske države.

Prema izvorima, članovi reda su podeljeni u šest glavnih kategorija: Ašik (povezani članovi koji nisu inicirani) i Muhib (inicirani Ašik koji imaju pravo da učestvuju u određenim ritualima Bektaša). Zatim dolaze derviši, koji daju zavet, stiču veštine u praktikovanju puta i imaju dozvolu da nose ritualnu odeću i simbole Bektaša. Sledi Baba, vođa lokalne tekije i zajednica. Oni nadziru derviše, Ahimbe i Ašike.

Na višim nivoima hijerarhije nalaze se derviši Mudzarad, koji daju zavet celibata, inicirani su u tajne rituale, žive samo u tekijama, briju brkove i bradu, te nose srebrnu minđušu u desnom uhu kao znak svoje pozicije. Na vrhu hijerarhije su Halifa, vođe regionalnih tekija, koje postavlja vođa sedišta Dede-Baba.

Profimedia

 

 

Godine 1789. na presto je došao Selim III, potomak Mehmeda II. Uvidevši opasnost koju konzervativni red janjičara predstavlja za njegovu vlast, smatrao je da opstanak Osmanskog carstva zavisi od njihove represije, kao i od suzbijanja Bektaša. Kaže se da se Selim zakleo da će pogubiti 70.000 Bektaša, i kada nije mogao da nađe toliko da pogubi, naredio je da se broje odsečene glave dok se ne dostigne taj broj!

Bektašijski odredi su delovali na prostoru današnje Albanije, Severne Makedonije, Srbije, Crne Gore, Hercegovine, Bosne i Grčke. Ideologija Bektaša prešla je u Albaniju sa ostrva Krf, preko derviša Sarija Saltika krajem 15. veka. On je osnovao sedam tekija, uključujući jednu u planinama iznad Kruje, gde legenda kaže da je ubio zmaja. Sekta se proširila širom zemlje, osim u katoličkim područjima na severu.

Ostavite komentar

Пошаљи коментар

Vaš komentar je uspešno snimljen i biće vidljiv nakon verifikacije administratora portala.

0 Komentara