Tokom Vaskršnjeg posta, vernici iz Koprivne odlučili su da veru pretoče u delo i mališanima s afričkog tla daruju najvredniji dar – vodu i osećaj da nisu zaboravljeni.
U svetu gde su nevolje i iskušenja svakodnevni pratilac mnogih, ima svetlih primera ljubavi, milosti i zajedništva. Jedna takva tačka svetlosti dolazi od pravoslavnih Srba, koji su sa ljubavlju i velikodušnošću podržali misiju izgradnje bunara pitke vode za decu Ugande. Оvaj plemeniti poduhvat, koji je blagosliovio mitropolit zvorničko-tuzlanski Fotije, predstavlja pomoć, ali i simbol iskrenog bratstvo koje ne poznaje granice.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Pri hramu Svetog Spiridona u blizini Busembatija je srednja škola Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School", u kojoj više od 200 učenika svakodnevno uči i odrasta
Akcija je započeta u prvim danima Vaskršnjeg posta, kada vernici, okupljeni u Crkvenoj opštini Koprivna I Republici Srpskoj, nisu želeli da se zadovolje samo postom i molitvom, već su težili da učine nešto više — da pokažu milosrđe kroz konkretno dobro delo. Stanovnici Ugande, suočeni sa velikim izazovima u svakodnevnom životu, od kojih je najveći nedostatak pitke vode, nisu ostali samo u molitvama pravoslavaca iz ovog dela Republike Srpske, već su postali i konkretna briga našeg naroda.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Prvi bubar koji je izgrađen nosi ime Svetog Save
Prvi bunar, nazvan po Svetom Savi, prvom srpskom arhiepiskopu i prosvetitelju, blagoslovio je sveštenik Mihailo (Michael Mushikoma), a izgrađen je u crkvenoj porti hrama Svetog Spiridona u blizini Busembatija. Ovaj hram nije samo mesto molitve, već i obrazovanja, jer se tu nalazi i srednja škola Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School", u kojoj više od 200 učenika svakodnevno uči i odrasta. Ujedno, ovaj bunar postaje simbol nade i života za mnoge porodice koje nemaju pristup pijaćoj vodi.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Ušenici srednje škole Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School"
Ali to nije kraj ove dirljive priče. S obzirom na veliki uspeh ove akcije, pravoslavci iz Ugande izrazili su želju da svaki budući bunar nosi ime nekog od svetitelja ili praznika, nastavljajući tako tradiciju posvećenosti veri i ljubavi. Sledeći bunar biće posvećen Krsnoj slavi Eparhije zvorničko-tuzlanske – Živonosni Istočnik.
Trenutno se pripremaju novi bunari, kao i pomoć u hrani, odeći, knjigama i drugim potrepštinama – kako za decu, tako i za sveštenstvo i pravoslavne hramove. Ova humanitarna akcija ne poznaje granice, jer, kako kažu organizatori, svaki čin dobra i ljubavi prema bližnjem – bez obzira na geografske ili kulturne razlike – čini nas jedinstvenima u veri i nadi, navodi se na zvaničnom sajtu Eparhije zvorničko-tuzlanske. .
Ovo nije prvi put da Eparhija zvorničko-tuzlanska pomaže misiju u Ugandi. Đakon Emanuil iz Ugande, posetio 2018. godine Eparhiju žvorničko-tuzlansku i govorio o izazovima sa kojima se suočava narod Ugande. Među najvećim problemima tada su bili upravo nedostatak vode i veliko siromaštvo. Pomoć koju smo tada pružili, kao i novčana sredstva koja su vernici prikupili, ostavili su veliki trag ljubavi i nade.
Ujedno, ovo je i poziv svima koji žele da budu deo ovog plemenitog poduhvata. Jer, kao što nas pravoslavlje uči, jedini pravi izvor ljubavi i nade jeste onaj koji se ne iscrpljuje, koji daruje a ne umanjuje se — izvor koji izvire iz srca koje voli.
Hiljadu godina nakon Velike šizme, Carigradska patrijaršija i katolička crkva ponovo se približavaju. Mitropolit zborničko-tuzlanski u svom autorskom tekstu objašnjava kako Pashalna unija otvara pitanje budućnosti pravoslavlja, crkvene politike i uticaja Vatikana na Istok.
U atmosferi molitve i jedinstva, episkop pariski i zapadnoevropski služio je liturgiju u parohiji Svetog Dimitrija, donoseći vernicima duhovnu utehu i snagu daleko od otadžbine.
U iskrenom i nenametljivom promišljanju, otac Hrizostom Filipesku razotkriva kako se iz gomile protivrečnih sudova rađa i pritisak koji svaki sveštenik nosi, pokazujući koliko su brzopleti utisci često daleko od istine o njegovom pozivu.
Sveti Nikolaj Ohridski i Žički u besedi za 27. četvrtak po Duhovima pokazuje kako istina i ljubav oslobađaju od lažnih uticaja i vode ka unutrašnjem miru i duhovnom rastu.
Pravoslavci danas proslavljaju Prepodobnomučenika Stefana Novog po starom kalendaru, a po novom kalendaru Prepodobnog Danila Stolpnika. Katolici su u Drugoj nedelji Adventa, dok je u islamu i judaizmu dan posvećen redovnoj molitvi.
U vremenima kad tuga i haos vladaju svakodnevnicom, pouka velikog duhovnika 20. veka pokazuje kako umna molitva postaje nevidljivi štit duše i vodi ka unutrašnjoj slobodi.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Episkopa Silvestra iz Ugande dočekao je mitropolit zvorničko-tuzlanski Fotije, a njegov boravak u srpskim zemljama kroz liturgije, duhovne tribine i svedočanstva pokazuje kako pravoslavlje spaja ljude sa dva kontinenta u istom Duhu i veri.
Na praznični dan mitropolit Fotije služio je arhijerejsku liturgiju i osvetio novopodignuti hram u Borogovu, u Republici Srpskoj, poručivši da pravoslavlje mora ostati svetlost srpskog naroda u vremenu duhovne tame.
U subotu, 10. maja, verni narod Eparhije zvorničko-tuzlanske sabraće se oko svog arhijereja, mitropolita Fotija, kako bi prisustvovao osvećenju hrama koji sada sija nad obroncima između Kalesije I Zvornika.
U svesnom obraćanju Gospodu i narodu, vladika zvorničko-tuzlanski govori o opasnostima političkih podela, istorijskim poukama i potrebi za jedinstvom, podsećajući nas na zavet patrijarha Pavla da „budemo ljudi“.
Služeći liturgiju u hramu Svetog Pantelejmona u Oraovcu, mitropolit zvorničko-tuzlanski besedio je o veri koja se potvrđuje delima kroz obnovu crkvenog života i zajedništvo vernika.
Na mestu Hristovog Krštenja, na Međunarodnoj konferenciji, poglavar Srpske pravoslavne crkve govorio je o ljubavi jačoj od mržnje, veri koja ne deli i miru koji ne nastaje dogovorima, već ličnim preobražajem čoveka.
Svetejši u Al-Magtasu prima dar koji će zlatnim slovima ostati upisan u istoriji SPC, istovremeno jačajući međureligijski dijalog i očuvanje svetih hrišćanskih tragova.
U povratničkom selu kod Istoka, pod svetlom agregata i pred obnovljenim oltarom, više od sto vernika okupilo se na slavi crkve – među porušenim kućama, sećanjima na progon i nadom da će se život ipak vratiti.
Iguman Arsenije kroz poređenje sa svetiteljem iz Amerike upozorava da se duhovno stanje ne skriva - ono se oseti i onda kada mnogi misle da ga niko ne primećuje.
Skoro tri decenije ovaj zanatlija iz Ježevice izrađuje voštanice po manastirskom predanju, učeći nas da se prava sveća ne stvara mašinom, već strpljenjem, iskustvom i verom koja se ne gasi ni kada plamen dogori.
Na manastirskom imanju, nakon požara i decenija bez uzgoja, bratstvo uz pomoć svetogorskih monaha i molitvu igumana Metodija obnavlja poljoprivrednu tradiciju, dajući novi život ekonomiji i duhovnom životu manastira.
U manastiru Mrkonjići, samo nekoliko metara od ulaza u hram, stoji košćela stara više od četiri veka - mesto gde se susreću vera, predanje i čudo prirode.
Na mestu Hristovog Krštenja, na Međunarodnoj konferenciji, poglavar Srpske pravoslavne crkve govorio je o ljubavi jačoj od mržnje, veri koja ne deli i miru koji ne nastaje dogovorima, već ličnim preobražajem čoveka.
U besedi za 27. sredu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički objašnjava kako jedinstvo vere, smirenje i predanje Hristu otvaraju put ka unutrašnjoj punini i oblikovanju zrele duše.
