Tokom Vaskršnjeg posta, vernici iz Koprivne odlučili su da veru pretoče u delo i mališanima s afričkog tla daruju najvredniji dar – vodu i osećaj da nisu zaboravljeni.
U svetu gde su nevolje i iskušenja svakodnevni pratilac mnogih, ima svetlih primera ljubavi, milosti i zajedništva. Jedna takva tačka svetlosti dolazi od pravoslavnih Srba, koji su sa ljubavlju i velikodušnošću podržali misiju izgradnje bunara pitke vode za decu Ugande. Оvaj plemeniti poduhvat, koji je blagosliovio mitropolit zvorničko-tuzlanski Fotije, predstavlja pomoć, ali i simbol iskrenog bratstvo koje ne poznaje granice.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Pri hramu Svetog Spiridona u blizini Busembatija je srednja škola Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School", u kojoj više od 200 učenika svakodnevno uči i odrasta
Akcija je započeta u prvim danima Vaskršnjeg posta, kada vernici, okupljeni u Crkvenoj opštini Koprivna I Republici Srpskoj, nisu želeli da se zadovolje samo postom i molitvom, već su težili da učine nešto više — da pokažu milosrđe kroz konkretno dobro delo. Stanovnici Ugande, suočeni sa velikim izazovima u svakodnevnom životu, od kojih je najveći nedostatak pitke vode, nisu ostali samo u molitvama pravoslavaca iz ovog dela Republike Srpske, već su postali i konkretna briga našeg naroda.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Prvi bubar koji je izgrađen nosi ime Svetog Save
Prvi bunar, nazvan po Svetom Savi, prvom srpskom arhiepiskopu i prosvetitelju, blagoslovio je sveštenik Mihailo (Michael Mushikoma), a izgrađen je u crkvenoj porti hrama Svetog Spiridona u blizini Busembatija. Ovaj hram nije samo mesto molitve, već i obrazovanja, jer se tu nalazi i srednja škola Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School", u kojoj više od 200 učenika svakodnevno uči i odrasta. Ujedno, ovaj bunar postaje simbol nade i života za mnoge porodice koje nemaju pristup pijaćoj vodi.
Foto: Eparhija zvorničko-tuzlanska
Ušenici srednje škole Ugandske pravoslavne crkve – "Kyabazinga Benevolene Secondary School"
Ali to nije kraj ove dirljive priče. S obzirom na veliki uspeh ove akcije, pravoslavci iz Ugande izrazili su želju da svaki budući bunar nosi ime nekog od svetitelja ili praznika, nastavljajući tako tradiciju posvećenosti veri i ljubavi. Sledeći bunar biće posvećen Krsnoj slavi Eparhije zvorničko-tuzlanske – Živonosni Istočnik.
Trenutno se pripremaju novi bunari, kao i pomoć u hrani, odeći, knjigama i drugim potrepštinama – kako za decu, tako i za sveštenstvo i pravoslavne hramove. Ova humanitarna akcija ne poznaje granice, jer, kako kažu organizatori, svaki čin dobra i ljubavi prema bližnjem – bez obzira na geografske ili kulturne razlike – čini nas jedinstvenima u veri i nadi, navodi se na zvaničnom sajtu Eparhije zvorničko-tuzlanske. .
Ovo nije prvi put da Eparhija zvorničko-tuzlanska pomaže misiju u Ugandi. Đakon Emanuil iz Ugande, posetio 2018. godine Eparhiju žvorničko-tuzlansku i govorio o izazovima sa kojima se suočava narod Ugande. Među najvećim problemima tada su bili upravo nedostatak vode i veliko siromaštvo. Pomoć koju smo tada pružili, kao i novčana sredstva koja su vernici prikupili, ostavili su veliki trag ljubavi i nade.
Ujedno, ovo je i poziv svima koji žele da budu deo ovog plemenitog poduhvata. Jer, kao što nas pravoslavlje uči, jedini pravi izvor ljubavi i nade jeste onaj koji se ne iscrpljuje, koji daruje a ne umanjuje se — izvor koji izvire iz srca koje voli.
Hiljadu godina nakon Velike šizme, Carigradska patrijaršija i katolička crkva ponovo se približavaju. Mitropolit zborničko-tuzlanski u svom autorskom tekstu objašnjava kako Pashalna unija otvara pitanje budućnosti pravoslavlja, crkvene politike i uticaja Vatikana na Istok.
U atmosferi molitve i jedinstva, episkop pariski i zapadnoevropski služio je liturgiju u parohiji Svetog Dimitrija, donoseći vernicima duhovnu utehu i snagu daleko od otadžbine.
Poslednjih vekova ljudi su tražili odgovore koji mogu razbiti podele, učvrstiti veru i doneti istinsku duhovnu snagu. Saznajte šta vekovima inspiriše islamske vernike i kako ovu poruku možete primeniti u svom svakodnevnom životu.
Na osnivačkoj skupštini Ruskog istorijskog društva u Beogradu istaknuto je da novoformirana institucija ima misiju da čuva istorijsku istinu i jača duhovne veze srpskog i ruskog naroda.
Uz svetlost sveća i miris tamjana, verni narod se okuplja da prinese darove, osvešta slavske kolače i pokloni se moštima najpoštovanije svetiteljke u srpskom narodu.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Episkopa Silvestra iz Ugande dočekao je mitropolit zvorničko-tuzlanski Fotije, a njegov boravak u srpskim zemljama kroz liturgije, duhovne tribine i svedočanstva pokazuje kako pravoslavlje spaja ljude sa dva kontinenta u istom Duhu i veri.
Na praznični dan mitropolit Fotije služio je arhijerejsku liturgiju i osvetio novopodignuti hram u Borogovu, u Republici Srpskoj, poručivši da pravoslavlje mora ostati svetlost srpskog naroda u vremenu duhovne tame.
U subotu, 10. maja, verni narod Eparhije zvorničko-tuzlanske sabraće se oko svog arhijereja, mitropolita Fotija, kako bi prisustvovao osvećenju hrama koji sada sija nad obroncima između Kalesije I Zvornika.
U svesnom obraćanju Gospodu i narodu, vladika zvorničko-tuzlanski govori o opasnostima političkih podela, istorijskim poukama i potrebi za jedinstvom, podsećajući nas na zavet patrijarha Pavla da „budemo ljudi“.
Uz svetlost sveća i miris tamjana, verni narod se okuplja da prinese darove, osvešta slavske kolače i pokloni se moštima najpoštovanije svetiteljke u srpskom narodu.
Hiljade vernika sabrale su se u kolevci srpske duhovnosti, gde je osveštan hram posvećen prvom srpskom arhiepiskopu, a poglavar SPC poslao poruku koja je dotakla duše svih prisutnih.
U besedi za 20. Subotu po Duhovima, Sveti Nikolaj Ohridski i Žički objašnjava zašto noć unutrašnjeg preispitivanja i iskrenog kajanja vodi oslobođenju i radosnom jutru.
Uz svetlost sveća i miris tamjana, verni narod se okuplja da prinese darove, osvešta slavske kolače i pokloni se moštima najpoštovanije svetiteljke u srpskom narodu.
Od Svetog Jovana Zlatoustog do starca Tadeja, sveti oci nas uče da jezik može biti izvor blagoslova ili prokletstva, a psovka otvara vrata duhovnim iskušenjima.
Usamljeni hram kod sela Edelevo u Rusiji, za koji se kaže da do njega stižu samo oni kojima vera pokaže put, zbunjuje naučnike, inspiriše vernike i privlači avanturiste iz celog sveta.
