Njene mošti dale su odgovor koji teolozi nisu mogli da pronađu – priča o događaju koji je zauvek promenio pravoslavnu veru i otkrio Božiju silu pred carevima i patrijarsima.
Srpska pravoslavna crkva danas, 24. jula, proslavlja Svetu velikomučenicu Efimiju, jednu od onih svetiteljki čija vera i čuda i danas snaže srca pravoslavnih hrišćana.
Iako je njen glavni praznik 29. septembra, kada je mučenički postradala za Hrista, današnji dan posvećen je jednom od najvećih čudesa povezanih sa njenim svetim moštima. To čudo dogodilo se davne 451. godine, na IV Vaseljenskom saboru u Halkidonu, sazvanom zbog velike jeresi koja je tada potresala Crkvu.
Kako je sveta Efimija otkrila istinu na saboru
Patrijarh aleksandrijski Dioskor i arhimandrit Evtihije širili su lažno učenje da u Gospodu Isusu Hristu postoji samo jedna, božanska priroda, dok je Crkva ispovedala istinu da su u Hristu dve prirode – i božanska i čovečanska, nepomešane i nerazdeljive.
Kada sporovi i reči nisu donosili rešenje, patrijarh Anatolije predložio je nešto što se i danas doživljava kao jedno od najmoćnijih svedočanstava Božije sile u istoriji Crkve. I pravoslavni i jeretici napisali su svoja veroispovedanja i položili ih u kovčeg sa moštima Svete Efimije. Kovčeg su zapečatili carevim pečatom, a vojnici su danonoćno stražarili. Tri dana i tri noći svi su proveli u postu i molitvi, tražeći da Gospod pokaže istinu.
Wikipedia
Ikona Svete velikomučenice Efimije
Čudo koje je promenilo istoriju crkve
Četvrtog dana, kada su otvorili kovčeg, ugledali su prizor koji je sve ostavio bez reči: pravoslavno veroispovedanje bilo je u desnoj ruci Svete Efimije, a jeretičko pod njenim nogama. Tako je ova hrabra mučenica, koja je život dala za Hrista, svedočila i nakon svoje smrti istinu pravoslavne vere.
Mošti koje su činile čuda
Kasnije su njene mošti prenete iz Halkidona u Carigrad, a kada je ikonoborni car Lav Isaurijanin naredio da se bace u more, kovčeg je čudesno doplutao do ostrva Limnos. U vreme carice Irine, mošti su vraćene u Carigrad, u crkvu posvećenu njenom imenu, gde su iz njih s vremena na vreme tekle kapi krvi koje su isceljivale bolesne i nevoljne.
Molitva za kraj
Sveta velikomučenice Efimijo, moli Boga za nas – da i mi, poput tebe, ostanemo čvrsti u veri, smireni u srcu i da svedočimo istinu Hristovu bez straha i kolebanja.
Na Kosovu i Metohiji, u Ukrajini i Moldaviji pokrenuti su koordinisani pokušaji razbijanja crkvenog jedinstva, upozoravaju sveštenici i istoričari. Meta su pravoslavni Sloveni, a cilj je potkopavanje njihove vere, identiteta i svetinja.
Tokom istorijskog sabranja u Rilskom manastiru, mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije primio je visoko odlikovanje Eparhije lovčanske, potvrdivši neraskidivo prijateljstvo Srpske i Bugarske crkve.
Neposredno pred liturgiju u crkvi u Orelu, sa ikone Hrista Spasitelja poteklo je blagouhano miro. Nastojatelj hrama ističe da je ovo znak Božje milosti i poziv na pokajanje, dok se vernici okupljaju u suzama i molitvi pred čudotvornom ikonom koja širi miris mira.
Dok mnogi govore o duhovnoj krizi na Zapadu, sve više ljudi upravo tamo pronalazi duboku, živu veru u Pravoslavlju. Dva nedavna talasa masovnih krštenja u Čileu i Holandiji svedoče o tome da istina nalazi put do srca, bez obzira na granice, kulturu ili jezik.
U Sistinskoj kapeli poglavar Rimokatoličke crkve i vrhovni gubernator Anglikanske crkve stali su rame uz rame u zajedničkoj molitvi — događaj koji svet vidi kao simbol pomirenja, duhovne zrelosti i nove hrišćanske epohe.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Iako se praznik ove svetiteljke obeležava 29. septembra, na dan kada je mučenički postradala, danas se molitveno sećamo i proslavljamo čudotvorstvo njenih moštiju projavljeno za vreme održavanja Četvrtog vaseljenskog sabora u Halkidonu 451. godine.
Pobožni vernik u snu je dobio uputstvo za prenos moštiju, a prilikom otvaranja groba prisutni su bili svedoci predivnog miomirisa, netruležnog tela i netaknute odeće čak tri decenije posle upokojenja ovog ugodnika Božjeg.
Izuzetno duhovno nasleđe prvog monaha SPC koji je kročio na tlo SAD potvrđeno je njegovom netruležnošću više od 80 godina nakon upokojenja. Mesto na kojem je podigao prvu srpsku svetinju na američkom kontinentu i dalje je najveće središte Srba u Americi.
Od Svetog Jovana Zlatoustog do starca Tadeja, sveti oci nas uče da jezik može biti izvor blagoslova ili prokletstva, a psovka otvara vrata duhovnim iskušenjima.
Usamljeni hram kod sela Edelevo u Rusiji, za koji se kaže da do njega stižu samo oni kojima vera pokaže put, zbunjuje naučnike, inspiriše vernike i privlači avanturiste iz celog sveta.
Na ostrvcetu od svega 100 kvadratnih metara, svetinja Svetog Andreja Prvozvanog očarava posetioce bajkovitim prizorom i duhovnim mirom, postajući nezaobilazna destinacija za vernike i turiste.
Na liturgiji i svepravoslavnom molebanu, vernici iz cele zemlje i Balkana sabrali su se da mole za mir, zaštitu napaćenog naroda i blagoslov svojih porodica, stvarajući prizor koji očarava i duhovno i vizuelno.
Sveti Nikolaj Ohridski i Žički u svojoj besedi za 20. četvrtak po Duhovima govori o unutrašnjoj borbi, demonima koji opsedaju pravednike i neuništivoj moći krsta koja pobedonosno sija kroz tamu.
U različitim krajevima srpskih zemalja recept dobija posebne oblike i ukrase, ali srž ostaje ista – svaka pletenica i krst od testa simbolizuju zajedništvo i blagoslov doma.
