ČESTICE MOŠTIJU SVETOG JOVANA KRSTITELJA U BEOGRADSKOM MANASTIRU: Pola sata od centra grada, nalazi se čudotvorna ikona, pred kojom se mole parovi bez dece
Manastir Rajinovac predstavlja mesto izuzetne lepote i duhovnog mira, na koje su ponosni lokalni stanovnici, a u svetinju hrle iz svih delova Srbije.
Na svega pola sata vožnje kolima od centra Beograda u gradskoj opštini Grocka, u naselju Begaljica, nalazi se Rajinovac - manastir izuzetne lepote. Okružen je voćnjacima, a okolne kuće na brdima i bogatstvo prirode odaju utisak mesta satima udaljenog od gradskog centra - iako je slučaj evidentno suprotan.
Ukoliko u svetinju ne krenete svojim vozilom, do podnožja brda, pri čijem vrhu je Rajinovac, vozi i gradski autobus broj 302. Početna stanica prevoza je na okretnici autobusa, na vrhu Ustaničke ulice.
Nakon što prođete Mali Mokri Lug, Kaluđericu, Boleč, Vinču i centar Grocke ostaje svega deset minuta do tačke, gde je izgrađen manastir.
Najraniji poznati pomen manastira Rajinovca nalazi se u popisu iz 1528. godine, gde se pominje kao manastir Sveti Rajko. Narodno predanje nam daje sledeću priču kako je manastir dobio takvo ime. Kod jednog begaljičkog bogataša Bugarčića služio je momak po imenu Rajko, zvani Raja. Nakon što je odslužio svoje, Bugarčić mu isplati zarađenu količinu dukata. Nakon što se uputio svojoj kući, Raju su kod izvora sačekali sinovi njegovog gazde i ubili ga. Novac su pokupili, a Rajino telo zatrpali.
Nakon nekog vremena čobani su pronašli Rajino telo i izvestili su gazdu kod koga je služio. Zaključivši da su Raju ubili njegovi sinovi, gazda da bi okajao greh koji su počinili njegovi sinovi, na svom imanju, nedaleko od izvora, podigne malu drvenu crkvu. U narodu se zadržalo da je crkvu podigao „Rajin novac“, te se ona zato i naziva Rajinovac.
Manastir u Brankovini je bogata riznica relikvija, ali i mesto gde su sahranjeni srpski velikani, među kojima je i Desanka Maksimović. U to mesto je došla kao beba, a želja joj je bila da je tu i sahrane.
Najstariji manastir koji se uopšte pominje u straroj Raškoj jeste Crkva ili Svetih apostola Petra i Pavla u Rasu, dva kilometra severno od Novog Pazara, na ušću rečice Deževe u Rašku.
Manastir u Brankovini je bogata riznica relikvija, ali i mesto gde su sahranjeni srpski velikani, među kojima je i Desanka Maksimović. U to mesto je došla kao beba, a želja joj je bila da je tu i sahrane.
Manastir, poznat po ikoni staroj 500 godina i obnovljen nakon Drugog svetskog rata, postao je mesto duhovnog isceljenja, a igumanija Ekatarina, koja je tu provela pola veka, pričala je o hiljadama žena koje su zahvaljujući molitvama ispred ikone postale majke.
U Crkvi Svetog Georgija, uz molitveno prisustvo mitropolita Irineja, služen je pomen žrtvama tragičnog događaja na novosadskoj železničkoj stanici. Verni narod i sveštenstvo uzneli su molitve za pokoj duša stradalih i brzo ozdravljenje povređenih.
Mnogi istraživači su pokušali da odgonetnu značenej crteža na Trškoj crkvi, međutim niko do danas sa sigurnošću ne može da tvrdi da zna njihovo značenje.
Pitanje koje nije jasno mnogima tiče se načina na koji se tradicija proslavljanja kućnog sveca prenosi na ženske članove porodice, posebno u slučajevima kada žena dolazi u novu porodicu, nakon braka.
Ukrajinska pravoslavna crkva oštro se usprotivila planu Rumunske pravoslavne crkve da proširi uticaj u Ukrajini bez dogovora s Kijevom, upozoravajući da to narušava kanonski poredak i teritorijalni integritet zemlje.
Na današnji praznik, prisećamo se svedočanstava o događaju koji se odigrao pred ikonom Svetog velikomučenika Dimitrija u Solunu. Ovaj neobični susret sa svetiteljem, u trenutku kada su sile protiv pravoslavlja bile brojčano nadmoćnije, postao je simbol borbe za slobodu, veru i opstanak srpskog naroda.