U Sabornoj crkvi Uspenja Presvete Bogorodice, simbolu vere i nade, patrijarh Jovan služio je svetu liturgiju, šaljući moćnu poruku duhovnog povratka i postojanosti hrišćanstva u Siriji.
U Nedelju bludnog sina, kada pravoslavna crkva poziva verne na pokajanje i povratak očevom zagrljaju, u Sabornoj crkvi Uspenja Presvete Bogorodice u Damasku, drevnom svetilištu hrišćanskog Istoka, služena je sveta liturgija koju je predvodio Njegovo Blaženstvo, patrijarh antiohijski i sveg Istoka Jovan.
Tokom besede, u ovom najstarijem pravoslavnom hramu Damaska, patrijarh Jovan je, osvetljavajući jevanđeljsko začalo o bludnom sinu, ukazao na duboku tajnu Očeve ljubavi, koja uvek čeka čoveka, ma koliko se on udaljio. Njegovo Blaženstvo je naglasio značaj slobode u donošenju ispravnih odluka, ističući da istinska sloboda nije u besputnom lutanju, već u pokajničkom vraćanju Bogu, koji jedini daje duševni mir i punotu života.
Saborna crkva Uspenja Presvete Bogorodice stoji kao svedok vekova, nalazeći se u srcu hrišćanske četvrti Bab Tuma, u starom delu Damaska. Njeni temelji počivaju na stradalničkoj istoriji hrišćana Sirije, koji su kroz vekove svedočili veru, prolazeći kroz gonjenja, razaranja i ponovna vaskrsenja. Još u drugom veku, na ovim prostorima su podignute dve znamenite svetinje – crkva Svetog Jovana Krstitelja i crkva Svete Deve Marije. Sudbina ih je odvela različitim putevima – na mestu prve u VIII veku podignuta je Velika džamija, dok je druga postala glavni hrišćanski hram Damaska, u kojem se od 1342. godine nalazi sedište patrijarha antiohijskog.
Ova svetinja je preživela mnoga iskušenja – tokom pogroma 1860. godine, kada su stradali sirijski hrišćani, čitav hrišćanski kvart i hram su bili sravnjeni sa zemljom. No, vera je jača od ruševina – tri godine kasnije, trudom patrijarha Jeroteja i uz pomoć pravoslavne Rusije, hram je vaskrsao u svojoj punoti. Ni novija vremena nisu donela mir – od početka građanskog rata u Siriji, ova svetinja je više puta bila meta terorističkih napada, svedočeći kroz stradanje i molitvu živu veru hrišćana Antiohijske crkve.
Saborna crkva Uspenja Presvete Bogorodice ostaje stub pravoslavlja na Bliskom istoku, mesto u kojem se vekovima razleže himna blagodarenja. U njenim zidovima odjekuju molitve za mir, za opstanak hrišćanske zajednice, za jedinstvo u ljubavi Hristovoj. Otuda je i liturgija koju je služio patrijarh Jovan, baš na Nedelju bludnog sina, bila simbolički glas poziva svima – bez obzira na iskušenja i progonstva, Crkva ostaje utočište, dom u koji se čovek uvek može vratiti, gde ga čeka očinska ljubav Gospoda našeg Isusa Hrista.
Ovaj hram je i mesto bratskog susreta pravoslavnih naroda – tako je 1. juna 2019. godine, delegaciju Srpske pravoslavne crkve, koju je predvodio blažene uspomene patrijarh srpski Irinej, u Sabornoj crkvi svečano dočekao patrijarh Jovan. Ovaj susret svedoči o neraskidivim vezama između srpskog i sirijskog pravoslavlja, zajedničkom krstu stradanja, ali i vaskrsnoj nadi koju pravoslavni narodi nose u srcima.
Sveta liturgija u ovom drevnom hramu, i pored burne istorije, nastavlja da sija kao svetionik vere, pozivajući sve da se vrate svom Ocu Nebeskom, koji milošću svojom prima svakoga ko mu se sa skrušenim srcem obrati. U tajni evharistije, u svetlosti pravoslavnog svedočenja, Saborna crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Damasku ostaje živi amanet vere, simbol nade i neprestane molitve za mir u svetu.
Top of Form
Patrijarh Kiril govorio je o izazovima Ruske pravoslavne crkve i njenoj u duhovnom vođstvu naroda. Čin opela je zaupokojeno bogosluženje, koje se nad upokojenim služi samo jednom. U tome je njegova suštinska razlika od drugih zaupokojenih službi, koje mogu da se služe više puta kao što su, primera radi parastosi, litije, kaže sveštenik. U srcu Galicije, episkop zapadnoevropski služio liturgiju i podsetio verne na snagu hodočašća i duhovnog nasleđa Srpske pravoslavne crkve. Hristos je rekao: "Ne kunite se! Vaša reč neka bude da, da i ne, ne, što je više od toga od zla je".
JANEK SKARZYNSKI/AFP/Profimedia
Duhovna riznica
19:39 | 12.02.2025
RUSIJU HOĆE DA PODELE: Dramatično upozorenje patrijarha Kirila - održao važan govor u Moskvi
Duhovna riznica
18:15 | 14.02.2025
KAKO SE PRAVILNO SAHRANJUJE PRAVOSLAVNI HRIŠĆANIN! Sveštenik sve objasnio, a ako vam pogrebnici ne daju jedan dokument, svu opremu im vratite
Aktuelno iz SPC
23:38 | 19.02.2025
DUHOVNO PUTOVANJE KROZ IBERIJSKO POLUOSTRVO: Vladika Justin doneo blagoslov Srbima na severozapadu Španije
Duhovna riznica
13:06 | 21.02.2025
NIKADA SE NE KUNITE, POSEBNO NE U ŽIVOTE SVOJIH BLIŽNJIH: Sveštenik objasnio šta je ZAVET, a šta ZAKLETVA i kako Bog na njih gleda
Vaš komentar je uspešno snimljen i biće vidljiv nakon verifikacije administratora portala.
Kao episkop Amvrosije je utvrdio pravoslavnu veru, potisnuo jeretike, ukrasio crkve, napisao mnoge poučne knjige...
Jednostavna, ali moćna pouka svetogorskog starca otkriva kako reći istinu bez da povrediš, i zašto iskrenost postaje put duhovnog rasta.
Okupljeni raseljeni Srbi i vernici iz okolnih mesta proslavili su svetitelja čuvajući tradiciju i sećanje na dom koji opstaje uprkos godinama i ruševinama.
U jubilejskoj poslanici kardinal Ladislav Nemet podseća da vera može ujediniti različite tradicije, dok nas poziva da sačuvamo planetu i pomognemo najugroženijima.
Služeći Svetu arhijerejsku liturgiju u niškom Sabornom hramu, poglavar Srpske pravoslavne crkve besedio je o Svetom Nikolaju kao merilu pravoslavnog života i o veri koja ne ostaje u rečima, već se pretače u odnos prema drugome.
Jednostavan i brz recept za kolač koji u dom donosi miris domaće kuhinje i radost zajedništva u posne dane.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Ovi brzi kolači sa keksom, pistaćima i brusnicama donose raskošni slatki užitak za slavsku trpezu, spremni za posluženje za manje od sat vremena.
Selsko meso, staro jelo iz ruralnih krajeva, vraća se na trpeze kao simbol zajedništva, topline doma i prazničnih okupljanja — a tajna njegovog bogatog ukusa krije se u jednostavnim sastojcima i sporom, strpljivom krčkanju.
Na praznik Svih antiohijskih svetih, tokom večernje službe u hramu Svetog proroka Ilije, raznela se eksplozija. Antiohijska patrijaršija poziva svet da ne okreće glavu od mučeništva i patnje pravoslavnih vernika.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Očevici svedoče o brutalnim egzekucijama hrišćanske zajednice, spaljenim domovima i telima razbacanim po ulicama. dok međunarodna zajednica ostaje pasivna.
Podignuta na temeljima vizantijske bazilike, sa sačuvanim ugovorom o gradnji iz 1281. i grobovima potomaka loze Nemanjića, ova svetinja kod Brodareva svedoči o veri, razaranju i tihom opstanku uprkos pljačkama, ruševinama i zaboravu.
Vernici iz svih krajeva dolaze da se mole pred moštima kosovskog mučenika, ostavljajući za sobom svedočenja koja i lekare ostavljaju bez odgovora.
Nakon zemljotresa, ratova i sistematskog uništavanja, završna faza građevinskih radova na hramovima Svetog Spiridona, Svetog Nikole i parohijskog doma u Petrinji budi nadu pravoslavnih vernika u ovom kraju.
Od prenosa posmrtnih ostataka pesnika iz Amerike do današnje uloge hrama na Crkvini kao duhovnog i kulturnog središta – priča o svetinji koja je postala znak prepoznavanja Trebinja.
U vreme kada je vera bila progonjena, a javno ispovedanje Hrista smatrano prestupom, dogodilo se čudo koje je stotine, pa i hiljade ljudi vratilo Bogu.
Džuman Al-Kavasmi prvi put javno govori o životu u okruženju gde je mržnja bila obaveza, o sumnjama koje su je razdirale i iskustvu koje ju je odvelo na put potpuno suprotan onome na koji je bila usmeravana.
Freska „Dobar pastir“ iz 3. veka prikazuje mladog Isusa, simbol božanske zaštite i ranog hrišćanskog života u Anadoliji.
Sveti Nikolaj Žički nas uči da osmeh, bez zlobe, može biti odgovor na podsmeh. Jer neznanju priliči podsmeh, a znanju osmeh.
U snažnoj poruci povodom Nikoljdana, episkop bihaćko-petrovački i rmanjski podseća da voštanica nije samo znak radosti, već tiha veza sa precima, opomena protiv zaborava i poziv na povratak korenima kroz veru koja se dokazuje delima.
Oslić sa belim lukom, peršunom i začinima ostaje sočan i narednog dana – jelo koje postaje još punijeg ukusa, otkrivajući tihe mudrosti monaškog života.
I dok se mahom priča o obavezama domaćina kako slava ne bi izgubila svoj smisao, malo se priča kako bi gosti trebalo da se ponašaju kad na nju dođu.
