Kroz nepokolebljivu veru i predanost, ova svetiteljka ostaje svetionik pravoslavlja, pokazujući snagu i lepotu bogoljubive majke koja je vodila svoju porodicu putem pravičnosti i ljubavi.
U srcu istočne hrišćanske duhovne tradicije, razmišljanje o pravičnosti jedne bogoljubive majke predstavlja polazište za razumevanje lične hrišćanske vrline unutar porodice. Prepodobna Anastasija Srpska, majka Svetog Save, svojom postojanom ljubavlju, kao vrhunskom vrlinom, neprestano isijava svetlost i daruje spasenje svima onima koji za njim žude.
Wikipedia
Mozaik sa prikazom Prepodobne Anastasije Srpske nalazi se u u Hramu Prepodobnog Simeona Mirotočivog
Prepodobna Anastasija, svetovnog imena Ana, rođena 1125. godine u porodici plemićkog porekla. Rani život ove svete žene obavijen je velom tajne, što verovatno odražava njenu želju da njena najveća postignuća budu duhovne prirode. Kao što je Blagoslovena Djeva Marija rodila Hrista, tako je Ana, kao mlada princeza, rodila Savu, hristolikog spasitelja pravoslavnog srpskog naroda.
Oko 1150. godine, Ana se udala za velikog srpskog župana Stefana Nemanju, čime je učvrstila političke i religiozne veze između Kraljevine Srbije i Vizantijskog carstva. Poput Jelisavete, majke Jovana Krstitelja, Ana je rodila svog sina Savu u poznim godinama (imala je skoro 50), usrdno moleći Gospoda za to blagosloveno dete.
Foto: SPC
Ikona Svetog Save
Na praznik Blagovesti, 25. marta 1196. godine, zajedno sa suprugom, Ana je primila monaški čin, preuzimajući ime Anastasija. Preostale godine svog života provela je u manastiru Kuršumlija, gde je mirno usnula u Gospodu 21. juna 1200. godine, u 75. godini života.
Prepodobna Anastasija Srpska ostavila je dubok trag u srpskoj pravoslavnoj tradiciji. Njen život, ispunjen vrlinama posvećene vere i ljubavi prema Gospodu, osvetljava put ka spasenju i postaje uzor svima onima koji teže duhovnom ispunjenju.
Centralna figura ove freske, jedan je od sedam velikih angela serafima i igrao je ključnu ulogu u najvažnijim hrišćanskim događajima, od najave rođenja Presvete Bogorodice Marije i Isusa Hrista, do prenošenja vesti o Hristovom vaskrsenju, čime je postao simbol nade, vere i čuda.
Nakon dugogodišnjeg podvižništva u surovom predelu Karulje na Svetoj gori, shi monah Simeon vratio se u srpske zemlje da provede svoje poslednje dane. Njegova jednostavnost i dečija nevinost ostavili su neizbrisiv trag u srcima svih koji su ga sreli.
Episkop lipjanski i vikar patrijarha Porfirija, posetio je srpski manastir na Svetoj gori, gde je služio arhijerejsku liturgiju povodom praznika Svetog Jovana Šangajskog, podsećajući na važnost duhovne veze sa ovim svetim mestom i monaškim nasleđem Svetog Save.
Iako se astrološki znakovi mogu naći na freskama pojedinih hrišćanskih svetilišta, dok crkva osuđuje astrologiju kao đavolsko delo, njihovo prisustvo nema veze sa okultizmom. Ovi prikazi su deo srednjovekovne astronomije i kosmologije, a ne astrologije, pojašnjava otac Goran.
Danijel Ander iz Nju Džerzija, poginuo je štiteći svoju porodicu od naoružanog čoveka, a pet godina kasnije, njegova žrtva postala je simbol vere i ljubavi zbog koje bi Katolička crkva mogla da ga proglasi svecem.
Beseda Svetog Nikolaja Ohridskog i Žičkog za 22. Ponedeljak po Duhovima govori o snazi koja nadilazi vreme i prostor, i o jeziku koji prenosi ljubav, radost i unutrašnju svetlost.
Ajeti iz sure Az-Zuhruf podsećaju da Bog sve vidi i zna, dok istovremeno upozorava na konačni Dan presude i poziva vernike na introspektivno promišljanje i duhovnu budnost.
Pouke omiljenog patrijarha srpskog nisu bile uputstva, već životni primer – tiha istina koja nas i danas podseća da vera ne živi u propovedi, već u svakodnevnom hodu i ličnom svedočanstvu.
Od duhovnog preobražaja Ljiljane Habjanović Đurović i nevidljivih znakova za Lenu Kovačević, do blagoslova patrijarha Pavla nad Novakom Đokovićem – priče o veri, nadi i neizrecivim Božijim darovima koji osvetljavaju svaki korak kroz život.
U kuhinjama pravoslavnih domaćica, ova čorba se pripremala s ljubavlju – za praznike, slave i nedeljne porodične ručkove. Sada je pravo vreme da je ponovo otkrijete i spremite po originalnom receptu iz tradicije srpske kuhinje.
Od pažljivo prženog luka do mirisa ljute paprika - otkrijte tajnu starinskog monaškog ribljeg paprikaša koji spaja duh pravoslavnog života i prazničnih trpeza.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Petrova crkva kod Novog Pazara, najstarija bogomolja u Srbiji, bila je svedok krštenja Rastka Nemanjića, odricanja Stefana Nemanje od prestola i mnogih ključnih događaja srpske prošlosti.
U jedno od najvećih srpskih svetilišta, vladari su ulazili kroz posebne kapije, koje su posle ceremonije zapečaćene, ostavljajući za sobom legende koje i danas nadahnjuju srpski narod.
Sveti prikaz lika Presvete Bogorodice Trojeručice donosi milost, isceljenje i nadu vernicima širom sveta, a njene čudotvorne kopije krase mnoge hramove, uključujući i malu crkvu Svetog Save na Vračaru.
Na Mitrovdanske zadušnice vernici se sabiraju u molitvi za svoje upokojene, a paroh budvanski otac Slobodan Lukić podseća da pravu vrednost ovog dana ne čine običaji ni sujeverje, već molitva, liturgija i sećanje.
Sabrani verni narod zajedno sa državnim zvaničnicima u tišini i molitvi odali poštovanje stradalima dok su patrijarhove reči o miru i jedinstvu dirnule srca svih prisutnih.
Uz nekoliko sastojaka i malo strpljenja, svaka domaćica može da oblikuje ruže, listiće i cvetove od testa koji će slavski kolač pretvoriti u istinski simbol vere, lepote i porodičnog blagoslova.
Na blagoslovenom mestu gde se spajaju Dunav i Sava, patrijarh srpski služio je liturgiju i predvodio litiju do kapele Svete Petke, pozvavši vernike da se saberu u veri i Hristovu reč postave kao temelj života.
Od molitava za zdravlje i porodičnu sreću do isceljenja koja se prepričavaju generacijama — žene širom Srbije svedoče kako im je Sveta Petka vratila snagu, veru i mir u srcu.
Nakon odlaska iz "Intela" Patrik Gelsinger pokrenuo je razvoj veštačke inteligencije zasnovane na hrišćanskim vrednostima, verujući da tehnologija može biti "sila za dobro" ako je oblikuju ljudi vođeni verom.
