Svečana ceremonija u Hramu Svetog Save ispunila srca vernika radošću. Novi arhijerej SPC donosi sa sobom bogato iskustvo i duhovnu snagu.
Na radost vernog naroda, Srpska pravoslavna crkva danas je dobila novog vladiku. Na dan kada je Hram Svetog Save na Vračaru ispunjen molitvama i radošću, Srpska pravoslavna crkva dočekala je novog vladiku kostajničkog, arhimandrita Serafima, koga je hirotonisao patrijarh srpski Porfirije. Ovom svečanom činu prethodila je arijerejska liturgija, koju je služio poglavar SPC, uz sasluženje brojnih arhijereja i sveštenstva, kao i molitveno učešće sabranog vernog naroda.
Veče uoči ove ceremonije, u subotu, 12. oktobra 2024. godine, u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu, izvršen je čin narečenja novog episkopa, čime je postavljena osnova za njegov budući bogoslužbeni put. Tokom liturgije, okupljeni vernici i sveštenici pažljivo su pratili svečanu ceremoniju, u kojoj su svaka reč i pokret bili ispunjeni duhovnom snagom i simbolikom.
Foto: SPC
Patrijarh Porfirije hirotonisao je episkopa kostajničkog u Hramu Svetog Save
Nakon hirotonije, vladika Serafim obratio se prisutnima dirljivom pristupnom besedom, naglašavajući značaj sabranosti i duhovnog jedinstva.
- Mislimo kao da na nebu stojimo! Ovde nas je danas, u ime Gospodnje, sabrano više nego dva ili tri, i On je, zasigurno, s nama - istakao je vladika. Njegove reči podsetile su okupljene na postojanost pravoslavne vere, koja je, kao što je naglasio, opstala kroz vekove i brojne nedaće.
- Neka ovaj hram bude kula svetilja koja sabira decu Svetog Save i sve ljude žedne večne istine i pravde - poručio je novi vladika, osvetljavajući značaj Hram Svetog Save ne samo kao arhitektonskog ostvarenja, već i kao duhovnog središta koje okuplja i povezuje vernike.
Foto: SPC
Hirotoniji je prethodilo narečenje u Sabornoj crkvi u Beogradu
Vikar mitropolita srednjezapadnoameričkog, episkop kostajnički Serafim, rođen je 7. maja 1978. godine u Zagrebu, a njegovo kršteno ime je Bojan. Poreklom iz Banije, od malih nogu bio je okružen bogatstvom pravoslavne tradicije. Njegovo detinjstvo obeleženo je životom u Zagrebu, gde je završio osnovnu školu i tri razreda Srednje elektrotehničke škole.
Međutim, na životnom putu sačekali su ga teški trenuci i iskušenja: usled ratnih događanja avgusta 1995. godine, njegov život se drastično menja, te se sa porodicom seli u Sjedinjene Američke Države, gde nastavlja svoje obrazovanje i završava Fakultet informacionih tehnologija na Floridi.
U Americi je imao duhovne susrete koji su oblikovali njegov životni put. Naime, u njegovom obrazovanju, a kasnije i duhovnom razvoju, ključnu ulogu odigrao je starac Jefrem Filotejski sa Svetogorske. Njegova prisutnost i učenje monaha i monahinja iz manastira inspirisali su Serafima da se posveti duhovnom životu i monaštvu. Tokom kraja devedesetih godina upoznaje episkopa Longina (Krču), koji mu pruža blagoslov da se povuče u manastir Novu Gračanicu 2003. godine, gde započinje svoje monaško putovanje.
Serafimove ambicije i težnje dovode ga do Duhovne seminarije Svete Trojice Ruske zagranične crkve u Džordanvilu, koju uspešno završava 2008. godine sa visokim odličjem magna cum laude. Tokom svojih studija, 2006. godine, na Veliki četvrtak, zamonašen je u manastiru Novoj Gračanici, a iste godine rukopoložen je u čin jerođakona.
Njegova odanost i posvećenost vode ga do rukopoloženja u čin jeromonaha na praznik Uspenija Presvete Bogorodice, kada mu episkop Longin daje blagoslov da prevodi dela Svetog Nikolaja Žičkog na engleski jezik.
Foto: SPC
Narečenje u Sabornoj crkvi u Beogradu
Godine 2010, Serafim provodi šest meseci u sveštenom manastiru Hilandar, gde se dodatno upoznaje sa svetogorskim monaškim tipikom. Po povratku u Ameriku, preuzima različite dužnosti u pastirskom radu sa decom i omladinom, uključujući rad u eparhijskim letnjim kampovima i omladinskim odborima. Njegova sposobnost i stručnost prepoznate su na Bogoslovskom fakultetu Svetog Save u Libertivilu, gde služi kao ekonom, a istovremeno brine o misionarskoj parohiji Svete Petke u Nešvilu.
Foto: SPC
Vladika kostajnički Serafim
Sa iskustvom i obrazovanjem koje je stekao, arhimandrit Serafim postaje sekretar Eparhije novogračaničko-srednjezapadnoameričke 2015. godine. Te iste godine završava i MBA – magistraturu poslovnog upravljanja, pokazujući tako svoju sposobnost da kombinuje duhovno i svetovno znanje.
Krajem 2020. godine, po nalogu episkopa Longina, Serafim odlazi u Srbiju, gde provodi pola godine u manastiru Svetih Arhangela u Kovilju. Njegovo služenje u Sabornom hramu Svetog Save u Milvokiju, koje traje od 2021. do avgusta 2024. godine, obeleženo je njegovim duhovnim vođstvom i neumornim radom.
Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve, održanom od 14. do 18. maja 2024. godine u Beogradu, arhimandrit Serafim je izabran za vikara Mitropolita srednjezapadnoameričkog sa titulom episkop kostajnički. Ova izvanredna čast dolazi kao rezultat njegovog dugogodišnjeg truda, predanosti i ljubavi prema Bogu i crkvi, a njegovo vođstvo obećava nova svetla u životima vernika.
Foto: SPC
Vikarni episkop Serafim
Novi vladika kostajnički Serafim donosi sa sobom bogato iskustvo i duboku posvećenost crkvenoj zajednici. Njegova hirotonija označava ne samo novu stranicu u životu Srpske pravoslavne crkve, već i obnovu nade i jedinstva među vernicima.
Kao čuvar tradicije i vodič na duhovnom putu, vladika Serafim će nesumnjivo ostaviti značajan trag u srcima onih koji ga slede. Njegova ljubav prema Bogu i ljudima, prožeta toplinom i razumevanjem, biće svetionik u vremenima izazova. U njegovoj službi, svi verni moći će pronaći inspiraciju i snagu za zajednički hod prema svetlosti vere, s nadom da će njegovo vođstvo doprineti duhovnom prosvetljenju i napretku naše zajednice.
Na praznik Svetih Joakima i Ane, u prisustvu brojnih arhijereja, sveštenstva i vernika, obavljen je svečani čin hirotonije arhimandrita Pajsija za episkopa dioklijskog, vikara Mitropolije crnogorsko-primorske.
Prema rečima starca Pajsija, kada činimo dobra dela, naš anđeo čuvar je uz nas, raduje se. To je trenutak kada imamo osećaj da neko stoji u našoj blizini, aplaudira nam, smeši nam se. Sa druge strane, ako činimo loše stvari, anđeo se udaljava od nas.
Pronalaženje trenutaka za duhovnu refleksiju postaje ključno za unutrašnji mir. Otkrijte načine kako da uvrstite duhovne prakse u svoj užurbani život i doživite ispunjenje koje donosi pravoslavlje.
Povodom 90. godišnjice tragičnog ubistva kralja Aleksandra, Srpska pravoslavna crkva i vernici molitveno su se prisetili velikog vladara koji je život položio u borbi za jedinstvo naroda i očuvanje pravoslavne vere.
Ističući zajednički bol i podršku u teškim vremenima, mitropolit Antonije deli svoje utiske o poseti srpskim zemljama i razmišljanja o aktuelnim pitanjima pravoslavnog sveta, o Ukrajini i Kosovu i Metohiji, naglašavajući ulogu Crkve u očuvanju istine i pravde.
Delove su precizno iseckali kako ne bi uništili umetnost, a u Izrael će biti vraćan nakon izložbe i trajno izložen na mestu gde je pronađen, dok će zatvorenici iz Megida biće premešteni u drugi zatvor nakon povratka mozaika.
Iguman manastira Podmaine upozorio je na rizik od kocke, koja stvara zavisnost i vodi ka stalnom stvaranju dugova, uz ozbiljan uticaj na sve sfere života, uključujući brakove i imovinu.
Protojerej Saša Petrović objašnjava da, iako kropljenje nije u potpunosti pravilno, vernici koji su kršteni na taj način, a nisu za to odgovorni, mogu nastaviti živeti crkvenim životom i primiti Božiju blagodat koja nadoknađuje eventualni nedostatak u obredu.
Freskopis manastira Sopoćani je toliko lep i nikoga ne ostavlja ravnodušnim, a sa neizmernom lepotom istog su se složili istoričari umetnosti 60-ih godina prošlog veka.
Presveta Bogorodica mi je rekla da će se ispuniti sve što je zapisano u Svetom pismu. Dolazi treći svetski rat, 3/4 čovečanstva će biti uništeno, samo 1/4 ćovečanstva će biti spasena, pričala je Prepodobna Sofija Klisurska.
Pitanje koje nije jasno mnogima tiče se načina na koji se tradicija proslavljanja kućnog sveca prenosi na ženske članove porodice, posebno u slučajevima kada žena dolazi u novu porodicu, nakon braka.
Na današnji praznik, prisećamo se svedočanstava o događaju koji se odigrao pred ikonom Svetog velikomučenika Dimitrija u Solunu. Ovaj neobični susret sa svetiteljem, u trenutku kada su sile protiv pravoslavlja bile brojčano nadmoćnije, postao je simbol borbe za slobodu, veru i opstanak srpskog naroda.
Religija.rs vas poziva da kroz svoje fotografije zabeležite najvažniji trenutak hrišćanskog života i osvojite zlatne darove koji, pored materijalne, nose i duhovnu vrednost, jer doprinose očuvanju bogate pravoslavne tradicije.
U Hramu Svetog Save iguman manastira Studenica ustoličen je za novog episkopa moravičkog. Nakon ovog svetog čina, poručio je da je Crkva za vikara izabrala starca – ne po godinama, već po iskustvu koje je stekao služeći u srpskoj svetinji skoro tri decenije.
Svečani čin u Hramu Svetog Save obavljen je uz molitveno prisustvo velikog broja arhijereja, sveštenstva, đakonstva, monaštva, predstavnika javnog života i vernog naroda.
U beogradskom naselju Vračar, bogosluženju su mogli da prisustvuju i gluvonemi, budući da je na znakovni jezik preveden program, te je na taj način poruka stigla do svakog vernika.
U Sabornoj crkvi u Beogradu održan je svečani čin kojim je SPC postala duhovno bogatija. Brojni vernici su prisustvovali ovom događaju, iščekujući hirotoniju koja će se obaviti u Hramu Svetog Save.
Ističući zajednički bol i podršku u teškim vremenima, mitropolit Antonije deli svoje utiske o poseti srpskim zemljama i razmišljanja o aktuelnim pitanjima pravoslavnog sveta, o Ukrajini i Kosovu i Metohiji, naglašavajući ulogu Crkve u očuvanju istine i pravde.
Proslava je započela molitveno u Sabornom hramu Uspenija Presvete Bogorodice, uz poziv mitropolita šumadijskog i oca Zorana na dublje razumevanje vere i služenja, u vremenu punom izazova i nesigurnosti, a nastavila se slavskom trpezom i hrišćanskom radošću.
Predsednik Odeljenja za spoljne crkvene veze Moskovske patrijaršije, mitropolit Antonije uručio je prestižno odlikovanje mitropolitu banjalučkom, priznajući njegov izuzetan rad na povezivanju srpskog i ruskog pravoslavlja.
Put 45. poglavara Srpske pravoslavne crkve od malenog sela kod Čačka do patrijaraškog trona bio je obeležen istrajnošću, žrtvom i neprestanom molitvom, a njegovo nasleđe živi u srcima vernika širom pravoslavnog sveta.
Sedam godina lekari su pratili rupicu na srcu male Natalije, upozoravajući na moguće posledice. Međutim, posle treće posete manastiru Tumane, dogodilo se nešto što su svi smatrali nemogućim, a Mirjana Krstić iz Kačareva svedoči o snazi veri koja je promenila sudbinu njene ćerke.
Čile je, inače, konzervativna zemlja sa dugom katoličkom tradicijom u kojoj katolička crkva igra značajnu ulogu i gde se oko polovina stanovništva izjašnjavaju kao katolici.
U manastiru Rakovica, među molitvama i dečjim glasovima, odata je počast arhijereju čije je ime simbol smirenja, ljubavi i vere, i čije duhovno nasleđe nastavlja da živi među onima koji se nisu ni rodili kada se on upokojio.
U manastiru Rakovica, na parastosu patrijarhu Pavlu, episkop Tihon podsetio je na duhovnu snagu i jevanđeoske pouke velikog arhijereja, čije nasleđe i dalje vodi narod kroz izazovna vremena.
Monasi manastira Grigorijata sa Svete Gore snažno su se usprotivili predlogu patrijarha Vartolomeja i Carigradske patrijaršije, u godišnjem izdanju publikacije "Orthodoxos Typos", detaljno obrazlažući ključne razlike između pravoslavne i katoličke proslave Vaskrsa, koje čuvaju veru i svetootačko predanje.
Nakon što su jednom generalu lekari rekli da operaciju na srcu ne žele da izvedu zbog komplikovanosti, on je spas potražio od Svetog Vasilija Ostroškog.
Pored odabira odeće za bebu i kume ili kuma, podjednako je važno i biranje imena za dete, što bi trebalo biti pažljivo promišljeno, uzimajući u obzir tradiciju i značaj imena, kako bi bilo u skladu sa hrišćanskim vrednostima i istorijom.
