Najmlađi episkop Kiparske pravoslavne crkve razrešen je dužnosti jer je, po oceni Sinoda, remetio crkveno jedinstvo svojim beskompromisnim stavovima o Vatikanu.
Na vanrednoj sednici Svetog Sinoda Kiparske pravoslavne crkve doneta je odluka o razrešenju mitropolita Pafosa Tihika, koji je, prema mišljenju pojedinih crkvenih krugova, pokazivao „preveliku revnost u pravoslavlju“, naročito kroz svoj nepomirljiv odnos prema Rimokatoličkoj crkvi.
Sednicom je predsedavao arhiepiskop Georgije, a nakon zasedanja medijima se obratio arhimandrit Georgios Hristodulou, arhisekretar Arhiepiskopije. On je istakao da je Sinod, razmotrivši pristigle pritužbe, doneo odluku da se mitropolit Tihik razreši uprave nad Mitropolijom Pafosa, ali da ostaje u episkopskom činu i član Svetog Sinoda.
– Vladika Tihik se stavlja na raspolaganje Crkvi, koja će ga angažovati po potrebi, a Sinod će mu uskoro dodeliti novi naslov i službu – izjavio je Hristodulou, dodavši da će do daljeg Mitropolijom Pafosa upravljati arhiepiskop Georgije kao namesnik. Najavljeno je i zvanično saopštenje u narednim danima.
Tihik je najmlađi episkop Kiparske pravoslavne crkve, a na čelo Mitropolije Pafosa došao je pre dve godine, nasledivši upravo sadašnjeg arhiepiskopa Georgija.
Poznat po oštrim i beskompromisnim javnim istupima, mitropolit Tihik je nedavno izazvao burne reakcije izjavom u kojoj je rimskog papu nazvao „predstavnikom đavola“ – što je, prema oceni mnogih, predstavljalo ozbiljnu prepreku za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom.
Grčka pravoslavna crkva
Mitropolit Tihik
Jedan od najkontroverznijih momenata njegove arhijerejske službe bilo je odbijanje da prihvati mošti svetog apostola Pavla, koje su, na inicijativu preminulog arhiepiskopa Hrizostoma, bile prenete iz Vatikana u Pafos. Tihik je tada izjavio da ne želi da „mošti svetitelja, koje su jednom bile u rukama rimokatolika, ponovo završe tamo“, nazivajući njihove darove „neprihvatljivim“ jer dolaze „iz ruku jeretika“.
Njegova duboka vernost pravoslavnom predanju i nepokolebljivo protivljenje svakom obliku približavanja pravoslavne crkve Vatikanu učinili su ga glasom tradicionalista u savremenom episkopatu Kiparske Crkve. Njegovi stavovi, neretko slični onima mitropolita Morfua Neofita, izazivali su snažne reakcije – od oduševljenja vernog naroda do nezadovoljstva pojedinih crkvenih velikodostojnika.
Zbog svojih javnih istupa, među vernicima je stekao epitet „ugledne ličnosti pravoslavlja“, dok je među jerarhijom bio viđen kao remetilački faktor. Njegove izjave o papizmu bile su otvorena kritika teoloških i duhovnih zastranjenja koja, po njegovom mišljenju, potiču još iz Velikog raskola iz 1054. godine.
Upravo takvi stavovi i njegova postojana odbrana „tvrde linije“ izazvali su nezadovoljstvo u vrhu Kiparske crkve. Arhiepiskop Georgije je, prema crkvenim izvorima, od vladike Tihika lično zatražio da „promeni način razmišljanja“, a vanredna sednica Sinoda održana 22. maja bila je prelomni trenutak.
Na sednici je odlučeno da njegovo delovanje, iako proisteklo iz revnosti, ipak narušava jedinstvo Crkve – zbog čega je doneta odluka o njegovoj smeni.
Obraćajući se rimokatoličkim i anglikanskim hodočasnicima, patrijarh Vartolomej govorio je o neostvarenim snovima ekumenskog dijaloga, nadajući se da će novi papa nastaviti putem jedinstva – iako većina pravoslavnih to ne vidi kao put koji vodi u pravcu istine.
Jedan od najvoljenijih pravoslavnih svetitelja našeg doba otvoreno je govorio o rimokatolicizmu, panreligiji i zabludama koje prete da zamene veru u Hrista svetovnom vlašću pod maskom jedinstva.
Neprimereno topli tonovi u izjavama pojedinih pravoslavnih jerarha upućenih novom papi, izazvali su buru među vernicima i teolozima, koji sve glasnije upozoravaju na opasnost od zamućivanja identiteta i odstupanja od Svetog Predanja.
U prvom privatnom susretu nakon ustoličenja, poglavar Rimokatoličke crkve i vaseljenski patrijarh razgovarali su o zajedničkom Vaskrsu, budućoj proslavi u Nikeji i potrebi teološkog i duhovnog zbližavanja pravoslavlja i katoličanstva.
Govoreći o sekularizaciji i teološkom slabljenju unutar Pravoslavne Crkve, ali i o inauguraciji pape Lava XIV, grčki mitropolit uputio je snažnu poruku o očuvanju pravoslavne vere.
U dokumentu koji su pripremile SAD i Rusija prvi put se na međunarodnom nivou otvara i pitanje statusa kanonske Ukrajinske pravoslavne crkve u okviru budućeg mirovnog dogovora.
Jedinstvena kombinacija ječma, pasulja, povrća i dimljenog mesa vraća nas u kuhinje naših predaka, čuvajući duh starih domaćinstava i porodične molitve kroz generacije.
Nekada nezaobilazna na prazničnim trpezama, ova poslastica se pravila sa strpljenjem i ljubavlju — donosimo autentičan recept koji će vaš dom ispuniti toplinom i mirisom svečanosti.
Prisustvo prelata Džozefa Tobina na pravoslavnom bogosluženju, tokom kojeg ga je patrijarh Vartolomej oslovio titulom "visokopreosvećeni", izazvalo je oštre reakcije vernika širom sveta i otvorilo ozbiljna kanonska pitanja o granicama dijaloga s Vatikanom.
Smena mitropolita pafoskog, izazvana njegovim kritikama upućenim papi, pokrenula je pravu lavinu, ali on se sada, oslanjajući se na poslednju instancu crkvene pravde, obraća za zaštitu Carigradskoj patrijaršiji.
Četvorodnevni simpozijum u Vatikanu obeležio 1700 godina od Prvog vaseljenskog sabora: papa Lav XIV pozivao na jedinstvo i sinodalnost svih hrišćana, dok pravoslavni glasovi upozoravaju na opasnosti relativizacije vere i gubitka svetootačkog nasleđa.
U eri kada se sve glasnije govori o očuvanju svetootačke vere, sve češće se pominje ime patrijarha koji je početkom 20. veka zagovarao dijalog s rimokatolicima i anglikancima, ostavivši iza sebe nasleđe koje se ne slavi, već preispituje.
U dokumentu koji su pripremile SAD i Rusija prvi put se na međunarodnom nivou otvara i pitanje statusa kanonske Ukrajinske pravoslavne crkve u okviru budućeg mirovnog dogovora.
U manastiru Mrkonjići, samo nekoliko metara od ulaza u hram, stoji košćela stara više od četiri veka - mesto gde se susreću vera, predanje i čudo prirode.
Od prenosa posmrtnih ostataka pesnika iz Amerike do današnje uloge hrama na Crkvini kao duhovnog i kulturnog središta – priča o svetinji koja je postala znak prepoznavanja Trebinja.
U najvećoj medicinskoj ustanovi u zemlji proslavljena je krsna slava, a priča o hramu koji je preživeo rat, zaborav i preobražaj u mrtvačnicu otkriva koliko je ovo mesto važno za bolesnike, lekare i grad.
Kad su mu rekli da je jedina šansa transplantacija srca, brat Goran nije odustao. Iz bolničke sobe krenuo je na put duhovnog isceljenja ka Hilandaru, gde je pronašao snagu za novi život.
Srpska pravoslavna crkva danas obeležava praznik posvećen Svetom apostolu Filipu, dok se u narodu obeležavaju poklade kao duhovna i običajna priprema za četrdeset dana uzdržanja.
