Najmlađi episkop Kiparske pravoslavne crkve razrešen je dužnosti jer je, po oceni Sinoda, remetio crkveno jedinstvo svojim beskompromisnim stavovima o Vatikanu.
Na vanrednoj sednici Svetog Sinoda Kiparske pravoslavne crkve doneta je odluka o razrešenju mitropolita Pafosa Tihika, koji je, prema mišljenju pojedinih crkvenih krugova, pokazivao „preveliku revnost u pravoslavlju“, naročito kroz svoj nepomirljiv odnos prema Rimokatoličkoj crkvi.
Sednicom je predsedavao arhiepiskop Georgije, a nakon zasedanja medijima se obratio arhimandrit Georgios Hristodulou, arhisekretar Arhiepiskopije. On je istakao da je Sinod, razmotrivši pristigle pritužbe, doneo odluku da se mitropolit Tihik razreši uprave nad Mitropolijom Pafosa, ali da ostaje u episkopskom činu i član Svetog Sinoda.
– Vladika Tihik se stavlja na raspolaganje Crkvi, koja će ga angažovati po potrebi, a Sinod će mu uskoro dodeliti novi naslov i službu – izjavio je Hristodulou, dodavši da će do daljeg Mitropolijom Pafosa upravljati arhiepiskop Georgije kao namesnik. Najavljeno je i zvanično saopštenje u narednim danima.
Tihik je najmlađi episkop Kiparske pravoslavne crkve, a na čelo Mitropolije Pafosa došao je pre dve godine, nasledivši upravo sadašnjeg arhiepiskopa Georgija.
Poznat po oštrim i beskompromisnim javnim istupima, mitropolit Tihik je nedavno izazvao burne reakcije izjavom u kojoj je rimskog papu nazvao „predstavnikom đavola“ – što je, prema oceni mnogih, predstavljalo ozbiljnu prepreku za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom.
Grčka pravoslavna crkva
Mitropolit Tihik
Jedan od najkontroverznijih momenata njegove arhijerejske službe bilo je odbijanje da prihvati mošti svetog apostola Pavla, koje su, na inicijativu preminulog arhiepiskopa Hrizostoma, bile prenete iz Vatikana u Pafos. Tihik je tada izjavio da ne želi da „mošti svetitelja, koje su jednom bile u rukama rimokatolika, ponovo završe tamo“, nazivajući njihove darove „neprihvatljivim“ jer dolaze „iz ruku jeretika“.
Njegova duboka vernost pravoslavnom predanju i nepokolebljivo protivljenje svakom obliku približavanja pravoslavne crkve Vatikanu učinili su ga glasom tradicionalista u savremenom episkopatu Kiparske Crkve. Njegovi stavovi, neretko slični onima mitropolita Morfua Neofita, izazivali su snažne reakcije – od oduševljenja vernog naroda do nezadovoljstva pojedinih crkvenih velikodostojnika.
Zbog svojih javnih istupa, među vernicima je stekao epitet „ugledne ličnosti pravoslavlja“, dok je među jerarhijom bio viđen kao remetilački faktor. Njegove izjave o papizmu bile su otvorena kritika teoloških i duhovnih zastranjenja koja, po njegovom mišljenju, potiču još iz Velikog raskola iz 1054. godine.
Upravo takvi stavovi i njegova postojana odbrana „tvrde linije“ izazvali su nezadovoljstvo u vrhu Kiparske crkve. Arhiepiskop Georgije je, prema crkvenim izvorima, od vladike Tihika lično zatražio da „promeni način razmišljanja“, a vanredna sednica Sinoda održana 22. maja bila je prelomni trenutak.
Na sednici je odlučeno da njegovo delovanje, iako proisteklo iz revnosti, ipak narušava jedinstvo Crkve – zbog čega je doneta odluka o njegovoj smeni.
Obraćajući se rimokatoličkim i anglikanskim hodočasnicima, patrijarh Vartolomej govorio je o neostvarenim snovima ekumenskog dijaloga, nadajući se da će novi papa nastaviti putem jedinstva – iako većina pravoslavnih to ne vidi kao put koji vodi u pravcu istine.
Jedan od najvoljenijih pravoslavnih svetitelja našeg doba otvoreno je govorio o rimokatolicizmu, panreligiji i zabludama koje prete da zamene veru u Hrista svetovnom vlašću pod maskom jedinstva.
Neprimereno topli tonovi u izjavama pojedinih pravoslavnih jerarha upućenih novom papi, izazvali su buru među vernicima i teolozima, koji sve glasnije upozoravaju na opasnost od zamućivanja identiteta i odstupanja od Svetog Predanja.
U prvom privatnom susretu nakon ustoličenja, poglavar Rimokatoličke crkve i vaseljenski patrijarh razgovarali su o zajedničkom Vaskrsu, budućoj proslavi u Nikeji i potrebi teološkog i duhovnog zbližavanja pravoslavlja i katoličanstva.
Govoreći o sekularizaciji i teološkom slabljenju unutar Pravoslavne Crkve, ali i o inauguraciji pape Lava XIV, grčki mitropolit uputio je snažnu poruku o očuvanju pravoslavne vere.
Jerusalimska Patrijaršija upozorava da bi eskalacija sukoba mogla dovesti do oštećenja ili uništenja svetih mesta u Svetoj Zemlji, dok su pristup vernicima i sigurnost monaštva i sveštenstva već ozbiljno ugroženi.
Članovi Dobrovoljnog vatrogasnog društva „Stevan Sinđelić“, gaseći požar na obodu grada, naišli su na prizor pred kojim su zanemeli — ikona Presvete Bogorodice ostala je čitava uprkos požaru.
Na praznik Prepodobnog Justina, njegov manastir postao je mesto molitvenog sabranja, tihe radosti i snažne poruke o tome kako se nosi krst u savremenom svetu.
U vreme mrsnih dana, kada se mirisi mlečnih jela i toplog hleba šire konacima, monahinje pripremaju salatu od sremuša — lekovitog zelenog dara prirode, koji u ovom receptu postaje hranljiv i lagan obrok, pogodan za doručak ili večeru.
Uvođenje obaveznog ličnog broja u Grčkoj izazvalo je burnu reakciju monaške zajednice sa Atosa, koja upozorava da bi digitalno povezivanje podataka svakog građanina moglo ugroziti versku slobodu i privatnost.
Dok su se vernici na Veliki petak molili pred plaštanicom u manastiru Tumane, dogodilo se čudo koje je svedočio i sam iguman Dimitrije. Po zastupništvu svetitelja Zosima i Jakova, Mića Grbić ostavio je štaku i prvi put posle tri meseca — stao na svoje noge.
Smena mitropolita pafoskog, izazvana njegovim kritikama upućenim papi, pokrenula je pravu lavinu, ali on se sada, oslanjajući se na poslednju instancu crkvene pravde, obraća za zaštitu Carigradskoj patrijaršiji.
Četvorodnevni simpozijum u Vatikanu obeležio 1700 godina od Prvog vaseljenskog sabora: papa Lav XIV pozivao na jedinstvo i sinodalnost svih hrišćana, dok pravoslavni glasovi upozoravaju na opasnosti relativizacije vere i gubitka svetootačkog nasleđa.
U eri kada se sve glasnije govori o očuvanju svetootačke vere, sve češće se pominje ime patrijarha koji je početkom 20. veka zagovarao dijalog s rimokatolicima i anglikancima, ostavivši iza sebe nasleđe koje se ne slavi, već preispituje.
Obnovljena, svojevrsni je kulturni centar Prizrena koji u rekonstruisanom i adaptiranom atrijumu okuplja malobrojne Srbe iz Prizrena i mnoge raseljene Prizrence na dan slave grada, kao i mnoge hodočasnike carskog Prizrena.
Jerusalimska Patrijaršija upozorava da bi eskalacija sukoba mogla dovesti do oštećenja ili uništenja svetih mesta u Svetoj Zemlji, dok su pristup vernicima i sigurnost monaštva i sveštenstva već ozbiljno ugroženi.
Članovi Dobrovoljnog vatrogasnog društva „Stevan Sinđelić“, gaseći požar na obodu grada, naišli su na prizor pred kojim su zanemeli — ikona Presvete Bogorodice ostala je čitava uprkos požaru.
O ocu Haritonu za Radio Svetigoru govorili su arhimandrit Mihailo, iguman manastira Sveti Arhangeli kod Prizrena, arhimandrit Danilo, iguman manastira Banjska i arhimandrit Stefan, iguman manastira Zočište.
Na praznik Prepodobnog Justina, njegov manastir postao je mesto molitvenog sabranja, tihe radosti i snažne poruke o tome kako se nosi krst u savremenom svetu.
O ocu Haritonu za Radio Svetigoru govorili su arhimandrit Mihailo, iguman manastira Sveti Arhangeli kod Prizrena, arhimandrit Danilo, iguman manastira Banjska i arhimandrit Stefan, iguman manastira Zočište.
Nekoliko dana pre počeo je egzodus Srba iz Mostara kada je ovaj grad i dolinu Neretve napustilo oko 30.000 Srba, dok je njih 431 stradalo u tim junskim danima.
O ocu Haritonu za Radio Svetigoru govorili su arhimandrit Mihailo, iguman manastira Sveti Arhangeli kod Prizrena, arhimandrit Danilo, iguman manastira Banjska i arhimandrit Stefan, iguman manastira Zočište.
Nekoliko dana pre počeo je egzodus Srba iz Mostara kada je ovaj grad i dolinu Neretve napustilo oko 30.000 Srba, dok je njih 431 stradalo u tim junskim danima.
Uoči početka posta posvećenog Svetim apostolima Petru i Pavlu, pravoslavni vernici danas se okupljaju u krugu porodice, mole se, praštaju i spremaju srce za vreme uzdržanja, pokajanja i smirenja koje sledi od sutra.
