Praznik posvećen Preteči Gospodnjem, podseća nas na važnost pokajanja, čistote srca i blagoslova koje primamo kroz veru, a venčići od ivanjskog cveća nose simboliku naše posvećenosti Bogu, trajnog sećanja na ljubav i milost koja nas vodi kroz život.
U bogatoj riznici srpskih narodnih običaja i praznika, Ivanjdan zauzima posebno mesto, čuvajući sećanje na Svetog Jovana Krstitelja. Iako njegovo ime nosi Jovan, u srpskom narodu ovaj praznik poznat je kao Ivanjdan. Poreklo ovog narodnog imena ima svoje korene u preplitanju narodnih i crkvenih tradicija, kao i u lingvističkim promenama kroz vekove.
Shuterstock
Latinski naziv za ivanjsko cveće je Galium verum
Ime Ivanjdan potiče od narodnog naziva Ivan, koji je u starom srpskom jeziku bio čest oblik imena Jovan. Sveti Jovan Krstitelj, preteča Hristov, poznat je kao veliki svetitelj i prorok, a njegov značaj u hrišćanskoj veri je nemerljiv. Sveti Jovan, koji je krstio Isusa Hrista na reci Jordan, proslavlja se širom pravoslavnog sveta, ali u Srbiji, ovaj praznik nosi i tople narodne nijanse kroz ime Ivanjdan. Ova tradicija prenosi se s kolena na koleno, obogaćujući duhovni i kulturni život naroda.
Jedan od najlepših običaja vezanih za Ivanjdan je pletenje venčića od ivanjskog cveća. Ovo cveće, poznato po svojoj izuzetnoj lepoti i nežnosti, bere se uoči praznika. Venčići se pletu s pažnjom i ljubavlju, simbolizujući radost života i Božiju milost. Cveće koje se koristi obično uključuje ivanjsko cveće (Galium verum), biljku poznatu po svojoj žutoj boji i lekovitim svojstvima.
Wikipedia
Ikona Svetog Jovana Krstitelja
Venčići od ivanjskog cveća nose duboku simboliku. Oni predstavljaju čistotu, nevinost i blagoslov. Kao što je Sveti Jovan pripremao ljude za dolazak Hrista kroz pokajanje i očišćenje, tako i ovi venčići podsećaju na potrebu za duhovnom čistoćom i verom.
Nakon što se venčići ispletu, oni se stavljaju na vrata kuća, u dvorišta ili na ikone, gde ostaju tokom cele godine. Veruje se da ovi venčići donose Božiji blagoslov domaćinstvu, štiteći ga od zla i nevolja. Takođe, neki vernici ih čuvaju do sledećeg Ivanjdana, kada ih bacaju u reku, simbolično se oslobađajući od prošlogodišnjih briga i pripremajući se za nove blagoslove.
Printscreen/Youtube
Venčić od ivanjskog cveća
Ovaj običaj ukorenjen je u pravoslavlju i ne treba ga mešati sa ostalim praksama koje imaju koren u sujeverju, a ne u veri. Najbolje je da sami ispletemo venčiće od ivanjskog cveća, ali ako nismo u mogućnosti, možemo ih kupiti jer na ovaj praznik obično posle svete liturgije, kod crkava ih prodaju devojke ili druge osobe koje su ih ranije pripremile.
Ivanjdan nas podseća na skromnost i pokajanje koje je propovedao Sveti Jovan Krstitelj. Kroz jednostavne narodne običaje, kao što je pletenje venčića, mi se povezujemo sa našom verom i tradicijom, prepoznajući u svakodnevnim radnjama dublje duhovne istine.
Obeležavajući Ivanjdan, slavimo svetlost koja prosvetljuje naše živote, baš kao što je Sveti Jovan prosvetlio put ka Hristu.
Pored arhitektonskih i duhovnih sličnosti, oba svetilišta služe kao mostovi između prošlosti i sadašnjosti. Manastir Ostrog i crkva posvećena Svetom Mihailu nose sa sobom priče o veri koja je opstala uprkos svim izazovima, podsećajući nas na snagu duhovnosti i kulturnog nasleđa.
Istraživanja Komisija za naučno proučavanje čudesnih pojava Moskovske patrijaršije otkrila su da smirna koju ikona luči ima svojstva zarastanje rana i antidepresivno dejstvo, a ovoga puta svojom prisutnošću obasjaće Crnu Goru od 9. do 16. jula i Srbiju od 16. do 18. jula.
Ovaj svetitelj, čiji je žitije obeleženo čudima od samog začeća, postao je simbol čistote, vere i odanosti Bogu, dok običaj pletenja venčića od cveća, na dan njegovog rođenja. podseća na važnost vrlina i blagoslova u našim životima.
U narodu poznato i kao ivanjska broćika, broćac, broćika, jovandanče, sa svojom svetootačkom simbolikom i vekovima proverenim lekovitim svojstvima, predstavlja most između nebeskog i zemaljskog, podsećajući nas na Božiju milost, darujući nam zdravlje i blagoslov.
Hodočasnici se za put pripremaju postom i molitvom, uvek odlaze s blagoslovom srpskog patrijarha, a najbolji period da se poseti Jerusalim je na Preobraženje Hristovo
U Hramu Vaskrsenja raspravljalo se o ograničenju pristupa hodočasnicima tokom silaska Svetog Ognja, kadrovskim promenama na svetim mestima i sve većim izazovima koje donosi rat u Svetoj zemlji.
Kako je naglasio, to se pre svega može postići ulaganjem u porodicu, zasnovanu na stabilnoj zajednici između muškarca i žene, "malo, ali pravo društvo, a pre svega građansko društvo".
U vreme strogog posta često ponestane ideja za ukusne obroke na vodi. Donosimo autentičan recept za paštetu od belog pasulja – kremastu, zasitnu i punu ukusa!
Uoči druge godišnjice od tragedije koja je odnela 57 života, otac Hristodulos Papaioanu kaže da je kroz ovaj neverojatan gubitak pronašao snagu da se nosi s patnjom.
U vreme mrsnih dana, kada se mirisi mlečnih jela i toplog hleba šire konacima, monahinje pripremaju salatu od sremuša — lekovitog zelenog dara prirode, koji u ovom receptu postaje hranljiv i lagan obrok, pogodan za doručak ili večeru.
Nakon Jovanovog pogubljenja na ušću, gde se Jordan uliva u Mrtvo more, Isus Hristos nastavlja da propoveda reči Jovana Krstitelja i da veliča njegovo delo. Irodova vojska je uništena u bici, što su ljudi smatrali kaznom Boga.
Posle bogosluženja u kome je sasluživalo sveštenstvo Arhiepiskopije beogradsko-kralovačke, patrijarh Porfirije u svojoj besedi poslao poruku o živoj veri, dubokom odnosu sa Bogom i zajedništvu u hrišćanskoj crkvi.
Oni su bili muž i žena, koji su dvadeset dana nakon venčanja, za vreme vladavine Dioklecijana, izvedeni pred sud, pred tivaidskog namesnika Ariana, zbog hrišćanske vere.
Razni su zapisi u crkvenim knjigama Manastira Ostrog, koji beleže brojna izlečenja i čuda, koja se pripisuju delovanju sveca pred čijim moštima se unesrećeni mole.
Njegove duhovite opaske, britke dosetke i nenametljive poruke, izrečene s blagim osmehom i dubokom verom, ostale su zapamćene i prepričavaju se i danas. i.
Otkrijte kako se priprema ovo starinsko jelo koje je generacijama krasilo trpeze prizrenskih domaćinstava – jednostavni sastojci, bogat ukus i sećanja koja ne blede.
Tokom posete manastiru u Suroti, Elena Georgiadou zabeležila je neobjašnjivu svetlost iznad groba jednog od najvoljenijih svetitelja našeg vremena. Njena objava na društvenoj mreži rasplamsala je veru i izazvala snažne emocije među pravoslavnim vernicima.
